اقتصاد غذا - در حالی که به نظر می رسید اجرای قانون تمرکز وظایف و اختیارت بخش کشاورزی در وزارت جهاد کشاورزی (قانون انتزاع) و درنتیجه تعیین متولی واحد بتواند کمک موثری برای رشد صنایع تبدیلی بخش کشاورزی باشد اما متاسفانه بخشی نگری، نبود برنامه جامع و کارشناسی شده، تصمیمات خلق الساعه و نگاه غیرمسوولانه به صنایع غذایی، اهالی صنعت غذا را بیش از پیش با مشکل مواجه کرده است.
در همین راستا صنایع روغنکشی کشور که امید داشتند با روی کار آمدن دولت یازدهم صنعت تعطیل شده شان رونق دوباره ای بگیرد پس از اندک تدبیری از سوی دولت توانستند چرخهای صنعت خود را کمی به حرکت در آورند اما متاسفانه سیاسی کاری و لج بازی برخی مدیران و تصمیم گیران وزارت جهاد کشاورزی در کنار عدم توجه به اطلاعات کارشناسی، باعث شده تا واردات محصولات نهایی صنعت روغنکشی به ویژه کنجاله همچنان کام فعالان صنعت روغنکشی را تلخ کند.
اینکه وابستگی به واردات روغن نباتی و کنجاله به عنوان سرشکستگی ملی به حساب می آید و وزارت جهاد کشاورزی موظف است با ارائه برنامه ای جامع و سنجیدن تمامی جوانب به ویژه مقوله اقتصادی، طرح جامعی را بدون شعار زدگی برای رهایی از این مصیبت تدوین کند نقطه اشتراک تمامی فعالان بخش کشاورزی و صنعت است. اما اینکه وزارت جهاد کشاورزی با چه استدلالی ظرفیت 4.6 میلیون تنی صنعت روغنکشی را به بهانه حمایت از تولید 140 هزارتنی دانه داخلی معطل نگه داشته و سرمایه های ملی را با واردات کنجاله و روغن خام به هدر می دهد بر کسی معلوم نیست!
کارشکنی های وزارت جهاد کشاورزی برای واردات دانه های روغنی به عنوان ماده اولیه صنعت روغنکشی و از طرفی تسهیل شرایط برای واردات کنجاله و مقاومت متعصبانه برخی مدیران این وزارتخانه برای وضع تعرفه منطقی برای واردات کنجاله نکته ای است که برای فعالان صنعت غذا همچنان سوال برانگیز است.
برخی از کارشناسان و فعالان بخش کشاورزی و صنایع تبدیلی بر این باورند که متاسفانه در بخش کشاورزی به دلیل عدم وجود آمار صحیح، اطلاعات کارشناسی درست و دقیقی به مدیران و تصمیم گیران وزارت جهاد کشاوری منتقل نمی شود و از طرف دیگر نیز صحنه گردانان اصلی وزارت جهاد کشاورزی با سیاسی کاری و مصلحت اندیشی مانع از اتخاذ تصمیمات کارشناسی در این بخش می شوند.
اما از طرف دیگر برخی معتقدند دلیل پافشاری بیش از حد وزارت جهاد کشاورزی برای جلوگیری از تصویب تعرفه منطقی برای واردات کنجاله به منظور حمایت از تولید داخل و ایجاد ارزش افزوده و اشتغال در کشور را باید در نقش آفرینی برخی مدیران شرکتهای وابسته به وزارت جهاد کشاورزی جستجو کرد که از دور هدایت اوضاع را بر عهده دارند.
در حالی که شرکتهای وابسته به وزارت جهاد کشاورزی با اجرای ماده 106 قانون برنامه سوم توسعه در زمینه حمایت از تولید داخلی و ایجاد اشتغال و ارزش افزوده می توانند نقش سازنده ای را در اقتصاد کشور ایفا کنند اما متاسفانه بخشی نگری و نگاه صرفا سود آور باعث شده تا آنها طی سال 94 حدود 50 درصد بازار کنجاله وارداتی کشور را به دست بگیرند. (در جدول زیر شرکتهای جهاد تحقیقات آب و انرژی، فجر اعتبار و نهاده های دامی جاهد وابسته به وزارت جهاد کشاورزی حدود 50درصد ثبت سفارش واردات کنجاله را به خود اختصاص داده اند)
اما سوال واقعی اینجاست که چرا وزارت جهاد کشاورزی به جای حمایت از صنایع تبدیلی بخش کشاورزی در راستای کمک به اقتصاد کشور و تسهیل شرایط رشد و توسعه کشت دانه های روغنی، با سیاست یک با م ودو هوای خود آب به آسیاب تاجران و دلالان می ریزد و با مانع تراشی برای واردات دانه های روغنی از واردات کنجاله در کشور حمایت می کند؟!
