طبق پژوهشی که موسسه بین المللی مطالعات سیاست غذایی انجام داده، در جهان 16 کشور در وضعیت هشدار گرسنگی قرار دارند و به شدت نیازمند دریافت غذا هستند.
به نقل از روزنامۀ لوموند در این تحقیق که هر ساله از سوی این موسسه آمریکایی انجام می شود، شاخصی به نام گرسنگی جهانی وجود دارد که در آن میزان دسترسی کشورها به مواد غذایی و یا سطح گرسنگی آنها را براساس آمار مرگ و میر در کودکان، سوء تغذیه و سایر شاخصهای مرتبط نشان می دهد.
آخرین گزارش منتشر شده از سوی این موسسه بیانگر اینست که از سال 1990 تاکنون وضعیت گرسنگی در جهان اندکی بهبود یافته؛ با این حال به رغم این پیشرفتها سطح گرسنگی در جهان هنوز بالاست.
کدام کشورها وضعیت وخیمی دارند؟
یک کارشناس دربارۀ وضعیت گرسنگی در جهان می گوید: شمار افراد گرسنه در طول 25 سال اخیر کاهش یافته؛ به این دلیل که کمبود مواد غذایی در کشورهای چین، هند، اندونزی و ویتنام کاهش یافته است؛ اما هنوز کشورهایی هستند که بهبود وضعیت در آنها روند کندی دارد، رشد جمعیت در آنها بالاست و همین مسئله وضعیت را در این کشورها بغرنج کرده است. از سویی وضعیت آب و هوایی نیز در این کشورها بر آسیب پذیری جمعیت افزوده است.
میانگین جهانی گرسنگی بیانگر آنست که نابرابری زیادی میان کشورها و مناطق مختلف جهان وجود دارد. در میان کشورهایی که وضعیت وخیمی دارند، اریتره و بروندی هستند که گفته می شود در وضعیت هشدار هستند و نیاز فوری به مواد غذایی دارند.
موسسه بین المللی مطالعات سیاست غذایی در گزارش خود آورده است: در آفریقای سیاه هرچند آمار مرگ و میر کودکان زیر 5 سال از سال 2000 کاهش یافته اما وضعیت همچنان وخیم است؛ در آفریقای سیاه شاخص گرسنگی در بالاترین میزان خود قرار دارد و در رتبه های بعدی کشورهای جنوب آسیا قرار دارند. در واقع این دو منطقه از جهان بالاترین میزان گرسنگی را در خود جای داده اند. در آفریقای سیاه تنها کشور غنا موفق شده تا سطح گرسنگی خود را در مقایسه با سال 1990 کاهش دهد. گفتنی است میزان مرگ و میر در این کشور نزدیک به 40% کاهش یافته است. همچنین جالب است بدانیم که نسبت جمعیتی که در غنا با کمبود مواد غذایی مواجه بوده است از 44% در سال 1990-1992 به کمتر از 5% در سال 2011-2013 رسیده است.
موسسه بین المللی مطالعات سیاست غذایی در گزارش اخیر خود به پدیدۀ مهم دیگری که نیازمند توجه جهانی است، اشاره کرده است؛ گرسنگی نامرئی یا سوء تغذیه که با کمبود ویتامین ها (به خصوص از نوع A و B)، مواد معدنی، زینک و آهن سلامت نزدیک به 2 میلیارد نفر در جهان را تهدید می کند؛ بسیار بیشتر از رقم 805 میلیون نفری که سازمان فائو در آخرین گزارش خود بدان اشاره کرده بود. کارشناسان می گویند در صورتی که تبعات و پیامدهای سوء تغذیه در کشورهای مختلف نادیده گرفته شود، این مسئله می تواند در بلندمدت نتایج فاجعه باری همچون افزایش مرگ و میر مادران، نوزادان، فلج شدن اعضای بدن، تضعیف سیستم دفاعی و کاهش هوش در افراد را به همراه داشته باشد. گفتنی است گرسنگی نامرئی یا همان سوء تغذیه سالانه قریب 1.1 میلیون کودک در سراسر جهان را به کام مرگ می کشاند.
جدای از تبعات و پیامدهای سوء تغذیه بر روی بدن، این نقص می تواند تبعات منفی بر اقتصاد کشورها و کاهش سطح تولید جمعیت آنها داشته باشد. پیش بینی می شود متأثر از همین کمبود در هند 1% و در افغانستان 2.3% شاهد از دست رفتن تولید ناخالص داخلی این کشورها باشیم.
