فود پرس – عیسی کلانتری دبیر کل خانه کشاورزی با حضور در ضیافت ائتلاف برای فردا از لیست کاندیداهای کشاورزی این ائتلاف در انتخابات اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی اتاق تهران حمایت کرد.
به گزارش فود پرس، دکتر عیسی کلانتری با سابقه ترین وزیر کشاورزی و دبیر کل خانه کشاورز، به عنوان نامدارترین چهره کشاورزی کشور با حضور در ضیافت ائتلاف برای فردا از لیست کاندیداهای بخش کشاورزی این گروه حمایت کرد.
در این ضیافت که دکتر عنایت الله بیابانی قائم مقام دبیرکل خانه کشاورز نیزعیسی کلانتری را همراهی می کرد کاندیداهای بخش کشاورزی ائتلاف برای فرداعلاوه بر گفت و گوهای صمیمانه در خصوص مباحث کشاورزی، بحران آب و همچنین انتخابات اتاق بازرگانی در تهران و شهرستانها با دکتر کلانتری عکس یادگاری گرفتند.
فعالان کشاورزی از بحران آب می گویند/ بحران آب اقتصاد ایران را به چه سمتی می برد؟
عیسی کلانتری طی ماه های گذشته به یکی از اصلی ترین چهره های اقتصادی کشور بدل شده که اطلاعات و آمارهای تازه ای را در مورد وضعیت بحران آب کشور منتشر می کند.
کلانتری براین باوراست که برداشت منابع آبی کشور به شکل بی رویه ای انجام شده است. به اعتقاد او هدر رفت آب در زمینه کشاورزی موجب شده تا دشت های کشور تا آستانه خشکی پیش بروند.
عیسی کلانتری چندی پیش در این مورد گفته بود: اگر برای هزار بارهم موضوع آب مطرح شود بازهم کم خواهد بود، متاسفانه مسئله آب و مدیریت منابع در گذشته کم تر مورد توجه بوده است ولی اخیرا به خاطر فشارها و چالش ها مورد توجه حاکمیت و دولت قرار گرفته است. برخی منابع مانند نفت، ذخایر معدنی و... تجدید پذیر نیستند ولی آب منبعی تجدید پذیر محسوب می شود که البته دیگر در کشور ما تجدید پذیر نیست و این تنها به دلیل برداشت های بسیار زیاد بوده است. ما در کشور به خصوص پس از انقلاب با آب به شکلی برخورد کرده ایم که از حالت تجدید پذیر خارج شده است و این بزرگ ترین خطری است که کشور را تهدید می کند؛ موضوع کاهش رشد اقتصادی، افزایش تورم و نقدینگی و... قابل احیا و حل است و حتی با تغییر برنامه ها قابل جبران است ولی مسئله آب خیلی جدی تر از این مسائل است.
در همین حال فعالان کشاورزی اعتقاد دارند که دولت برای کنترل بحران آب باید اقداماتی فوری را انجام دهد. خائف کارشناس کشاورزی در این مورد به خبرآنلاین گفت: امروز "بحران آب" پایایی سرمایه گذاری ایرانی را نه تنها در کشاورزی بلکه حتی در صنعت تهدید می کند. نه تنها مزارع و باغات ، کفایت آبی از کف داده اند بلکه مهم ترین صنایع کشور نیز به علت نبود آب تولید خود را گاه به گاه متوقف می کنند. واقعیت آن است که از دیدگاه بخش خصوصی "حکمرانی غلط آب" از دلایل اصلی سقوط کشور به ورطه بحران آبی است. ما فکر می کنیم تا تفاهم ملی ایجاد نشود که راه چهار دهه اخیر غلط بوده و باید دیدمان را به مساله آب عوض کنیم ، اتفاق خوبی نخواهد افتاد. در چند دهه اخیر مایکسره فقط و فقط به دنبال توسعه کشاورزی معیشتی غیر بهره ور خود به هر بهایی بوده ایم . مزارع و باغات خرد و متفرق ما بیش از 90 درصد آب را با یکی از پایین ترین بهره وری های منطقه ، مصرف می کردند. در چند دهه اخیر، سیاستگزاران اساسا محدودیت توان تولید آب شیرین توسط بوم را قبول به رسمیت نشناخته اند. آنها حقوق بهره برداران قدیم را به سخره گرفته اند. تعداد چاههای مجاز امروزین در برخی دشت هایی که قبل از انقلاب ممنوعه شده دو برابر شده است .منابع آب زیر زمینی نابود می شوند.
