مجید افلاکی بنی، دبیر انجمن صنایع فرآورده های گوشتی ایران

محمود حجتی از جمله معدود مدیران و کارشتاسان اقتصادی در بخش کشاورزی ایران می باشد که نه تنها سوابق اجرایی بسیار مثبتی در برنامه ریزی و هدف گذاری بخش کشاورزی در دولت های هفتم و  هشتم دارد، بلکه به عنوان یک کارشناس و محقق اقتصاد کشاورزی زمینه های لازم فکری و بهتر بگویم منطق ریاضی لازم  برای تجزیه و تحلیل وضعیت موجود در بخش کشاورزی و حرکت به سوی حل مشکلات موجود این بخش از اقتصاد ملی تا مرز خود کفایی را تواماً داراست ؛ بهمین جهت ضمن تبریک انتخاب و معرفی وی به عنوان کاندید وزارت جهاد کشاورزی ؛ به ریاست محترم جمهوی اسلامی ایران جناب آقای دکتر حسن روحانی؛  و هم چنین به نمایندگان مجلس محترم شورای اسلامی، لازم است به چند نکته کلیدی از ده ها مطلب مهم  که قطعاً مورد توجه محمود حجتی نیز بوده و میباشد اشاره کنم؛
1-بر اساس آمار ارائه شده از سوی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران که این خود  البته بر پایه آمار های ارائه شده وزارت جهاد کشاورزی به این  بانک می باشد؛ در سال 1382 ارزش افزوده بخش کشاورزی  معادل 53320 میلیارد ریال به قیمت های ثابت سال 1376 بوده که نشان دهنده سهم 13.8 درصدی بخش کشاورزی در  مجموع تولید ناخالص داخلی کشور در سال مذکور  می باشد (تولید ناخالص داخلی به قیمت های ثابت معادل 385630 میلیارد ریال در سال 1382 گزارش شده است.) در حالیکه در طی دهه گذشته و خصوصاً در دوره 6 ساله اخیر سهم بخش کشاورزی به قیمت های ثابت رفته رفته کاهش یافته و به حدود  کمتر از10 درصد تولید ناخالص داخلی به قیمت های ثابت  در سال گذشته تنزل کرده است.

2- حتی اگر  فرض را بر صحیح بودن کلیه آمار های ارائه شده در بخش کشاورزی بگذاریم  که البته شک و تردیدهای قابل قبولی در میزان صحت آن نیز وجود دارد، کاهش عملکرد این بخش از اقتصاد ملی کشور در طی 6 سال گذشته؛ نشان از عدم توجه به واقعیت های موجود در بخش کشاورزی دارد که بخش عمده ای از آن به دلیل  عدم مدیریت بهینه در بکار گیری صحیح منابع و امکانات  موجود در بخش کشاورزی جهت ارائه عملکرد بیشتر و بهتر بوده است.

3-کاهش سرمایه گذاری در منابع آبی مورد نیاز به قیمت های واقعی و عدم هماهنگی لازم بین برنامه ریزان وزارت نیرو و وزارت جهاد کشاورزی موجب کاهش جمع آوری آبهای سطحی و  تلف شدن بخش عمده ای از بارندگی در کشور گردیده که نتایج آن را در کاهش تولید خصوصاً در دو زیر بخش زراعت و دامپروری کشورو افزایش شدید قیمت محصولات تولید شده در داخل و به تبع آن افزایش چشمگیر واردات محصولات مختلف کشاورزی شاهد هستیم.

4-ایران اگرچه از نعمت بزرگ چهار فصله بودن سرزمین پهناور خود در تولید محصولات کشاورزی بر خوردار میباشد، لیکن متاسفانه در طی دهه گذشته همانطور که اشاره گردید به علت نبود  مدیریت با کفایت و کارآمد نتوانسته است ؛ از امکانات خدادادی خود در جهت افزایش تولید داخلی؛ میزان بهره وری ، کاهش قیمت ها و ایجاد اشتغال در کلیه زیر بخش های کشاورزی بهره مناسب ببرد.

5-بخش های واقعی اقتصاد ملی؛ نظیر کشاورزی، صنعت و معدن و خدمات از یک سو نه تنها به یکدیگر وابسته و هم بسته می باشند و تغییر سیاست های کلان در هر یک میتواند بر بخش دیگر موثر واقع گردد، بلکه تغییر و تحولات در بخش پولی و مالی کشور نیز به صورت مستقیم بر بخش های واقعی اقتصاد و عملکرد آن به سرعت موثر واقع میگردد ( نمونه آن را در تغییر شدید پایه پولی کشورو تغییر نرخ ارز  و سیل عظیم اقتصاد بر باد ده  براه افتاده در چند سال اخیر در کشور و صد البته نتایج حاصل از چنین سیلی  را بر شالوده بخش کشاورزی میتوان به آسانی مشاهده  کرد.

6-صنایع غذایی ایران نیز از عدم وجود مدیریت با کفایت طی چند سال گذشته در بخش کشاورزی در رنج بوده است صنعتی که بر اساس آمار و ارقام یک دهه پیش دارای سهم 1.8 درصدی در ارزش افزوده و یا به عبارت دیگر تولید ناخالص داخلی به قیمت های ثابت بوده است ؛ اکنون به سهم کوچکی کمتر از یک درصد بسنده کرده است.
و بطور خلاصه؛
اهمیتی که محمود حجتی به عنوان کاندید وزارت جهاد کشاورزی در برنامه پیشنهادی کلی خود جهت بازسازی این بخش از اقتصاد ملی و مشخصاً در جهت بازسازی و نوسازی مقوله تولید ، تامین مواد اولیه، افزایش صادرات کاهش قیمت ها و حذف انحصار ها و ایجاد رقابت سالم ارائه می نماید ؛ میتواند در بلند مدت با حمایت مجموع مسئولین کشور و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی و ملت شریف ایران،  جایگاه واقعی خود در اقتصاد ملی و رتبه واقعی جهانی خود را در تولید محصولات کشاورزی و دامی بار دیگر به دست آورد ؛ مقامی که می تواند موجب افتخار ملی برای ایران و ایرانیان باشد.