صنایع غذایی> اقتصاد غذا - انجمن صنایع لبنی در اقدامی عجیب و پس از مخالفت جدی با سهمیه های صادراتی شیرخشک، لیست سهمیه صادراتی شیرخشک را مهر و امضا کرد.
به گزارش پایگاه خبری اقتصاد غذا «فودپرس»، اقدام دولت و همراهی تشکلهای بخش خصوصی برای صادرات شیرخشک آنهم به شیوه سهمیه بندی باعث ایجاد حرف و حدیث های فراوانی در میان فعالان صنایع لبنی شده است. زیرا انجمن صنایع لبنی به عنوان بزرگترین تشکل صنعت لبنیات کشور در تاریخ 28 اسفند ماه 1398 در نامه ای شدید اللحن خطاب به حجت الاسلام درویشیان رییس سازمان بازرسی کل کشور با سهمیه بندی صادرات شیرخشک و همچنین نوع سهمیه ها مخالفت جدی می کند اما چندی بعد مهر و امضای نماینده انجمن صنایع لبنی در پایین لیست سهمیه های شیرخشک صادراتی شرکتهای لبنی به چشم می خورد.
رضا باکری دبیر انجمن صنفی صنایع لبنی در نامه به ریاست سازمان بازرسی کشور با اشاره به لیست مشترک انجمن شیرخشک و اتحادیه لبنی نوشته است: «این اعداد در پشت میز ساخته شده است و مبانی درستی ندارد. تشکل‌ها فقط نماینده صنایع هستند نه صاحب آنها، هیچگاه تصمیماتی که تبعات مالی برای واحدهای تولیدی دارد نباید در غیاب صنایع اتخاذ گردد ازجمله میزان دپوی آنها را کم و زیاد و دستکاری نمایند.»
این ادعای دبیر انجمن لبنی در حالی عنوان می شود که تنها چند روز بعد از نگارش این نامه، لیست شرکتهای لبنی عضو انجمن صنایع لبنی با کمترین تغییر و با افزوده شدن سهمیه شرکت پارس کرون از میزان صفر در لیست مشترک به میزان220 تن و در جای دیگری تفکیک شدن سهمیه اعضای اتحادیه لبنی، لیست نهایی سهمیه های شیرخشک صادراتی شرکتهای لبنی با امضای نماینده انجمن صنایع لبنی و دو تشکل دیگر نهایی شده است!!! حال معلوم نیست چگونه انجمن لبنی به اذعان خودشان به اعداد ساختگی در پشت میز تن داده است؟! و آیا صنایع و کارخانجات بزرگ صنایع لبنی از تصمیم انجمن لبنی در همراهی با سهمیه بندی شیرخشک مطلع بوده و آن را تایید می کنند؟!
در بخش دیگری از این نامه آمده است: «صادرات امر سهمیه‌ای نیست، ناشی از استعداد و توانایی بنگاه‌های تولیدی و تجاری است. صادرات را با سهمیه نمی‌توان به سرانجام پایداری سوق داد. نگاه به صادرات نگاه روزمرگی نیست.
اجازه دهید واحدهای صادراتی براساس شایستگی‌شان که در اثر میلیون‌ها دلار هزینه در بازارهای هدف به دست آمده است رقابت نمایند، و زحمات و سرمایه‌های آنها را با نگاه سهمیه‌بندی به هدر ندهیم.»
به راستی اگر باور انجمن صنایع لبنی بر سهمیه ای نبودن صادرات و رقابتی بودن بازار صادراتی است پس چرا این انجمن تنها چند روز پس از ارسال این نامه به ریاست سازمان بازرسی کل کشور، لیست سهمیه های صادراتی را مهر و امضاء نموده است؟!
اما نکته جالب تر اینجاست که باکری در بخش پایانی نامه 28 اسفند ماه، لیست مشترک انجمن شیرخشک و اتحادیه لبنی را لغزشی از وزارت صمت و وزارت جهاد کشاورزی می داند که هرگز نه قابل فهم است و نه توجیه‌پذیر و می نویسد: «با توجه به اینکه کلیه کارخانجات تولید شیرخشک لیست گردیده است و کارخانه‌ای باقی نمانده دیگر سهمیه‌ای به نام اعضاء اتحادیه لبنی آن هم با دپوی 6050 تن و سهم صادراتی 1930 تن چه صیغه‌ای است؟ این لغزش از وزارت صمت و وزارت جهاد کشاورزی هرگز نه قابل فهم است و نه توجیه‌پذیر وقتی تسهیم بر اساس کلیه واحدهای تولیدی شیرخشک انجام پذیرفته به یک تشکل توخالی سهمیه دادن به چه معنی است؟
تخصیص رانت 3.860.000 دلاری برای تشکلی که فاقد عضو فعال تولیدی است و اکثراً تعطیل گردیده‌اند و فاقد هیات‌مدیره قانونی است و سال‌هاست مجمع عمومی خود را برگزار نمی‌نماید چه مفهومی دارد؟»
نکته اینجاست که اگر به عقیده انجمن صنایع لبنی لغزشی اتفاق افتاده و لیست مشترک از اساس فاقد وجاهت است و احتمالا منافع اعضای انجمن صنفی صنایع لبنی رعایت نشده است پس چرا چند روز بعد همان لیست با اندکی تغییرات (تغییر سهمیه پارس کرون و تفکیک و کمی کاهش سهمیه اعضای اتحادیه وچند شرکت کوچک دیگر) مورد تایید انجمن صنایع لبنی قرار می گیرد؟!
اگر به گفته باکری، اتحادیه صنایع لبنی تشکلی توخالی است که فاقد عضو فعال تولیدی است و اکثراً تعطیل گردیده‌اند و فاقد هیات‌مدیره قانونی است و سال‌هاست مجمع عمومی خود را برگزار نمی‌نماید، پس چگونه نماینده انجمن لبنی حاضر شده است در کنار این تشکل قرار گرفته و لیست نهایی را مهر و امضاء نماید؟!
وقتی در جمله پایانی نامه دبیر انجمن صنایع لبنی از ریاست سازمان بازرسی کل کشور خواستار توقف روش ابداعی و جایگزین شدن روش منطبق با قوانین تجارت و کسب‌وکار است حال با کدامین منطق انجمن صنایع لبنی همان راه را ادامه داده است؟! آیا اعضای هیات مدیره انجمن صنایع لبنی از پیامدهای چنین رفتارهایی در ضربه زدن به اعتبار انجمن و صنعت لبنیات آگاهند؟!
به نظر می رسد اقداماتی از این دست نشان می دهد که انجمن صنایع لبنی دچار یک دوگانگی در گفتار و رفتار شده است که جا دارد مدیران و دلسوزان صنعت لبنیات به ویژه اعضای هیات مدیره انجمن صنفی صنایع لبنی ایران با کالبد شکافی این موضوع ازجوانب مختلف، تدبیری بیندیشند تا اعتبار صنعت لبنیات کشور خدشه دار نشود و شبهه ایجاد رانت، فساد و اقداماتی از این دست از این صنعت خوشنام رخت بربندد.
نظر شما