احمد صادقیان در رشته مدیریت اداری و بازرگانی تحصیل کرد و سال 1355 دانش‌آموخته شد و در اوج کوران انقلاب یعنی سال‌های 56 و 57 دوران خدمت سربازی را در پایگاه یکم شکاری نیروی هوایی که منشأ تحولات انقلابی بسیاری بود سپری کرد. او که در خانواده‌ای صنعتگر و خلاق دیده به جهان گشوده بود، بلافاصله پس از پایان خدمت سربازی در اواخر سال 57 و اوایل سال 58 وارد صنعت شده و در کنار مرحوم پدرش در شرکت فرش «باستان یزد» مشغول شد. بعد از مدت کوتاهی به عنوان مشاور استاندار یزد در زمینه شورای هماهنگی مردمی با دولت فعالیت کرد و عضو گروهی بود که با هماهنگی استانداری استان اصفهان پیش‌نویس قانون شوراها را تدوین کردند که بعدها زیربنای قانون شوراهای فعلی شد. یکسالی را در استانداری وقت گذاشت و بعد دوباره به تولید بازگشت و پس از اخذ پروانه تولید فرش «ستاره کویر یزد» در سال 1359 در سال 62 در دوران اوج جنگ تحمیلی کارخانه را در کنار پدر و برادرانش تجهیز و به‌ بهره‌برداری رساندند موفقیت آنها در این شرکت‌ تا به آنجا رسید که جدای از توفیق در بازارهای صادراتی در سال گذشته به عنوان تنها صادرکننده نمونه صنعت نساجی معرفی شد. حضور او در «تک ماکارون» برمی‌گردد به مشارکت کرمانیان (از دوستان پدرش در فرش باستان یزد) و میثمی فرد که از پیشکسوتان صنعت آرد بودند و با پیشنهاد آنها و مشارکت پدر «تک ماکارون» به تولید رسید و شهریور امسال نوزدهمین سال تاسیس این برند موفق رقم خورد. آنچه در پی می‌آید ماحصل گفت و گو با احمد صادقیان، مدیرعامل شرکت فرش «ستاره کویر یزد» و رییس هیات‌مدیره «تک ماکارون» است که عضو هیات‌مدیره انجمن صنفی ماکارونی نیز می‌باشد که خود معتقد است عضو انجمن شده تا از دوستانش یاد بگیرد.

******

«تک ماکارون» چگونه شکل گرفت؟
در دورانی که مهندس نعمت‌زاده، وزیر صنایع بود، در جلسه‌ گروهی از فعالان عرصه گندم و آرد حضور داشتم و ایشان گفتند که جمعه گذشته که در منزل بودم متوجه شدم همسرم از ماکارونی «آنکارا» استفاده می‌کند. به خودم نهیب زدم که من وزیر صنعت باشم، اما در کشورم ماکارونی وارد شود. از ما خواست که به تولید ماکارونی بپردازیم، با توجه به اینکه کار سختی هم نیست و حتی با کنایه گفت که یک مرد پیدا نمی‌شود که «آنکارا»  را از کشور خارج کند. در واقع این جلسه باعث شد تا گروه ما به فکر تولید ماکارونی بیافتد و به تدریج بنیان شرکت «تک ماکارون» گذاشته شد. باکیفیت‌ترین و بهترین فناوری روز دنیا را انتخاب کردیم و با وسواس روی کیفیت به‌عنوان یک مزیت و برتری کار کردیم. در پی خرید ماشین‌آلات تک ماکارون از شرکت «بولر» این شرکت «بولر آستارا» را خریداری کرد و ساخت ماشین‌آلات آردسازی و ... را در کشور آغاز کرد. یعنی به واقع از سال 75 سنگ بنای «تک ماکارون» بنا شد و به تولید رسیدیم. خوشبختانه پس از ما همکاران خوبی وارد عرصه صنعت ماکارونی شدند و در واقع حضور قدرتمند رقبا باعث رشد این صنعت شده است.

