علی شریعتی - دبیر اتحادیه تولیدکنندگان اسنک و غلات حجیم شده ایران

شاید بتوان سال 92 را به عنوان نقطه عطف در اوج  بی نظمی ؛ گرانی ؛ دلال بازی؛ در تاریخ تجارت سیب زمینی کشور ثبت کرد.
در سالی که دو اتفاق ؛ هم تغیر دولت و شروع مذاکرات جدی طرح انتزاع از وزارت صنعت و معدن و تجارت کشاورزی مزید علت شد. متاسفانه همین سادگی واژه سیب زمینی و بعضی افرادی که ردای سادگی و بی آرایی کشاورزی را بر تن دارند ما را از میلیاردها تومان رانت وسود نا متعارفی که مسبب گرانی بی حساب این کالا رادر کشور کرد غافل نماید. جالب است در موقعی که همین برخی افراد با نامه ها و مکاتبات فراوان و سینه چاکی به بهانه صادرات جلوی اعمال تعرفه یا مجوز واردات صنعتی را می گرفته ولی اعلام می دارند که خود مبدع درخواست واردات بوده اند. هر چند در بحث منافع ملی کم اهمیت ترین واژه  فاعل است و باید از جملات مجهول استفاده نماییم ولی می توان گفت که تنظیم بازار سیب زمینی می تواند یک تمرین عملی و ساده نیز برای دولتمردان و هماهنگی ستاد زیردست باشد.
از دیدگاه صنعتکران حوزه همانطور که اعمال هر گونه تعرفه ای چه در صادرات مورد تائید نیست در واردات نیز کاری نا ثواب است. متاسفانه افرادی که قیمت 2000 تومان را قیمتی منطقی برای سیب زمینی می دانند غافل از این هستند که در تجارت جهانی و در الگو رقابت کامل تعین قیمت ؛ شاخص های مهم تری دارد چطور در حال حاضر می توان سیب زمینی را از کشورهای مجاور با قیمتی کمتر از 1200 تومان تهیه کرد ولی قیمت منطقی روز آن به نظر برخی افراد  در کشور ما 2000 تومان باشد ؟
یکی دیگر از نکات اساسی در بحث تنظیم بازار سیب زمینی با توجه به شرایط اقلیمی کم آب کشور اصلاح الگوی کشت محصولات پر مصرف آبی بسیار ضروری می باشد و در خصوص کالاهای صادراتی کشاورزی اخذ تعرفه آب بها نیز بر کالای صادراتی می تواند راهکار مناسبی جهت ترویج کاشت محصولات  منطبق تر با اقلیم ایران نماید.