فرهاد فزونی -عضو هیات نمایندگان اتاق تهران
در نشست پیشین هیات نمایندگان اتاق تهران که دبیر شورای عالی امنیت ملی حضور یافت، نمایندگان بیش از سایر جلساتی که وزرا در آن شرکت می‌کنند آزادانه سخن گفتند و نیم‌گریزی هم به صحرای سیاست زدند. شاید به این دلیل که احساس می‌کردند ریش کاری آنان در دست دبیر شورای عالی امنیت ملی گیر نیست. با این همه سخنان فعالان بخش خصوصی که از دل پر سوز آنان برآمده بود بر دل دبیر شورای عالی امنیت ملی نشست و گزارش ایشان به مقام معظم رهبری هم بر دل رهبر انقلاب. آن‌گاه که حرفی از دل برآید لاجرم بر دل نشیند. رهبری نیز سعی کردند که این سخنان را بر دل هیات دولت بنشانند. از نظر من فرمایشات رهبری در نشست با هیات دولت حاوی نکات بسیار مهمی بود که به برخی از آنان اشاره می‌کنم.
رهبری فرمودند: «دولت‌ها به‌طور معمول و رایج بخش خصوصی را وارد اقتصاد نکرده‌اند.» باید گفت جانا سخن از زبان ما می‌گویی. دهه‌هاست گله‌مندیم که دولت‌ها هیچ توجهی به بخش خصوصی و خواسته‌های آنان نمی‌کنند. حرف فقط حرف دولت است. فقط دستور می‌دهند، بخشنامه صادر می‌کنند و انتظار دارند که بخش خصوصی بگوید سمعاً و طاعتاً و سریعاً مجری دستورات باشد؛ زهی خیال باطل. چنین نبوده و چنین نیز نخواهد بود. فعالان بخش خصوصی انتظار دارند دولت‌ها از توان، دانش و تجربه آنان در یک بازی برد-برد به‌درستی استفاده کنند و چشم‌شان فقط به دنبال مال و دارائی این بخش نباشد. دولت‌ها باید به یاد داشته باشند که فعالان بخش خصوصی نه تنها مدیریت هزینه را به‌درستی می‌دانند که مدیریت تولید درآمد و تولید ثروت را نیز به خوبی می‌شناسند. اما دولتمردان پشت درهای بسته هم برای درآمد و هم برای هزینه‌کرد آنان تصمیم می‌گیرند. صد البته هم راه به جایی هم نمی‌برند.
رهبری فرمودند حرف‌های بخش خصوصی را «بخوانید و بشنوید و ببینید.» از نظر من فرمودند که گزارش‌هایی که برای شما ارسال می‌کنند با دقت و تعمق بخوانید. درباره آنها غور و تعمق کنید، مفاهیم را حلاجی کنید و خواسته‌های آنان را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهید. هم چنانکه در هامش بسیاری از گزارشات تقریر می‌کنید، فقط ننویسید «ملاحظه شد.» عکس‌العملی نشان دهید. دستور یا پاسخی شایسته و درخور به آن گزارش‌ها بدهید. همان‌طور که ایشان گزارش شورای عالی امنیت ملی را خواندند و دستور دادند.
رهبری فرمودند که به سخنان بخش خصوصی فقط گوش ندهید، آن را با گوش جان بشنوید که «حرف‌های درستی است.» آنچه می‌گویند سخنان فعالان و دلسوزان اقتصاد کشور است. آن کلمات گفته‌های کسانی است که یا عاشق یا دیوانه تولید هستند. فقط شما حرف نزنید به آنان نیز فرصت سخن گفتن بدهید. آنان زمانی سخن می‌گویند که مشکلات‌شان از حد توان می‌گذرد. بیا و حال اهل درد بشنو به لفظ اندک و معنی بسیار.
رهبری فرمودند «ببینید». یعنی نگاه گذرا کردن کافی نیست، بصیرت داشته باشید و با چشم دل ببینید: اگربه چشم تو بی‌قیمتند و کوچک قدر/ به پیش اهل بصیرت بزرگ مقدارند.