باتوجه به روند کیفی تولیدات، مصرف سرانه چه تغییری کرده است؟
در سال 75 مصرف سرانه ماکارونی حدود نیم تا یک کیلوگرم و عمدتا بازار ایران در اختیار «باریلا» و «آنکارا» بود. خوشبختانه با ورود تولیدات «تک ماکارون» به بازار این 2 برند مطرح جهانی بازار ایران را ترک کردند. به واقع لذت تولید به این شکل بسیار دلچسب است. هم‌اکنون مصرف سرانه ماکارونی به حدود 7 کیلوگرم رسیده است و جا دارد که به نسبت مقایسه با سایر کشورها تا چند برابر افزایش یابد. در ایتالیا مصرف سرانه ماکارونی 36 کیلوگرم، در سایر کشورهای اروپایی حدود 30 کیلوگرم  است و در کشورهایی نظیر مصر که تا چند سال پیش مصرف سرانه پایین‌تری نسبت به ایران داشتند، هم‌اکنون به حدود 20 کیلوگرم رسیده است. درحالی که مصرف سرانه برنج در ایران بالغ بر 40 کیلوگرم است و مصرف سرانه نان در حدود 120 کیلوگرم است، ماکارونی به عنوان یک غذا با ارزش غذایی بالا و قیمت مناسب که می‌تواند سریع آماده شود و به عنوان یک غذای اصلی، ارزان‌تر از نان باشد، شایسته است با فرهنگ‌سازی از مصرف سرانه بالاتری برخوردار باشد. متاسفانه در کشور ما تنها چند نوع ماکارونی طبخ می‌شود، اما در دنیا بالغ بر 600 نوع ماکارونی طبخ می‌شود که شامل یک غذای اصلی، پیش‌غذا و انواع سالاد است. به واقع از صبحانه تا شام ماکارونی حضور دارد و حتی در کوکوها و کتلت‌ها هم مورد استفاده قرا می‌گیرد.

چه اقداماتی در خصوص فرهنگ‌سازی انجام داده‌اید؟
 ما با وجود هزینه‌های بالای فرهنگ‌سازی حتی در تلویزیون برنامه‌های آموزشی و آشپزی تدارک دیدیم که مصرف‌کنندگان با نحوه صحیح پخت ماکارونی آشنا شوند. مردم باید مطلع باشند که دم‌کردن ماکارونی از ارزش غذایی آن می‌کاهد و این غذا به هیچ وجه نیازی به دم‌کردن ندارد. ما حتی در زمینه تولید سعی کردیم شرکتی باشیم که متنوع‌ترین اشکال را تولید می‌کند. انواع ماکارونی‌های غنی‌شده و فراسودمند را تولید کرده‌ایم. به نظر من شرکتی که د رنظر دارد موفق باشد باید به نیاز جامعه توجه کند. از این طریق است که می‌تواند پاسخگوی نیازهای جامعه بوده و موفق باشد. استراتژی «تک ماکارون» خلاق و آینده‌نگر است و با این استراتژی توسعه مجموعه صورت می‌گیرد.

در اواخر دهه 70 تبلیغات بسیاری در خصوص برندسازی «تک ماکارون» و به طور کلی ارتقای مصرف سرانه ماکارونی انجام دادید و در اوایل دهه 80 که رقابت در صنعت ماکارونی تشدید شد وارد مقوله آشپزی و ... شدید سناریوی رقابت در صنعت ماکارونی را که فشرده‌تر از سایر صنایع بوده را ممکن است تشریح کنید؟
«رقابت» اصولا باعث رشد می‌شود. ما خوشحال هستیم که رقبای بسیار توانمندی داریم و این توانمندی باعث افتخار ماست. رقابت در بخش‌های مختلف می‌تواند باشد. اینکه ما می‌بینیم واحدی وارد شده که توانسته ظرفیت تولید مطلوبی ایجاد کند. در واقع لیدر بودن و داشتن بیشترین سهم بازار بحث نیازهای جامعه است. البته بحث‌های کیفی، مطالعات بازار و پاسخگویی به آن نیازها هم مهم است. شرکت ما 2 هدف داشته است، یکی سهم بازار که هم‌اکنون بالغ بر 20 درصد سهم بازار متعلق به «تک ماکارون» است، البته با توجه به اینکه پیش‌بینی می‌کنیم تا 5 سال آینده مصرف سرانه ماکارونی به بیش از 2 برابر برسد ما هم آمادگی داریم تا ظرفیت تولیدمان را تا 2 برابر افزایش دهیم.

آیا هم‌اکنون با تمام ظرفیت تولید می‌کنید؟
خیر، اما نزدیک به تمام ظرفیت است، چراکه گاهی در زمینه تامین مواد اولیه،‌نقدینگی و فصول کم‌مصرف دچار مشکل می‌شویم. البته در زمان‌هایی که فصل خرید است ما با تمام ظرفیت‌، حتی 4 شیفت کار می‌کنیم.

در دهه نخست فعالیت «تک ماکارون» بیشتر شاهد برندسازی و تلاش برای ارتقای مصرف سرانه بودیم، اما در دهه دوم شاهد ورود به عرصه‌های تنوع تولیدات و غنی‌سازی و به‌تازگی تولیدات جنبی نظیر «پیکوتک» و ... هستیم. ممکن است رویکردهای این 2 دهه را تشریح کنید؟
با توجه به نیازهایی که واحد مطالعات بازار از مصرف‌کنندگان جمع‌آوری و به ما منتقل می‌کرد، سعی کردیم سبد محصولات را متنوع‌تر کنیم. از این رو محصولات صبحانه را به صورت واردات تامین کردیم و بعد متوجه شدیم که می‌توانیم خودمان تولید کنیم و اینگونه بود که «پیکوتک» به تولید رسید و در این زمینه سرمایه‌گذاری کردیم. واردات روغن زیتون و روغن ذرت همه در راستای تکمیل سبد محصولات ما بود.