همچنین سید حامد واحدی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق و از فعالان بخش کشاورزی در مورد بحران آب در اقتصاد ایران به خبرآنلاین گفت: هر روز هم سطح این مزارع با تشویق دولت وباچشم پوشی از تخلفات گسترده در برداشت آب ، توسعه یافته بدون اینکه بهره وری بالا رود. دردناک است بگویم از سال 62 تا امروز سه قانون دیگر برای مشروع سازی تجاوزات به منابع آب تصویب شده است. در بسیاری از مزارع بهره وری آب در سطح دوره قاجار بلکه اگر به مسافات طولانی انتقال آب در جویهای غیر فنی توجه کنیم ، بدتر از قاجار است. من می خواهم به نتایج تحقیق ارزشمند اندیشکده آب اتاق کرمان اشاره کنم که نشان می دهد چگونه با ورود ابزار حفر و پمپاژ چاه عمیق در دوره پهلوی دوم ، یک تحول تکنولوژیک، کل ساختار باستانی و متعادل آب ایرانی را متلاشی کرد.
وی بیان داشت: این تحقیق نشان می دهد پاسخ جامعه فرنگی شده ایرانی به این تحول فن آورانه چقدر غیر هوشمندتر از روش ایرانیان پیشین بوده است. باید بپذیریم ما فرزندان انقلاب هم همان راه غلط را با قوت و شدت بیشتر ادامه دادیم. قوانین غلط بالاخص قانون سال 62 و دیدگاه سوسیالیستی "توزیع ثروت آبی " بود که کشور را به این روز رساند. سیاست غلط سبب شده شرایط بد-بد فراهم آید. تزلزل امنیت آبی ، امنیت ملی را به خطر انداخته است. کشاورزان مظلوم صاحب حق بهره برداری آب هم هرروز آب کمتر و شور تری را در اختیار دارند. یعنی هم همان هایی هم که خواستیم غنی شان کنیم را به گرفتاری انداخته ایم و هم مزارع آباد کشاورزان قدیمی تر را خراب کرده ایم. از همه طرف ضرر است و نارضایتی .. از انصاف به دور است که اشاره نکنیم که برنامه چهارم و پنجم به مساله اضافه برداشت از منابع آب توجه داشت. ولی در عرصه عمل، سیاست های تعادل بخشی به منابع آب در ده سال اخیر با شکست فاحش روبرو بوده است. اینکه در برنامه پنجم به میزان 25 درصد کاهش اضافه برداشت تکلیف شده ولی در پایان برنامه با 60 درصد رشد این شاخص روبرو هستیم ، شاهد این مدعا است.
در همین حال احمد صادقیان عضو هیات نمایندگان اتاق ایران در مورد بحران آب در ایران به خبرآنلاین گفت: این قضاوت را قبول دارم . من بر این باورم که دولت قبل هم شدیدا به آب به عنوان ابزار تامین اجتماعی و توزیع ثروت می نگریست. اوج این پوپولیسم در مصوبه زمستان 89 هیات دولت که به طرح فدک معروف شد دیده می شود. باور می کنید همزمان با شکست سیاست های تعادل بخشی، دولت تصمیم بگیرد با واگذاری 2 میلیون هکتار زمین آبی جدید، موج عظیمی از تقاضای آب فراهم آورد. یک نفر از وزارت نیرو یا وزارت جهاد یا مراکز تحقیقی ، علمی عریض و طویل شان جلوی اینکار نایستاد. باید از کمیسیون کشاورزی اتاق ایران و دفتر کشاورزی و آب اتاق تشکر کرد که آن گزارش علمی و مستدل را خدمت مقام رهبری و مقامات عالیه فرستاد و جلوی این فاجعه عملا گرفته شد.
صادقیان اضافه کرد: ما توجه اتاق به مساله "بحران آب" و تاثیرش بر سرمایه گزاریهای بخش خصوصی را و بالاخص مصوبه قانونی تاسیس " مرکز ملی مطالعات کشاورزی و آب ایران " توسط اتاق را ، از دستاوردهای بزرگ دوره نهاوندیان می دانیم. اتاق تهران نیز باید نقش خود را در این حرکت مفید به خوبی بازی کند. توصیه ما آن است که هر کدام از دوستان بخش خصوصی مساله آب ، مساله احترام به حقوق بهره بردار آب و مساله خطر بزرگی که بحران آبی متوجه سرمایه گزاری ما ، اقتصاد ایران و امنیت ملی می کند را در اولویت قرار دهند.
