صنعت غذای ایران در خلال دو دهه گذشته هم در  بخش تولید و هم در بخش صادرات  با رشد قابل توجهی روبرو شده است،  تاجایی که بر اساس آمارهای رسمی داخلی و بین المللی، این صنعت به جایگاه مهمی در منطقه دست یافته است و یکی از قدرتمندترین صنایع در کشور محسوب می شود.

بی شک تاریخ و جغرافیای ایران در این موفقیت بسیار موثر بوده است ؛ ایران از دیرباز کشوری مبتنی بر تولید محصولات کشاورزی بوده و وجود اقلیم چهار فصل درآن، کشورمان را مستعد رشد انواع محصولات کشاورزی کرده است.

از سوی دیگر توسعه صنعتی در نیم قرن گذشته، ایران را به کشوری با استعداد در زمینه محصولات تکمیلی و صنعتی در حوزه کشاورزی و غذا تبدیل کرده است. با این حال در مقایسه با آن چه می توانستیم باشیم، هنوز جای کار بسیار زیادی وجود دارد.

محصولات کشاورزی و تولیدات در صنعت غذایی، امروزه به دلیل کیفیت بسیار بالای مواد اولیه و ماشین آلات مدرن و مناسبی که در تولید به کار گرفته می شود و تبعیت و رعایت از استانداردهای داخلی و بین المللی توانسته جایگاه مناسبی در بازارهای منطقه ای و جهانی کسب کند.

البته با وجود تمام این مزیت ها به دلیل چالش هایی که در یک و نیم دهه گذشته به دلیل تحریم ها گریبان گیر اقتصاد کشور شده است، بهره برداری از ظرفیت های فراوانی که در این صنعت وجود دارد را به تعویق انداخته است.

به عبارتی به رغم توسعه این صنعت که با همت تولیدکنندگان و بخش خصوصی ایده مدار در صنعت غذا تحقق یافته است، اما تداوم چالش ها و رویارویی این صنعت در برابر عواملی همچون مشکلات ارزی (نرخ ارز و سیاست های ارزی)، عدم تناسب قیمت و هزینه ها، رشد قیمت مواد اولیه، دسترسی پرنوسان به مواد اولیه وارداتی، سیاست گذاری های تجاری، مشکلات حمل و نقل، چالش های مرتبط با صادرات و موارد دیگر توانسته نفس این صنعت را به شماره بیندازد و یا در خوشبینانه ترین حالت از رشد بالقوه بالایی که در ارکان این صنعت مهم وجود دارد، جلوگیری کند.

این در حالی است که برنامه های توسعه چهارم و پنجم، بر توسعه همه جانبه بخش کشاورزی و صنایع تکمیلی تاکید دارد و برطبق این برنامه ها امید می رفت در افق ۱۴۰۴ ایران یکی از قطب های تولیدی در این بخش باشد.

اگر همین امروز دولت نسبت به رفع خلأهای موجود اقدام نماید، ظرفیت های بزرگی در مسیر تولید، اشتغال و صادرات در کشور ایجاد خواهد شد و می توانیم رقیب سرسختی برای کشورهای صاحب نام منطقه و آسیا باشیم در عین حال صنعت غذا با اثرات عمیقی که بر ظرفیت های ناشی از به کارگیری توان اشتغالزایی این صنعت ایجاد می کند به توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور نیز منجر می شود.

با تمام این اوصاف باید گفت؛ صنعت غذا صنعتی ممتاز و فاخر برای اقتصاد ایران است که در نبرد با مشکلات اقتصادی فلج کننده توانسته سربلند بیرون بیاید.

 بنا به فرمایش رهبری معظم، راه عبور از تورم، توسعه تولید است و این مهم نیازمند رفع موانع و چالش های کنونی است. در این راستا بخش خصوصی صنعت غذای کشور این آمادگی را دارد با ارایه مشورت های لازم به دولت و راهکارهای عملیاتی موثر وظیفه خود را در کنار ارتقای تولید ایفا نموده و به وظیفه خود در قبال میهن بزرگ و عزیزمان ایران، عمل نماید.

با آرزوی توسعه چشمگیر صنعت غذا در همه ابعاد آن در کشور

 مرتضی سلطانی