در زمینه تولید و صادرات وضعیت صنعت ماکارونی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
سال گذشته سال خاصی برای صنعت بود، چرا که آمارهای درستی اعلام نمی‌شد، در زمینه آمارهای تولیدات گندم و کیفیت تولیدات یک بلاتکلیفی در بازار حاکم بود. توصیه من این است که متولیان صنعت را رها کنند، چرا که صنعت اگر آزاد باشد می‌تواند روی پای خودش بایستد و به صورت رقابتی عمل کند و حتی در بازار صادراتی هم حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد. ما یکی از مشکلات اساسی‌مان تحریم‌های داخلی و بخشنامه‌های خلق‌الساعه است. ما به طور رسمی از طریق انجمن هم اعلام کرده‌ایم که نیازی به گندم رانتی نداریم. متاسفانه عواملی پنهان دوباره پیگیری کردند. در واقع آنهایی که حیاتشان وابسته به رانت است پیگیری کردند و در اواخر سال‌ گذشته بخشی گندم رانتی به صورت ناعادلانه توزیع شد. ما از دولت می‌خواهیم رانت را به طور کلی از صنعت و به خصوص صنعت ماکارونی بردارد. ما نیازی به گندم یارانه‌ای نداریم. در زمینه صادرات هم باید اعلام کنم که صادرات یک سرمایه‌گذاری بلندمدت است. ما سال‌ها تلاش کردیم تا بازارهایی را به دست آوریم و ذهنیت گذشته کشورهای خارجی نسبت به ماکارونی‌های بی‌کیفیت که در سال‌های گذشته صادر می‌شد پاک کردیم. تکنولوژی صنعت ماکارونی در ایران به‌روزتر از حتی کشور ایتالیا است، چراکه رشد اصلی این صنعت در کشور در یک دهه گذشته بوده است. در شرایطی که همه شرایط برای توسعه بیشتر بازارهای صادراتی ماکارونی فراهم شده بود، متاسفانه آذر سال 91 بخشنامه‌ای مبنی بر ممنوعیت صدور ماکارونی صادر شد و بعد تعرفه 15 درصدی بر مبنای قیمت پایه بالغ بر 800 دلار گذاشتند، ‌در صورتیکه صادرات ماکارونی در حدود 600 دلار است، یعنی در واقع 15 درصد و حتی بالغ بر 20 درصد تعرفه است، این شرایط درحالی رقم می‌خورد که در صادرات یک درصد و چند سنت تعیین‌کننده است. در واقع مانعی که پیش روی صادرات گذاشتند لطمه بسیاری به صادرات وارد کرد. امروز تحریم‌های داخلی فشار بیشتری نسبت به تحریم‌های خارجی وارد کرده و با وجود همه فشارها سال گذشته صادرات ماکارونی بالغ بر 30 میلیون دلار ارزآوری داشت.

به طور کلی مهم‌ترین توقعات صنعت ماکارونی از دولت یازدهم چیست؟
خوشبختانه رییس جمهور، معاون اول، رییس دفتر رییس جمهور و وزیر صنعت، معدن و تجارت همگی دارای دید اقتصادی هستند و به نظر من بهترین ترکیب اقتصادی ممکن هم‌اکنون زمام امور را به دست گرفته‌اند و به اعتقاد من اگر در این دولت برای صنعت کاری انجام نشود، هیچ وقت دیگر کاری صورت نخواهد گرفت.

در نخستین جشنواره انتخاب شرکت‌های صنایع غذایی توسط مصرف‌کنندگان بار دیگر مهر قبولی بر نام «تک ماکارون»  خورد، نسبت به روند برگزاری این جشنواره و نظرسنجی به‌عمل‌آورده چه نظری دارید؟
ایده و تفکر بسیار جالبی است. اینکه مردم و مصرف‌کننده که به نظر من اصل هستند، بیایند در صحنه نظر بدهند، برای ما بسیار حایز اهمیت بود. بدینوسیله از «اقتصاد سبز» تشکر می‌کنم که به طور کارشناسی و تخصصی عمل کرد و افتخار می‌کنیم که مورد نظر مردم واقع شدیم. پیشنهاد می‌کنم در سال‌های آینده این نظرسنجی گسترش یابد و طیف گسترده‌تری از مردم نسبت به این نظرسنجی و شرایط حضور آگاهی پیدا کنند.


منبع: اقتصاد سبز