صنایع لبنی برای عرضه محصولات خود در بازار، مالیات سنگینی به شکل ارزش افزوده و مالیات عملکرد پرداخت میکنند که برای افزایش تولید و مصرف شیر نیازمند اصلاح قانون برنامه در افق 1404 هستیم.
دبیر انجمن صنفی صنایع لبنی کشور با اعلام این خبر گفت: برای روشن شدن قیمت واقعی محصولات صنایع غذایی و به خصوص فرآوردههای لبنی باید بر روی کالا به جای قیمت مصرفکننده، قیمت درب کارخانه درج شود.
رضا باکری افزود: برای مثال در شیر استریل، صنایع مکلف به درج قیمت دو هزار و 500 تومان قیمت مصرفکننده هستند، در حالی که قیمت تولیدکننده این محصول دو هزار تومان بوده و این محصول توسط صنایع لبنی به این قیمت فاکتور میشود.
وی خاطرنشان کرد: صنایع مکلفند که 500 تومان از قیمت مصرفکننده را بهعنوان هزینه حمل و خردهفروشی پرداخت کنند که این امر صنعت لبنیات را متحمل بدنامی و گرانفروشی میکند.
باکری ادامه داد: برای عرضه یک فرآورده شیری مانند ماست به غیر از 15 درصد سود مغازهدار و 10 درصد هزینه حمل، 750 تومان در هر ماست 2.5 لیتری به وزارت امور اقتصاد و دارایی مالیات پرداخت میشود که از هزینههای پنهان در تولید و عرضه فرآوردههای شیری به حساب میآید.
وی تصریح کرد: در نظام توزیع فرآوردههای شیری، حلقههای زیادی برای عرضه این محصولات وجود دارد و سود حاصله از تولید بین واسطههای زیادی تقسیم میشود، به طوریکه دامداران و صنایع لبنی حتی برای تأمین نقدینگی خود دست به دامان بانکها میشوند؛ در حالی که اگر سود منطقی برای تولیدکننده وجود داشت، این نقدینگی از فرایند تولید بهراحتی به دست میآمد.
دبیر انجمن صنفی صنایع لبنی ایران یادآور شد: در صورتی که 15 درصد سود اعلامی سازمان حمایت مصرفکننده و تولیدکننده در بخشهای مختلف دامپروری و صنایع لبنی برای تولیدکننده باقی بماند، مشکلات فعلی کمبود نقدینگی و توسل به اعتبارات بانکی بهوجود نمیآید.
باکری یادآور شد: با اصلاح این موارد در قوانین نظام باز توزیع ثروت، بخش تولید بهطور طبیعی رشد داشته و برنامههای افق 1404 نیز محقق میشود.
وی تأکید کرد: اصلاح این امور عامل کاهش قیمت شیر و فرآوردههای لبنی و افزایش قدرت خرید مصرفکننده میشود و کارخانهها نیز برای جذب مصرفکنندگان قدرت رقابت پیدا میکنند.
منبع:ایانا
دبیر انجمن صنفی صنایع لبنی کشور با اعلام این خبر گفت: برای روشن شدن قیمت واقعی محصولات صنایع غذایی و به خصوص فرآوردههای لبنی باید بر روی کالا به جای قیمت مصرفکننده، قیمت درب کارخانه درج شود.
رضا باکری افزود: برای مثال در شیر استریل، صنایع مکلف به درج قیمت دو هزار و 500 تومان قیمت مصرفکننده هستند، در حالی که قیمت تولیدکننده این محصول دو هزار تومان بوده و این محصول توسط صنایع لبنی به این قیمت فاکتور میشود.
وی خاطرنشان کرد: صنایع مکلفند که 500 تومان از قیمت مصرفکننده را بهعنوان هزینه حمل و خردهفروشی پرداخت کنند که این امر صنعت لبنیات را متحمل بدنامی و گرانفروشی میکند.
باکری ادامه داد: برای عرضه یک فرآورده شیری مانند ماست به غیر از 15 درصد سود مغازهدار و 10 درصد هزینه حمل، 750 تومان در هر ماست 2.5 لیتری به وزارت امور اقتصاد و دارایی مالیات پرداخت میشود که از هزینههای پنهان در تولید و عرضه فرآوردههای شیری به حساب میآید.
وی تصریح کرد: در نظام توزیع فرآوردههای شیری، حلقههای زیادی برای عرضه این محصولات وجود دارد و سود حاصله از تولید بین واسطههای زیادی تقسیم میشود، به طوریکه دامداران و صنایع لبنی حتی برای تأمین نقدینگی خود دست به دامان بانکها میشوند؛ در حالی که اگر سود منطقی برای تولیدکننده وجود داشت، این نقدینگی از فرایند تولید بهراحتی به دست میآمد.
دبیر انجمن صنفی صنایع لبنی ایران یادآور شد: در صورتی که 15 درصد سود اعلامی سازمان حمایت مصرفکننده و تولیدکننده در بخشهای مختلف دامپروری و صنایع لبنی برای تولیدکننده باقی بماند، مشکلات فعلی کمبود نقدینگی و توسل به اعتبارات بانکی بهوجود نمیآید.
باکری یادآور شد: با اصلاح این موارد در قوانین نظام باز توزیع ثروت، بخش تولید بهطور طبیعی رشد داشته و برنامههای افق 1404 نیز محقق میشود.
وی تأکید کرد: اصلاح این امور عامل کاهش قیمت شیر و فرآوردههای لبنی و افزایش قدرت خرید مصرفکننده میشود و کارخانهها نیز برای جذب مصرفکنندگان قدرت رقابت پیدا میکنند.
منبع:ایانا
نظر شما