در انتهای خبر انتشار یافته از زبان سید محمدرضا مرتضوی رئیس هیات مدیره انجمن آرد کشور و رئیس کانون انجمن های صنایع غذایی ایران روز گذشته (25/06/98) در پایگاه خبری (اخبار سبز ایران) گفته بودیم نقدی بر این سخنان خواهیم نوشت، در عین حال منتظر بودیم که واکنش هایی از سوی نهادهای مرتبط به این ادعای عجیب صورت گیرد، زیرا ما نه گندمکار هستیم، نه آرد فروش، نه کارخانه آرد داریم و نه مسئولیتی در وزارت جهاد کشاورزی که نگران باشیم چه اتهامی متوجه ما است، دولت نیز خود ابزارهای لازم برای پاسخگویی یا کنار آمدن و امتیاز دادن را دارد، بلکه نگارنده به عنوان یک خبرنگار با بیش از 30 سال سابقه فعالیت در عرصه کشاورزی و اقتصاد آن، نگران کشاورزان گندمکار و مردمی هستیم که فکر می کنند نانی که میل میکنند حاوی 10 درصد شن و ماسه یا ضایعات است!

گرچه بیان مرتضوی آنقدر مبهم و شبهه آلود است که معلوم نمی کند آیا کارخانجات آرد را هم در بر می گیرد - یعنی این صنایع تبدیلی هم گندم را با همان 10 درصد شن و ماسه و ضایعات آرد می کنند و به نانوایی ها تحویل می دهند یا آنها را جدا می کند؟

سید محمدرضا مرتضوی را از آن هنگام که خبرنگار جوانی در مجله برزگر بودم می شناسم، جوانی شجاع و با سابقه حضور در جبهه ها و فعال در صنایع تبدیلی آرد بود که سخن بی پیرایه، به درستی و بدون ابهام می گفت اما زمانه همه را عوض کرده است!

ایشان در این گفتگو با رسانه ها ادعا می کند 700 هزار تن شن و ماسه و ضایعات با گندم قاطی شده اما نگفته در کدام مرحله این اتفاق رخ داده است. آیا کشاورزان هنگام تحویل گندم به شرکت بازرگانی دولتی، سازمان تعاون روستایی و یا مباشران دیگر این کار را می کنند و ماموران خرید گندم هم چشم بسته، متوسط 10درصد ضایعات و شن و ماسه مخلوط شده ادعایی ایشان را بار می زنند، به انبار می برند، به سیلوهای غله و نهایتا کارخانجات آرد تحویل می دهند، آنها هم آرد مخلوط شده با 10 درصد ضایعات را به نانوایی ها و نانوایی ها هم به مردم می فروشند؟

مرتضوی برای پاسخ به این سوال در این فرایند پیچیده می گوید: "دلال ها این کار را می کنند"، همان متهمان ناشناخته ای که طی 40 سال گذشته از تمام مسئولان دولتی و غیر دولتی رفع اتهام کرده و می کنند، همه جا هستند و هیچ جا نیستند و تمام گناهان و قصور و فسادها به این موجودات مخوف ناپیدا منتسب می شود تا همه چیز به خیر و خوشی سپری گردد!

آقای مرتضوی تیر در تاریکی می اندازد و شمشیر در هوا می چرخاند؛ می خواهد حرفش را بزند و در عین حال مردم یا نهادهای ناظر را پی نخود سیاه بفرستد. در واقع بیانی محافظه کارانه و جبونانه و عاری از صراحت و شجاعت. ایشان که سال های متمادی است در عرصه صنایع تبدیلی آرد فعالیت می کند و از یک عدد مشخص وزنی یعنی 700 هزار تن شن و ماسه و ضایعات در حجم 8 میلیون تن گندم خریداری شده و رقم ریالی 1000 میلیارد تومان حیف و میل پول بیت المال سخن می گوید، نمی تواند به یکی از حلقه های فرایند خرید گندم تا نان در سفره مردم با صراحت و بدون ترس و واهمه اشاره کند و مثلا بگوید سیف شرکت بازرگانی دولتی یا شیرزاد وزارت جهاد کشاورزی یا فلان اداره غله یا بهمان کارخانه آرد این خیانت و جرم سنگین یعنی آلوده کردن نان مردم را مرتکب می شوند؟

