به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، دن سالادینو به مدت زیادی به مطالعه حکایت‌های مربوط به پیدایش هر خوراکی به ویژه غذاهایی که در میان اجداد وی محبوب بوده، پرداخته است. وی طی انجام تحقیقات خود به کشف گونه‌های مختلفی از خوراکی‌های امروزی دست یافته است که در حال حاضر تنها یک نمونه از آن‌ها موجود است و سایر گونه‌های آن‌ها منقرض شده است. وی لیستی از کمیاب‌ترین خوراکی‌های سراسر جهان و منشأ وجود آن‌ها را تهیه کرده است که در ادامه به معرفی چند مورد از آن‌ها پرداخته می‌شود.

مورنونگ در شرق استرالیا

مورنونگ یکی از خوردنی‌هایی است که تا پیش از دوره استعمارگری به عنوان یکی از ترکیبات اصلی غذاهای قبیله‌های بومی سراسر شرق استرالیا مورد استفاده قرار می‌گرفت. این سبزی غده‌ای تربچه‌مانند که در زیر خاک پرورش می‌یابد، در زمان‌های قدیم در دامنه‌های ویکتوریا به وفور یافت می‌شد و با گلبرگ‌های زرد خود روی سطح خاک، چشم‌اندازهایی زیبا در منطقه به وجود می‌آورد. این میوه به صورت خام یا پخته به مدت ده‌ها هزار سال در میان مردم بومی شرق استرالیا مصرف می‌شد و از محبوبیت زیادی برخوردار بود. مورخان انقراض مورنونگ را به دهه ۱۸۶۰ نسبت داده‌اند و بر این باور هستند که در آن زمان، تنها در بعضی از زمین‌ها، تعداد کمی مورنونگ به چشم می‌خورد.

امروزه شواهدی از پرورش دوباره مورنونگ در باغچه‌های مردم استرالیا وجود دارد، ضمن این‌که از این میوه به عنوان چاشنی در بعضی از رستوران‌های کشور نیز استفاده می‌شود.

ذرت Oloton در مکزیک

هزاران نوع ذرت در سراسر جهان وجود دارد که تنها ۵۹ نوع آن در مکزیک پرورش می‌یابد. یکی از این گونه ذرت‌ها Oloton نام دارد که گونه عجیبی از ذرت‌ها به شمار می‌رود و تنها در دهکده‌ای کوچک و بومی در ایالت اوآخاکا کشت می‌شود. ذرت Oloton نیز مانند سایر انواع ذرت‌ها مصرف می‌شود، با این حال بسیار بلندتر از دیگر گونه‌ها است و یک سیستم ریشه‌ای نامعمول دارد که امکان جذب نیتروژن را از خاک و هوای اطراف برای آن فراهم می‌آورد.

نخود قرمز Geechee در ایالات متحده آمریکا

مناطق ساحلی آتلانتیک در جنوب آمریکا، به ویژه جزیره ساپلو در ایالت جورجیا میزبان نوعی نخود کمیاب به نام نخود قرمز Geechee است که توسط برده‌های آفریقای غربی و مرکزی به این منطقه آورده شد. این برده‌ها با وجود دوری از محل تولد خود، تلاش کردند آئین اجداد را به ویژه در پرورش محصولات کشاورزی حفظ کنند که همین امر منجر به تداوم کاشت نخود قرمز GeeChee در ایالت جورجیا شد. این نخود از منابع غذایی بسیار غنی برخوردار است، ضمن این‌که به تبادل نیتروژن بین گیاه و خاک کمک می‌کند. نخود قرمز Geechee یکی از مهم‌ترین ترکیبات بعضی از غذاهای سنتی مردم آفریقایی-آمریکایی به حساب می‌آید، با این حال همواره خطر انقراض این دانه محبوب و مفید در میان این مردم وجود دارد.

گوشت قرمز Skerpikjøt در دانمارک

جزایر فاروئه که جزایری هجده‌گانه را در بر می‌گیرد، یکی از مناطق خودگردان دانمارک به شمار می‌رود که تعداد گوسفندان در آن به بیش از جمعیت ساکنان انسانی می‌رسد. در این جزایر، شدت باد بسیار بالا است و درختان در آن‌ها به ندرت به چشم می‌خورد. در نتیجه، مردم به چوب برای روشن کردن آتش دسترسی ندارند که همین امر آن‌ها را به یافتن راه‌های جایگزین برای درست کردن غذای خود از گوشت گوسفندان سوق داده است. یکی از رایج‌ترین رویکردها در میان مردم این جزایر، مصرف گوشت خشک و تخمیر شده ساق نوعی گوسفند است که به سرعت رو به کاهش نهاده است. از سوی دیگر، دولت دانمارک برای افزایش رشد اقتصادی کشور، اجازه حمل و فروش انواع گوسفندها، پرندگان و گوشت‌ها را صادر کرده که همین امر به سهم خود در کاهش گونه‌های کمیاب نقش مهمی ایفا کرده است.

گوشت Skerpikjøt در قفسه‌هایی چوبی نگهداری می‌شود که امکان جریان باد را فراهم می‌آورد و همین امر به خشک و تخمیر شدن آن همراه با نمک زیاد پس از گذشت پنج تا ۹ ماه منجر می‌شود.

خوراک دریایی Shio-Katsuo در ژاپن

بسیاری از مردم ژاپن، غذای آماده شده از ماهی Shio-Katsuo را لذیذترین و زیباترین غذای کشور تصور می‌کنند. این غذا از نمکی و خشک کردن نوعی ماهی تن درست می‌شود که به باور بسیاری از مردم منشأ نوع رایج ماهی تن و بوداده شده katsuobushi محسوب می‌شود. امروزه خوراک دریایی Shio-Katsuo تنها در منطقه مسکونی نیشی‌ایزو و اطراف آن در ژاپن یافت می‌شود و جالب این‌که تهیه آن مستلزم دقت زیاد است.