فرهاد چند روزی خونه مستر بود. فکر کنم 60 بار بلیط خرید آخرم پروازش به دلیل برف سنگین مشهد کنسل می شد. آخرین بار هم 5 شنبه شب هواپیما رو باند بود که بپره ولی بازم نشد! به هر حال شب رو منزل مستر گذروند و صبح ساعت 9 پرواز کرد. مستر هم خیلی خسته بود و تا 12 ظهر خوابید. از خواب که بیدار شدم به وحید و علی زنگ زدم که به اتفاق بریم اسکی. البته مستر بین آلپاین و اسنوبورد، قل رو ترجیح می ده و به دلیل گردی از همون بالا تا پایین قل می خوره وحید رو از پارک وی برداشتم و علی رو از پاسداران و به اتفاق رفتیم به سمت شمشک. جاده به دلیل نشستن برف روی کوهها خیلی قشنگ شده بود و از سمت روبرو ماشینهایی می گذشتن که اکثرا نوک اسنوبوردشون از ماشین زده بود بیرون رو. بالاخره ساعت 4 گشنه مرده رسیدیم شمشک و بعد از پارک خودرو رفتیم تو ساختمون سیرا که دقیقا کنار پیست اسکیه. رفتیم داخل ساختمون و رستوران رو پیدا کردیم و نشستیم. محیطش قشنگ و صمیمی بود و با بخاریهای عمودی و بلند فضای گرمی رو وسط اون همه برف ایجاد کرده بودن. نصف رستوران شیشه بود و کاملا به بیرون دید داشت. استارتر رو سفارش دادیم: سالاد دریایی، سوپ کاهو، سالاد سزار، ساتزیکی، پاچین وسیب زمینی تنوری گزینه هایی بود که مستر انتخاب کرد. سالاد دریایی خوشمزه بود. ترکیبی از میگو، کالاماری، کرفس، فلفل و جعفری بود که با روغن زیتون خوش طعم تر شده بود. سوپ کاهو ترکیبی از شیر و خامه و کاهو بود که جالب نبود و زیاد خوشمون نیومد. سالاد سزار هم چنگی به دل نمی زد ولی پاچین خیلی خوشمزه بود و با چیلی سس شیرین(Sweet Chili Sauce) و زیره و زردچوبه خیلی حال می داد. ساتزیکی هم که ماست با پوست خیار بود خوشمزه بود. سیب زمینی هم که سیخ کشیده شده بود با پوست خیلی خوشمزه بود. غذاهای اصلی هم به دو دسته تقسیم می شد: غذاهای فرنگی و ایرانی. سعی کردیم که ترکیبی از هر 2 رو براتون تیست کنم تا بدونین چی سفارش بدین بهتره. از غذاهای فرنگی گراتین مرغ سفارش دادیم که از پنه، فیله مرغ، قارچ و سس سفید و پنیر موزارلا تشکیل می شد. فوق العاده بود. تو لندن هم همچین پنه ای نخورده بودم. به نظرم پنه کشف مستر بود تو این رستوران. سرویس یه مقدار کند بود و بعد از اینکه دلیلش رو جویا شدیم گفتن که مدیر سالن مریض شده و با شلوغی که وجود داشت یه مقدار گارسونها گیج می زدن. مثلا آب پرتقال علی و کوکا لایت نیم ساعت بعد از شروع غذا رسید. حتی میز بغلیمون هم از این مسئله گله داشت و گفت که قهوه وقتی رسیده که یخ زده بود. البته دوستان زحمت کشیدن و سریع عوضش کردن. نوشیدنی هم که گفتم آب پرتقال طبیعی، آب پرتقال و سیب و کوکا لایت گرفتیم. کلا رستورانهایی که آب میوه دارن رو دوست می دارم. استیک مدالین هم سفارش دادیم. نوع پختش رو وحید گفت ولدان بپزن در صورتیکه مستر خوم(ریر) دوست داره. استیک هم محشر بود و گوشت کاملا لذیذ بود. کنار استیک(فیله گوساله گریل شده) هویج، سیب زمینی تنوری، گوجه گیلاسی، کلم بروکلی، ترب، کیپرز که مثل غوره ترش مزه بود قرارداده شده بود. دو نوع سس هم باهاش آوردن که سس تریاکی(قابل توجه معتادین عزیز) و سس قارچ بود. ماهی کفشک یکی دیگه از انتخابهای مستر بود. جالبه که این ماهی رو تا حالا اسمش رو نشنیده بودم ولی دو تا چشم این ماهی یه طرف سرش قرارداره. این ماهی تو اروپا ماهی سل گفته می شه و خیلی گرونه اونجا. اینجا هم 43000 تومان قیمت داشت ولی فوق العاده لذیذ بود و طعمش و طرز پختش منو یاد ماهی Seabass که تو لندن می خوردم مینداخت. این ماهی گریل می شد بعد تو فر و دوباره رو گریل پخته می شد. روی ماهی سبزی و فلفل و کیپرز ریخته شده که بود که طعمشو معرکه کرده بود. اما رفتیم سراغ منوی ایرانیشون. کباب ترش رو آوردن. گوشت کباب ترش سفت بود و بهمون نچسبید. باقالی پلو با مرغ هم سفارش داده بودیم که با رون بیارن(البته پیشنهاد وحید سینه مرغ بود) ولی شما پشت سرتون رو دیدین ما هم مرغ رو دیدیم. بعد نیم ساعت هم باقالی پلو با گردن آوردن که اون هم فهمیدن اشتباهه دوباره بردن. در مجموع خیلی خوشم اومد. مخصوصا پنه، استیک و ماهی کفشک بینظیر بودن. موقع حساب کردن هم صاحب رستوران مستر رو شناخت و هر کار کردیم ازمون پول نگرفتن که همینجا ازشون تشکر می کنم. بعدشم رفتیم کافی شاپشون و کیک شکلاتی معرکه(جای میسیز خالی) با کاپوچینو زدیم تو رگ. آدرس: شمشک، جنب پیست شمشک، ساختمان سیرا، رستوران بالکنی