در همین راستا صنایع روغنکشی کشور که امید داشتند با روی کار آمدن دولت یازدهم صنعت تعطیل شده شان رونق دوباره ای بگیرد پس از اندک تدبیری از سوی دولت توانستند چرخهای صنعت خود را کمی به حرکت در آورند اما متاسفانه سیاسی کاری و لج بازی برخی مدیران و تصمیم گیران وزارت جهاد کشاورزی در کنار عدم توجه به اطلاعات کارشناسی، باعث شده تا واردات محصولات نهایی صنعت روغنکشی به ویژه کنجاله همچنان کام فعالان صنعت روغنکشی را تلخ کند.
اینکه وابستگی به واردات روغن نباتی و کنجاله به عنوان سرشکستگی ملی به حساب می آید و وزارت جهاد کشاورزی موظف است با ارائه برنامه ای جامع و سنجیدن تمامی جوانب به ویژه مقوله اقتصادی، طرح جامعی را بدون شعار زدگی برای رهایی از این مصیبت تدوین کند نقطه اشتراک تمامی فعالان بخش کشاورزی و صنعت است. اما اینکه وزارت جهاد کشاورزی با چه استدلالی ظرفیت 4.6 میلیون تنی صنعت روغنکشی را به بهانه حمایت از تولید 140 هزارتنی دانه داخلی معطل نگه داشته و سرمایه های ملی را با واردات کنجاله و روغن خام به هدر می دهد بر کسی معلوم نیست!
کارشکنی های وزارت جهاد کشاورزی برای واردات دانه های روغنی به عنوان ماده اولیه صنعت روغنکشی و از طرفی تسهیل شرایط برای واردات کنجاله و مقاومت متعصبانه برخی مدیران این وزارتخانه برای وضع تعرفه منطقی برای واردات کنجاله نکته ای است که برای فعالان صنعت غذا همچنان سوال برانگیز است.
برخی از کارشناسان و فعالان بخش کشاورزی و صنایع تبدیلی بر این باورند که متاسفانه در بخش کشاورزی به دلیل عدم وجود آمار صحیح، اطلاعات کارشناسی درست و دقیقی به مدیران و تصمیم گیران وزارت جهاد کشاوری منتقل نمی شود و از طرف دیگر نیز صحنه گردانان اصلی وزارت جهاد کشاورزی با سیاسی کاری و مصلحت اندیشی مانع از اتخاذ تصمیمات کارشناسی در این بخش می شوند.
اما از طرف دیگر برخی معتقدند دلیل پافشاری بیش از حد وزارت جهاد کشاورزی برای جلوگیری از تصویب تعرفه منطقی برای واردات کنجاله به منظور حمایت از تولید داخل و ایجاد ارزش افزوده و اشتغال در کشور را باید در نقش آفرینی برخی مدیران شرکتهای وابسته به وزارت جهاد کشاورزی جستجو کرد که از دور هدایت اوضاع را بر عهده دارند.
در حالی که شرکتهای وابسته به وزارت جهاد کشاورزی با اجرای ماده 106 قانون برنامه سوم توسعه در زمینه حمایت از تولید داخلی و ایجاد اشتغال و ارزش افزوده می توانند نقش سازنده ای را در اقتصاد کشور ایفا کنند اما متاسفانه بخشی نگری و نگاه صرفا سود آور باعث شده تا آنها طی سال 94 حدود 50 درصد بازار کنجاله وارداتی کشور را به دست بگیرند. (در جدول زیر شرکتهای جهاد تحقیقات آب و انرژی، فجر اعتبار و نهاده های دامی جاهد وابسته به وزارت جهاد کشاورزی حدود 50درصد ثبت سفارش واردات کنجاله را به خود اختصاص داده اند)
اما سوال واقعی اینجاست که چرا وزارت جهاد کشاورزی به جای حمایت از صنایع تبدیلی بخش کشاورزی در راستای کمک به اقتصاد کشور و تسهیل شرایط رشد و توسعه کشت دانه های روغنی، با سیاست یک با م ودو هوای خود آب به آسیاب تاجران و دلالان می ریزد و با مانع تراشی برای واردات دانه های روغنی از واردات کنجاله در کشور حمایت می کند؟!
نظر شما