سرو (نگين سبز) چهار هزار و پانصد ساله ابركوه، با گذشت 1,642,500 روز از عمر خود، سرسبز و شاداب در پهناي كوير يزد در شهرستان ابركوه مقاوم و استوار است و جهانيان را شگفت‌زده كرده است.
به نوشته «جمهوري اسلامي»، دانشمندان و كارشناسان داخلي و خارجي، از اين درخت به عنوان كهنسال‌ترين درخت جهان ياد مي‌كنند و مي‌گويند: ديدن اين درخت براي هر كسي جالب و شگفت‌آور است.
اخيرا دانشمنداني از ژاپن و روسيه از اين درخت ديدن كردند و عمرش را تا هشت هزار سال برآورد كرده‌اند. پيشتر «الكساندر روف» دانشمند روسي، عمر آن را به 4000 تا 4500 سال برآورد كرده بود. «حمدالله مستوفي» هم در كتاب «نزهت القلوب» كه به سال 740 هجري قمري تاليف شده است، درباره اين سرو آورده است: در آنجا سروي است كه در جهان شهرتي عظيم دارد چنانچه سرو كشمير و بلخ، شهرتي داشته و اكنون اين از آن بلندتر و بزرگتر است.
برخي مورخين معتقدند: نهال اين درخت را «يافث» پسر نوح كاشته است.
رئيس اداره محيط زيست ابركوه هم گفت: اين درخت به عنوان يك اثر طبيعي در سال 1382 به تصويب شوراي عالي حفاظت محيط زيست كشور رسيده است.
رئيس اداره ميراث فرهنگي و گردشگري ابركوه هم از درخت سرو به عنوان يكي از عجايب خلقت ياد كرد و افزود: اين درخت خاطرات زيادي را در لابلاي شناسنامه چندين هزارساله‌اش به يادگار دارد.
وي ارتفاع اين درخت را 25 متر، دور تنه آن را 5/11 متر و محيط آن را 18 متر اعلام كرده‌اند.
وي درخت سرو ابركوه را از نوع سروهاي مديترانه‌اي دانست و گفت: اين گياه بزرگترين درخت موجود زنده روي زمين است.