آیا ایشان به عنوان فردی با سابقه روشن، کارش به آنجا کشیده که می خواهد با عوام فریبی امتیاز آنچه قصدش را دارد بگیرد؟ تاکید ایشان در این گفتگو که: "سه سال پیش به وزیر جهاد کشاورزی گفتیم و ایشان گفته است اشکالی ندارد، این ماسه فروشی و شن فروشی یا ضایعات غیرقابل مصرف درگندم پولش به جیب کشاورزان می رود"، چه جهتی را آشکار می کند؟ یعنی کشاورزان گندم کار چنین خیانتی به مردم و اقتصاد ملی می کنند و وزیر گفته است اشکالی ندارد؟ آیا ایشان در واقع تمام مراحل بعدی فرایند خرید و تحویل گندم به سیلو، غله و کارخانجات آرد را تبرئه می کند!

از سوی دیگر باید از ایشان پرسید: 700 هزار تن شن و ماسه و ضایعات، بالغ بر 35 هزار کامیون 20 تنی می شود و اگر به مرحله آخر فرایند یعنی نان مردم برسد یعنی از هر کیلو نان 100 گرم شن و ماسه و ضایعات یا نخاله مضر است، به عبارتی باید 80 میلیون جمعیتی را تصور کرد که هنگام صرف نان و پنیر صبحانه، مداوم زیر دندانشان شن و ماسه خرت و خرت می کند که قطعا نمی توانند آن را ببلعند، از این گذشته، این آمار و ارقام را آقای سید محمد رضا مرتضوی به چه وسیله ای، توسط چه گروه مطالعاتی و تحقیقاتی، به چه شیوه تحقیق و با چه بودجه ای جمع آوری و به دست آورده است؟

ایشان که درتمام طول فعالیت خود در صنایع تبدیلی و سبوس فروشی یک 10 ریالی برای فرهنگ سازی در مورد مصرف صحیح آرد و نان یا ارتقا آگاهی عمومی در مصرف غذای سلام از طریق رسانه های مکتوب تخصصی کشاورزی و غیر آن هزینه نکرده است چگونه ممکن است پولی بابت مطالعه، بررسی و تحقیقات برای کشف یک حقیقت در جهت منافع مردم خرج کند؟ تمامی صاحبان صنایع در جهان در کنار تمام فعالیت های تولیدی خود و درآمدهایی که به دست می آورند از طریق رسانه ها به اشکال مختلف اطلاع رسانی و فرهنگ سازی می کنند، فرهنگ سازی ایشان و امثال ایشان در صنایع غذایی و لبنی و موارد مشابه خلاصه شده است به هیاهو سازی برای قیمت بیشتر محصولاتشان و یا تبلیغ برندهای خود، آن هم در رقابت میان خودشان و نهایتا موضع گیری هایی همچون مخلوط کردن 700 هزار تن شن و ماسه و ضایعات در گندم توسط کشاورزان که بدبینی، نگرانی و دلهره شدید مردم در شرایط کنونی را در پی دارد. بدون تردید اگر وزارت جهاد کشاورزی هم صدا با وزارت صمت قیمت سبوس را نه 1250 تومان، بلکه 1400 تومان یا بیشتر اعلام کند، سید محمد رضا مرتضوی رئیس انجمن کارخانجات آرد کشور دیگر موضوع 700 هزار تن شن و ماسه مخلوط در گندم را فراموش و کاری ندارد که چه بر سر مردم و مصرف کنندگان آورده است!

بر این نکته تاکید بسیار داریم که این نوشته دفاع از خریداران و مباشران خرید گندم نیست که ما خود نیز انتقادهای بسیار در این وادی داریم. فرازهای فراوان دیگری در این نوع موضع گیری های غیرمسئولانه صاحبان صنایع غذایی و تبدیلی وجود دارد که به وقت دیگر می گذاریم.