ابوالحسن خلیلی - عضو هیات مدیره کانون انجمنهای صنایع غذایی
در حالحاضر حدود ۲میلیارد دلار مواد غذایی فرآوری شده صادر شده است که این رقم مربوط به دوران تحریمها و در زمانی بوده که ایران شرایط مساعدی به لحاظ ارتباطات بینالمللی با کشورهای همسایه نداشته است.
این میزان صادرات که حجم عمده آن مربوط به کشورهای عراق و افغانستان بوده است، بیشک پس از لغو تحریمها قابل افزایش خواهد بود و میتوانیم با شرکتهای بیشتری در منطقه یا حتی خارج از منطقه خاورمیانه و در سطح بینالملل همکاری و ارتباط متقابل داشته و به تبع آن روابط اقتصادی بینالمللی بیشتر و مستحکمتری با سایر کشورهای جهان برقرار کنیم. این در حالی است که اگر به تولید نگاهی رقابتی شود، میتوان حجم صادرات بیشتری نیز داشت.
اما توجه به این موضوع ضروری است که با وجود محدودیتهایی که در استفاده از فناوری روز دنیا داشتهایم، خوشبختانه از شرایط و تجهیزات مطلوبی در تولید مواد غذایی فرآوریشده استفاده شده است. به این ترتیب میتوان گفت از ظرفیت موجود در تولید این قبیل مواد غذایی بهرهوری بیشتری خواهیم داشت. ایران ظرفیت تبدیل به یک صادرکننده پیشتاز در زمینه مواد غذایی فرآوری شده را دارد، به همین منظور میتوان گفت ترکیه جزو کشورهایی به شمار میرود که میتواند به مقصد بسیار مناسبی برای صادرات موادغذایی فرآوری شده ایران تبدیل شود.
این در حالی است که با توجه به دسترسی مناسب ایران به آبهای آزاد (حملونقل و در نتیجه صادرات آسانتر) و از آنجا که حدود ۱۰کشور را در همسایگی خود دارد، میتواند فرصتهای بسیار مساعدی را برای سرمایهگذاری خارجی در صنایع غذایی که زیرساختهای آن درحالحاضر از وضعیت مطلوبی برخوردار است به وجود آورد. به این ترتیب میتوانیم شاهد جهش صادراتی بوده و هدف نظام اقتصادی کشور مبنی بر فاصله گرفتن از صادرات غیرنفتی را فراهم آوریم.
بدیهی است که نمیتوان نیاز به تاسیس واحد تولیدی جدید را رد کرد، اما میتوان با تاسیس واحدهای تولیدی به تکمیل زنجیره تولید پرداخت به این معنا که با استفاده از واحدهای قبلی و حتی واحدهای بعدی تاسیسشده بهویژه در صنعت بستهبندی، نفوذ بیشتری کرده و سرمایهگذاری در زمینه رشد حجم صادرات مواد غذایی را افزایش دهیم. در این شرایط لازم است یک سرمایهگذاری هدایتشده داشته باشیم تا تمامی احتمالهای ضرردهی را به حداقل برسانیم.
در حالحاضر حدود ۲میلیارد دلار مواد غذایی فرآوری شده صادر شده است که این رقم مربوط به دوران تحریمها و در زمانی بوده که ایران شرایط مساعدی به لحاظ ارتباطات بینالمللی با کشورهای همسایه نداشته است.
این میزان صادرات که حجم عمده آن مربوط به کشورهای عراق و افغانستان بوده است، بیشک پس از لغو تحریمها قابل افزایش خواهد بود و میتوانیم با شرکتهای بیشتری در منطقه یا حتی خارج از منطقه خاورمیانه و در سطح بینالملل همکاری و ارتباط متقابل داشته و به تبع آن روابط اقتصادی بینالمللی بیشتر و مستحکمتری با سایر کشورهای جهان برقرار کنیم. این در حالی است که اگر به تولید نگاهی رقابتی شود، میتوان حجم صادرات بیشتری نیز داشت.
اما توجه به این موضوع ضروری است که با وجود محدودیتهایی که در استفاده از فناوری روز دنیا داشتهایم، خوشبختانه از شرایط و تجهیزات مطلوبی در تولید مواد غذایی فرآوریشده استفاده شده است. به این ترتیب میتوان گفت از ظرفیت موجود در تولید این قبیل مواد غذایی بهرهوری بیشتری خواهیم داشت. ایران ظرفیت تبدیل به یک صادرکننده پیشتاز در زمینه مواد غذایی فرآوری شده را دارد، به همین منظور میتوان گفت ترکیه جزو کشورهایی به شمار میرود که میتواند به مقصد بسیار مناسبی برای صادرات موادغذایی فرآوری شده ایران تبدیل شود.
این در حالی است که با توجه به دسترسی مناسب ایران به آبهای آزاد (حملونقل و در نتیجه صادرات آسانتر) و از آنجا که حدود ۱۰کشور را در همسایگی خود دارد، میتواند فرصتهای بسیار مساعدی را برای سرمایهگذاری خارجی در صنایع غذایی که زیرساختهای آن درحالحاضر از وضعیت مطلوبی برخوردار است به وجود آورد. به این ترتیب میتوانیم شاهد جهش صادراتی بوده و هدف نظام اقتصادی کشور مبنی بر فاصله گرفتن از صادرات غیرنفتی را فراهم آوریم.
بدیهی است که نمیتوان نیاز به تاسیس واحد تولیدی جدید را رد کرد، اما میتوان با تاسیس واحدهای تولیدی به تکمیل زنجیره تولید پرداخت به این معنا که با استفاده از واحدهای قبلی و حتی واحدهای بعدی تاسیسشده بهویژه در صنعت بستهبندی، نفوذ بیشتری کرده و سرمایهگذاری در زمینه رشد حجم صادرات مواد غذایی را افزایش دهیم. در این شرایط لازم است یک سرمایهگذاری هدایتشده داشته باشیم تا تمامی احتمالهای ضرردهی را به حداقل برسانیم.
نظر شما