منبع:صدای اقتصاد
به نقل از روزنامۀ لوموند در این تحقیق که هر ساله از سوی این موسسه آمریکایی انجام می شود، شاخصی به نام گرسنگی جهانی وجود دارد که در آن میزان دسترسی کشورها به مواد غذایی و یا سطح گرسنگی آنها را براساس آمار مرگ و میر در کودکان، سوء تغذیه و سایر شاخصهای مرتبط نشان می دهد.
آخرین گزارش منتشر شده از سوی این موسسه بیانگر اینست که از سال 1990 تاکنون وضعیت گرسنگی در جهان اندکی بهبود یافته؛ با این حال به رغم این پیشرفتها سطح گرسنگی در جهان هنوز بالاست.
کدام کشورها وضعیت وخیمی دارند؟
یک کارشناس دربارۀ وضعیت گرسنگی در جهان می گوید: شمار افراد گرسنه در طول 25 سال اخیر کاهش یافته؛ به این دلیل که کمبود مواد غذایی در کشورهای چین، هند، اندونزی و ویتنام کاهش یافته است؛ اما هنوز کشورهایی هستند که بهبود وضعیت در آنها روند کندی دارد، رشد جمعیت در آنها بالاست و همین مسئله وضعیت را در این کشورها بغرنج کرده است. از سویی وضعیت آب و هوایی نیز در این کشورها بر آسیب پذیری جمعیت افزوده است.
میانگین جهانی گرسنگی بیانگر آنست که نابرابری زیادی میان کشورها و مناطق مختلف جهان وجود دارد. در میان کشورهایی که وضعیت وخیمی دارند، اریتره و بروندی هستند که گفته می شود در وضعیت هشدار هستند و نیاز فوری به مواد غذایی دارند.
موسسه بین المللی مطالعات سیاست غذایی در گزارش خود آورده است: در آفریقای سیاه هرچند آمار مرگ و میر کودکان زیر 5 سال از سال 2000 کاهش یافته اما وضعیت همچنان وخیم است؛ در آفریقای سیاه شاخص گرسنگی در بالاترین میزان خود قرار دارد و در رتبه های بعدی کشورهای جنوب آسیا قرار دارند. در واقع این دو منطقه از جهان بالاترین میزان گرسنگی را در خود جای داده اند. در آفریقای سیاه تنها کشور غنا موفق شده تا سطح گرسنگی خود را در مقایسه با سال 1990 کاهش دهد. گفتنی است میزان مرگ و میر در این کشور نزدیک به 40% کاهش یافته است. همچنین جالب است بدانیم که نسبت جمعیتی که در غنا با کمبود مواد غذایی مواجه بوده است از 44% در سال 1990-1992 به کمتر از 5% در سال 2011-2013 رسیده است.
موسسه بین المللی مطالعات سیاست غذایی در گزارش اخیر خود به پدیدۀ مهم دیگری که نیازمند توجه جهانی است، اشاره کرده است؛ گرسنگی نامرئی یا سوء تغذیه که با کمبود ویتامین ها (به خصوص از نوع A و B)، مواد معدنی، زینک و آهن سلامت نزدیک به 2 میلیارد نفر در جهان را تهدید می کند؛ بسیار بیشتر از رقم 805 میلیون نفری که سازمان فائو در آخرین گزارش خود بدان اشاره کرده بود. کارشناسان می گویند در صورتی که تبعات و پیامدهای سوء تغذیه در کشورهای مختلف نادیده گرفته شود، این مسئله می تواند در بلندمدت نتایج فاجعه باری همچون افزایش مرگ و میر مادران، نوزادان، فلج شدن اعضای بدن، تضعیف سیستم دفاعی و کاهش هوش در افراد را به همراه داشته باشد. گفتنی است گرسنگی نامرئی یا همان سوء تغذیه سالانه قریب 1.1 میلیون کودک در سراسر جهان را به کام مرگ می کشاند.
جدای از تبعات و پیامدهای سوء تغذیه بر روی بدن، این نقص می تواند تبعات منفی بر اقتصاد کشورها و کاهش سطح تولید جمعیت آنها داشته باشد. پیش بینی می شود متأثر از همین کمبود در هند 1% و در افغانستان 2.3% شاهد از دست رفتن تولید ناخالص داخلی این کشورها باشیم.
منبع:صدای اقتصاد
نظر شما