در ایران اکثر مدیران (نمی گم همه ، اکثراً) قبل از روی کار آمدن جهانی فکر می کنن ولی بعد از روی کار آمدن دهکده ای مدیریت می کنند و همه چیز را هم به دهکده خودشان می برند. زمان ابولمشاغل هم همین رسم انجام شد و همه چیز نه تنها به سمت روغن بلکه از لحاظ تصدی امور در کرسی های مختلف مربوطه به سمت ایشان رفت . این نکته تعجب ندارد. ولی آیا کسانی که خارج گود نشته اند بعد از روی کار آمدن رویه ای خارج از ابوالمشاغل دارند ؟ یا مجددا همان مسیر را طی می کنند؟ نکته بعدی عقبگرد کانون است چراکه با انتخاب دبیر کل جدید مجدداً سیستم به دست کسی افتاد که یکبار امتحان خود را پس داده است. پس نباید زیاد به خلق دوره ای طلای امید بست