منصور انصاری
در آخرین نشست تعدادی از مدیران مسئول مجلات فعال بخش کشاورزی با مهندس حجتی وزیر جهاد کشاورزی که سه تن از معاونان موثر وی از جمله مهندس عباس کشاورز، دکتر عبدالمهدی بخشنده و دکتر حسن رکنی نیز حضور داشتند، مهندس حجتی در گفتمانی  عمقی و تخصصی میان بعضی از مدیران مسئول نشریات با هدف رهیافت به مشکلات و مسائل کشاورزان و کشاورزی در نهایت بردو نکته بسیار مهم انگشت گذاشت و گفت: کشاورزی کشور و کشاورزان باید به اندازه جایگاهی که دارند موضوع شوند و شما باید رسیدگی به مسائل کشاورزی و کشاورزان را به دغدغه تصمیم گیران و تصمیم‌سازان کشور بدل کنید.
وی خود با غمی عمیق و افسوس افزود: به واقع صدای کشاورزان شنیده نمی‌شود. ایشان با اینکه راهکاری جامع ارائه نداد ولی خاطرنشان ساخت: در بسیاری از مراکز ستادی و تصمیم‌گیر به رغم حسن نیت، حساسیت فرآیند تولیدات کشاورزی درک نمی‌شود و قیاسی که صورت می‌گیرد منطبق با واقعیت‌های تولیدات کشاورزی که بسیار آسیب‌پذیر هستند نیست. اگر شیری کمتر از چند ساعت به کارخانه شیر نرسد هیچ قیمتی ندارد و باید دور ریخته شود آیا دامدار به خاطر ماهیت فسادپذیری این کالا می‌تواند مانور قیمتی بدهد؟ مسلماً خیر و این موضوعی است که در مورد تمامی کالاهای کشاورزی از سوی تصمیم‌گیرندگان کشور باید درک شود.
مهندس محمود حجتی در فرازی دیگر و در رابطه با نقش تشکل‌های مربوط به کشاورزی یادآور شد: چرا تشکل‌ها نمی‌توانند شرکت‌های بازرگانی قدرتمند و توانا تشکیل دهند تا مثلاً مانند فلان بازرگان که دست توانایی در واردات نهاده‌هایی چون ذرت و سویا دارد، خود واردات مربوط را انجام و به موقع توزیع کنند؟ در حاشیه این بحث، یکی از حاضران در نشست، با لحنی انتقادی خطاب به وزیر تاکید کرد: موضوع کردن کشاورزی و رساندن صدای کشاورزان الزاماً از خود وزارتخانه شروع می‌شود، وقتی وزارتخانه نسبت به مسائل مربوط به کشاورزی حساسیتی نداشته باشد طبعاً سایر بخش‌ها نیز کمتر حساس می‌شوند، ولی واقعیت این است به رغم جایگاهی که کشاورزی کشور در اقتصاد کلان کشور دارد صدایش در میان هیاهوی بسیار دیگر که غالباً در حوزه غوغاسالاری هستند شنیده نمی‌شود، وقتی کشاورزان نمونه کشور حتی در حد یک خبر در صدر اخبار رسانه ملی قرار نمی‌گیرند، مصاحبه و گفتگویی با آنان انجام نمی‌شود و افتخار ایجاد شده توسط آنان که تنه به رقابت‌های جهانی می‌زند در حد یک بازی فوتبال گل کوچک استانی سوژه نمی‌شود چه انتظاری هست که صدای کشاورزی و کشاورزان کشور شنیده شود؟
وقتی رسانه ملی تبلیغات محور می‌شود و به تدریج بخش‌های مختلف برنامه‌های خود را در قالب رپورتاژهای خبری پول ساز قرار می‌دهد و از اینکه منافع ملی محور شود فاصله گرفته است، چگونه می‌توان انتظار داشت صدای کشاورزی کشور شنیده شود و اخبارش در صفحه اول روزنامه‌ها قرار گیرد؟
گویا تدوین‌کنندگان راهبردهای افکار عمومی مخاطبانی می‌خواهند که بر سر مسائل کاذب و موضوعاتی که منشا هیچ اثری در عزم ملی نیستند بیش از حد هیجان زده شوند.
آیا هیجان رقابت در میان 3 میلیون و پانصدهزار بهره بردار کشاورزی در زیربخش‌های مختلف برای تعیین برترهایی که راندمان تولیدشان با حیرت در عرصه جهانی نیز مواجه می‌شود چیز کمی است که ظاهراً تصمیم گیرندگان راهبردهای افکار عمومی بر آن نیستند به شکرانه نان، شیر و گوشت و تخم مرغ و میوه و تره‌باری که در نهایت وفور و سلامت تناول می‌فرمایند از ایجادکنندگان بهترین آنها تجلیل کنند و به مردم نیز بگویند برای برکت سفره‌هایشان، ضمن سپاس به درگاه پروردگار تولیدکنندگان برتر را ارج نهند؟