محمدرضا جمشیدی

در خبرها آمده است که محمود حجتی، وزیر جهاد کشاورزی دوشنبه و سه‌شنبه همین هفته قرار است برای پاسخ به پرسش‌های نمایندگان عضو کمیسیون‌های اقتصادی و اجتماعی در مجلس حاضر شود.

همچنین سه‌شنبه رئیس سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت و رئیس سازمان ملی استاندارد جهت بررسی صحت آلودگی محصولات غذایی ازجمله شائبه‌های آلودگی برنج‌های وارداتی، شیر، فرآورده‌های گوشتی و... به کمیسیون بهداشت می‌روند.

از سوی دیگر تحقیق و تفحص از سازمان جنگل‌ها در دستور کار کمیسیون کشاورزی قرار دارد و...

همه این اخبار، خبرهایی ناشی از یک هفته پرکار نمایندگان عضو کمیسیون‌های مختلف مجلس دارد و در ظاهر مباحثی کامال طبیعی و به سیاق فعالیت مجلسیان است.

اما نکته قابل تأمل در کمیسیون بهداشت مجلس رقم می‌خورد. به واقع پس از صحبت‌های حسین‌علی شهریاری، رئیس کمیسیون بهداشت مجلس در همایش روز جهانی غذا بار دیگر مبحث قابل اهمیت سلامت مواد غذایی نقل محافل و پس از یک سال منجر به بروز واکنش‌های رسانه‌ای متعددی شد.

در اینکه ممکن است برنج‌های وارداتی دارای عناصر سنگین باشند شاید هیچ شکی نباشد، اما به‌راستی جایگاه دستگاه‌های نظارتی در این میان کجاست!؟ و با چه ادله‌ای 5.1 میلیارد دلار برنج خارجی شائبه‌دار در هفت ماهه امسال وارد کشور می‌شود، در حالی که به‌دلیل اقلیم مناسب شاهد افزایش 20 درصدی تولید داخلی هستیم!؟

در این که متولیان باید پاسخگوی این روند غیرمعقول باشند و اینکه به حق مجلسیان وارد عمل شده‌اند شکی نیست، اما نکته‌ای که سال‌ها است هر از چندگاهی نقل محافل رسانه‌ای می‌شود، شائبه‌های وارده به لبنیات و فرآورده‌های گوشتی است.

به‌راستی وقتی چندین‌بار استاندارد و وزارت بهداشت موضوع آلودگی‌های شیر را تکذیب کرده‌اند و مورد خاص گزارش شده را یک حادثه ناشی از بی‌احتیاطی قلمداد کرده‌اند، هجمه‌های پشت سر هم به یک صنعت استراتژیک نظیر لبنیات چه توجیهی می‌تواند داشته باشد؟

آیا میزان ضررهای اقتصادی که سخنرانی یک نماینده محترم مجلس به یک صنعت وارد می‌کند را سنجیده‌ایم؟

البته این وضعیت در مورد فرآورده‌های گوشتی هم صدق می‌کند.

در اینکه در صنعت فرآورده‌های گوشتی مانند هر صنف دیگری متخلف وجود دارد، هیچ شبهه‌ای وجود ندارد، اما به‌راستی به واسطه وجود تخلف در یک صنف می‌توان کلیت یک صنعت را نادیده گرفت و میلیاردها میلیارد سرمایه‌ای که در این بخش صرف شده و موجبات اشتغال‌زایی بسیاری را فراهم کرده نادیده گرفت؟

جایگاه تولیدکنندگان متعهدی که با دریافت مهر استاندارد، پروانه بهداشتی و... به تولید صادقانه می‌پردازند، چگونه تفکیک می‌شود؟ و به واقع آیا منصفانه است با یک اتهام کلیت یک صنعت و صلاحیت مراجع نظارتی را زیر سؤال برد؟

بپذیریم با خدشه‌دار شدن دستگاه‌های نظارتی باعث از بین رفتن اعتماد عمومی جامعه و تشویق اذهان عمومی خواهیم شد./

منبع: روزنامه اقتصادپویا