سازمان کشاورزی و خواروبار سازمان ملل (فائو) اعلام کرد: با توجه به کاهش ماهیگیری و افزایش تقاضای طبقه متوسط کشورهای نوظهور به ویژه چین، پرورش دهندگان ماهی باید تا سال 2030 نزدیک دو سوم نیاز جهان به ماهی را تامین کنند.

به گزارش ایرنا و به نقل از فائو، در گزارش ˈماهی در سال 2030: چشم انداز شیلات و کشاورزیˈ که با همکاری بانک جهانی، فائو و موسسه بین المللی تحقیقات سیاست غذایی تهیه شده، چندین نکته کلیدی به چشم می خورد.

این گزارش بر تداوم تجارت جهانی غذاهای دریایی که به طور معمول از سوی کشورهای در حال توسعه به سوی کشورهای توسعه یافته جریان پیدا می کند، تاکید دارد.

بنابه اعلام فائو، هم اکنون 38 درصد کل ماهی تولیدی جهان صادر می شود که ارزش آن بیش از دو سوم صادرات ماهی تولیدی از طریق ماهیگیری است که از کشورهای در حال توسعه به کشورهای توسعه یافته، صادر می گردد.

بنابه این گزارش، چین بازار اصلی و در حال رشد ماهی است که پیش بینی می شود 38 درصد مصرف جهانی ماهی در سال 2030 متعلق به این کشور باشد.

چین و بسیاری از کشورهای نوظهور دیگر، در حال افزایش سرمایه گذاری خود در بخش پرورش ماهی هستند تا به تقاضای در حال رشد ماهی پاسخ دهند.

همچنین پیش بینی می شود 70 درصد مصرف جهانی ماهی در سال 2030 متعلق به آسیا شامل آسیای جنوبی، جنوب شرق آسیا، چین و ژاپن باشد.

از سوی دیگر، انتظار می رود، سرانه مصرف ماهی در آفریقای سیاه، بخشی از قاره آفریقا که در جنوب بیابان ساحارا قرار دارد، از سال 2010 تا 2030 سالانه یک درصد کاهش یابد اما به دلیل افزایش سریع جمعیت این منطقه در این بازه زمانی با نرخ 2.3 درصد، مصرف ماهی در این منطقه در مجموع 30 درصد رشد خواهد کرد.

این گزارش پیش بینی می کند که در سال 2030 ، 62 درصد ماهی مصرفی جهان از آبزی پروری به دست می آید که بیشترین رشد مربوط به ماهی های تیلاپیا، کپور و گربه ماهی است.

انتظار می رود تولید جهانی ماهی تیلاپیا بین سالهای 2010 تا 2030 تقریبا دو برابر شود و از 4.3 به 7.3 میلیون تن برسد.

جورگن وگل مدیر خدمات کشاورزی و محیط زیست بانک جهانی گفت: این گزارش اطلاعات ارزشمندی برای کشورهای در حال توسعه علاقه مند به ارتقای اقتصاد از طریق تولید پایدار ماهی دارد.

اگرچه وی هشدار داد: برای اطمینان از پایداری آبزی پروری و شیلات، سیاست های دقیقی لازم است.

ماهیگیری و آبزی پروری به ویژه برای جوامع ماهیگیری کوچک، اشتغال، مواد مغذی و فرصت های اقتصادی در بر دارد.

گرچه آبزی پروری همچنان در معرض تهدید شیوع بیماری ها قرار دارد و تاثیرات مربوط به تغییر آب و هوا نیز می تواند به طور چشمگیری تولید این بخش را کاهش دهد.

آرنی ام.متیسن معاون مدیرکل شیلات و آبزی پروری فائو تاکید کرد: پتانسیل نامحدود آبزی پروری می تواند منافع بلندمدت در برداشته باشد.

با افزایش جمعیت جهان که پیش بینی می شود در سال 2050 به 9 میلیارد نفر برسد، چنانچه آبزی پروری به ویژه در مناطقی که با نرخ بالای ناامنی غذایی روبرو هستند، مسوولانه توسعه پیدا کند، می تواند سهم مهمی در امنیت غذایی جهان و رشد اقتصادی کشورها ایفا کند.