رهبری فرمودند «باید ثبات و آرامش برای فعالان اقتصادی تامین شود.» یعنی امروز قانونی نگذارید و فردا کسی که همان قانون را اجرا کرد، متخلف بخوانید؛ یعنی امروز ارز را به قیمتی به فعالان اقتصادی نفروشید و فردا مابه‌التفاوت طلب کنید. این رویه نه اعتماد بخش خصوصی را به دنبال دارد و نه شرعی است. معامله رسمی و قانونی براساس قوانین کشور و مصوبات دولت انجام شده است. عمل شما دبه درآوردن و غیرشرعی است. همان‌طور که خداوند در اولین آیه سوره مائده می‌گوید:
یا أیها الذین ءامنوا أوفوا بالعقود "ای کسانی که ایمان آورده اید به قراردادهای خود وفا کنید"؟
چرا با یک بند (بند 5 بسته سیاست ارزی) آرامش سرمایه‌گذاران و فعالان اقتصادی کشور را به هم می‌زنید که مجبور شوید تنها دو روز بعد، برای همین مایه تنش، استثنا و بند و تبصره در نظر بگیرید، غیر از آشفتگی در اقتصاد چه بوجود آورده‌اید؟ غیر از بذر عدم اعتماد چه کاشته‌اید؟
تامین ثبات و آرامش یعنی بگیر و ببند؟ 40 سال است که برای مبارزه با گران‌فروشی می‌گیرید و می‌بندید و جریمه می‌کنید اما حتی یک بار هم به نتیجه مورد نظر خود نرسیده‌اید. کافی نیست؟ مگر نه این که آزموده را آزمودن خطا است. تا کی برای حل مشکلات اقتصادی که خودتان به وجود می‌آورید، چاره را تنبیه و جریمه و تعزیر و انبارشکنی و مصادره مال و کالای فعالان بخش خصوصی می‌دانید؟ امروز در انبارها را شکستید و کالاها را حراج کردید، چهار ماه بعد که این کالاها تمام شد چه می‌کنید؟ مرکز تهیه و توزیع پوشک راه خواهید انداخت؟ وقتی دولت می‌گوید «صادرکنندگان ما، حتی صادرکنندگان دولتی و خصولتی ، ارزی را که باید امروز در اختیار سامانه نیما قرار دهند ، 48 ساعت بعد در اختیار این سامانه می‌گذارند، این کار خیانت به کشور است»، چه پیامی را به فعالان اقتصادی می‌دهید؟ وضعیت اقتصادی ما در چه شرایطی است که 48 ساعت دیرپرداخت، خیانت به کشور تعبیر می‌شود؟ دولتی که هر 48 ساعت مصوباتش را تغییر می‌دهد و یا 52700 ساعت است که به پیمانکاران خود بدهکار است و پول کارکرد آنان نمی‌پردازد و هر روز بدهی‌اش به بانک مرکزی بیشتر می‌شود، چرا 48 ساعت تاخیر در پرداخت را خیانت به کشور می‌خواند؟ جفا نه، خیانت. عملکرد دولت را چه باید نامید؟ بعد هم می‌گوئید گله‌مندی نکنید. آقای وزیری می‌گوید بالاخره همینه که هست، بی‌خود اعصاب، روح و روان همدیگر را آزار ندهیم. فعلاً وضعیت همین است. یعنی چه؟ یعنی امید به فردا نداشته باشیم؟ چرا باور نمی‌کنید که اگر سرمایه فعالان ایرانی و خارجی را برای شکوفایی اقتصاد کشور می‌خواهید جز با آرامش و ثبات در بازار و سیاست و جامعه بهدست نخواهد آمد.
کلام آخر اینکه امیدوارم اینک که مقام معظم رهبری پذیرای سخنان بخش خصوصی هستند، اتاق بازرگانی گزارش‌های بیشتری خدمت ایشان عرضه کند و مقام معظم رهبری نیز اظهار لطف کرده و زمانی را برای دیدار با نمایندگان فعالان اقتصادی اتاق تهران و شنیدن سخنان آنان تعیین و ابلاغ فرمایند.
نظر شما