محمدرضا جمشیدی
وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی چندی پیش در همایش مخصوص بیماران دیابتی حضور یافت و وقتی سر میز صبحانه سالم قرار گرفت به متصدی مربوطه اعلام کرد که برای من سوسیس نریزید میترسم استفاده کنم؟!
اینگونه واکنش از سوی وزیر بهداشت به خصوص در مقابل رسانهها و دوربین تلویزیون برای نخستین بار نیست که صورت میگیرد و متاسفانه بالاترین مرجع بهداشتی کشور کم توجه به موقعیت استثنایی که در نظرافواه مردم دارد گاهی چنین اظهار نظرهایی را ارایه میدهد که نهتنهایک صنعت، بلکه مراجع نظارتی و حتی صدور پروانههای بهداشتی وزارتخانه مطبوع خویش را نیز زیر سوال میبرد؟
پیرامون این رویه نامناسب نکاتی چند به شرح زیر ارایه میشود که اگر مورد توجه وزیر محترم که از صفات انسانی بارزی برخوردار است قرار گیرد، بسیاری از سوءتفاهمهای فعلی مرتفع خواهد شد:
1- به طور حتم وزیر محترم گاهی کم توجه نسبت به جایگاه رفیع خود میشوند، چراکه وقتی به صراحت اعلام میشود که یک ماده غذایی محبوب نسل جوان اما خاص! را مصرف نمیکنند یعنی به عبارتی مهر بیکیفیتی بر آن محصول زده شده و در این وادی چند پرسش مهم را مطرح میسازد:
الف: اگر به واقع محصولی فاقد کیفیت و سلامت لازم است، پس مراجع نظارتی به چه امور مهمتری اشتغال دارند که مانع تولید و توزیع آن ماده غذایی پرطرفدار نمیشوند؟
ب: اگر این ماده غذایی، مضر سلامت انسان است، با چه پروانه بهداشتی مجوز تولید گرفته است؟! و چگونه است که روز به روز بر تعداد مراکز فستفودی کشور اضافه میشود و هفته به هفته میزان استقبال مردم فزونی مییابد؟
پ: بازرسان بهداشتی چه گزارشاتی از تخلف در این صنعت را ارایه کردهاند و تاکنون چند واحد متخلف در این صنف تعطیل شده است؟
2- چندی پیش وزیر بهداشت از وجود روغن پالم در لبنیات پرچرب خبر داد که برای سلامت انسان مضر است و قرار شد تعداد واحدهای متخلف اعلام شود، اما به راستی هجمهای که به یک صنعت پراهمیت در سلامت جامعه وارد شد، متناسب با تعداد واحدهای متخلفی که معرفی شدند، بود؟!
به راستی چه مرجعی پاسخگوی ضرر و زیان نحوه اطلاعرسانی وزارت بهداشت برای یک صنعت است؟!
3- در اینکه وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی فردی متخصص، کاردان و خیر است هیچ شبههای وجود ندارد، چراکه همگان انقلابی که او در مدت کوتاه وزارتش در نظام سلامت کشور ایجاد کرده را لمس کردهاند و شاید پربیراه نباشد که او را یکی از موفقترین وزرای کابینه دولت تدبیر و امید بدانیم، اما به نظر میرسد نحوه خاص اطلاعرسانی نسبت به بخشهای مختلف صنایع غذایی نهتنها گامی در راستای امنیت غذایی و اقتصاد مقاومتی نیست، بلکه نتایجی جز تشویش اذهان عمومی، بدبینی نسبت به تولیدات داخلی، تعطیلی واحدهای تولیدی، بیکاری و ... نخواهد داشت و شایسته است مشاوران کاردان وزیر مانع تداوم این رویه شوند.
4- مخلص کلام اینکه نگارنده به هیچ عنوان مدافع واحدهای متخلف نیست و حتی اعتقاد دارد باید اشد مجازات برای واحدهایی که با سلامت جامعه بازی میکنند، در نظر گرفته شود، اما اعتقاد راسخ داریم که در نحوه اطلاعرسانی به جای آنکه یک صنف مد نظر باشد، باید نوک پیکان انتقاد متوجه واحد یا واحدهای متخلف باشد، چراکه اگر اینگونه نباشد و تر و خشک را با هم بسوزانیم، به طور حتم گامی در راستای تقویت اقتصاد ملی برنداشتهایم.
نظر شما