همچنین مهدی معصومی عضو هیات مدیره انجمن طیور ایران نیز در این مورد به خبرآنلاین گفت: اگر در آن وانفسای تحریم اتاق توسط دولت ، بخش خصوصی توانست آن حرکت سرنوشت ساز را بکند، امروز که قانون کسب و کار را داریم و سه قوه علاقمند به کار با اتاق هستند ، باید بشود باز هم کارهای بزرگ کرد. به نظر من شرطش آن است که همان شرایط فراهم شود یعنی مردان معتبر و بزرگ نماینده اتاق در میزهای بالادستی کشور باشند و تیم های دانشمند و مجرب و فهیم کارشناسی به آنها خوراک کارشناسی برسانند.برگردیم به بحث آب.... بمن اجازه دهید . اولین شرط حرکت به طرف مهار بحران آب ایران، تغییر دیدگاه و تصحیح اولویت در ذهن مسئولین تراز اول ،وزرا ، مدیران ارشد ، نمایندگان مجلس و تصمیم سازان است. ما فکر می کنیم این جهت گیری صحیح در سخنان نوروزی سالهای اخیر رهبری ، هر سال تکرار می شود. ایشان به جدیت مطالبه مدیریت تقاضا و تعادل بخشی دارد. دولت فعلی هم نسبت به دولت قبلی خیلی همراه تر است. امید ما آن است که در انتخابات بعدی ، مجلس نیز یک گام بلند به جلو بردارد.
در همین حال فروزان فرد عضو انجمن متخصصین صنایع غذایی در این مورد به خبرآنلاین گفت: من هم معتقدم مجلس نقش بسیار مهمی دارد. چه نقش غیر مثبتی که تا امروز غالبا بازی کرده ، چه نقش راهگشایی که منتظریم بازی کند. نمایندگان برای حفظ امنیت کشور باید از اصرار بر توسعه مصرف کمیته امدادی آب ، دست بردارند. راستش کم کم مطالبه مردم هم به سوی حفاظت از مصارف موجود رفته است. مردم روزی از تقسیم و غارت آب سهم می بردند. اما امروز در مساله آب دارند آگاه می شوند و مطالبه صحیح دارند. دنبال حفظ کاربریهای قبلی هستند و فهمیده اند توسعه مصرف حدی دارد. یک تحقیق آماری جدید اتاق که هزاران کشاورز را مخاطب قرار داده نشان می دهد اکثریت قاطع کشاورزان توصیه به تشدید برخورد با چاه های غیر مجاز می کنند. زارعین فهمیده اند که چاه غیر مجاز ، به معنی ایجاد فرصت برای یک سفره معیشت جدید نیست بلکه ضربه به امنیت و ثبات دهها سفره معیشت قدیمی است.
کاوه زرگران دبیرکل کانون انجمن های صنایع غذایی نیز در این مورد گفت : کلانتری جزء اولین سیاسیونی است که در نیمه اول دهه 80 آن نامه معروف را در مورد پیش بینی بحران ارومیه می نویسد. او اولین کسی است که پشت حرکت اتاق در رد طرح فدک احمدی نژاد ایستاد. در سالهای اخیر کلانتری فکر و ذکرش شده "تهدید آبی امنیت ملی" و حاضرست در این راه هزینه بدهد. انکار هم نمی کند که سیاستهای قبلی منجمله در زمان وزارت خودش ، نسبت به آب هوشمند نبوده و داد می زند که اگر در تصمیم سازی امنیت آبی مقدم نباشد، فرصت دیگری برای جبران نخواهیم داشت. این شجاعت در تقدم منافع ملی به منافع فردی و این رویکرد تعادلی آب در این سیاستمدار جاافتاده همان چیزی است که اگر دیگر سیاستمداران الگو کنند ، می شود روی حل مساله کارکرد. این تجلیل از فرد نیست بلکه تجلیل و تعظیم به"تدبیر درست" است. حرف ما این است که این "رشد استراتژیک" باید در سایر مسئولین کشور هم اتفاق بیفتد. تجلیل از ایشان ، دعوت از سایرین برای اصلاح مبانی فکری و رسیدن به سطح بلوغ مدیریتی مشابه در مساله آب است. البته امروز کلانتری تنها نیست. روحانی ، نهاوندیان ، چیت چیان و تا حد زیادی حجتی و حتی پورمحمدی را می شود مدافعین صادق آب و دارای پارادایم صحیح دانست.البته خیلی ها جرات و جسارت و حوصله اورا ندارند که برای این هدف بجنگند و هزینه سیاسی بدهند.
وی بیان داشت: امروز "بحران آب" را در بین اصلی ترین مسایل استراتژیک صنعت خود به رسمیت می شناسم. نه تنها آب مصرف صنعتی ما خیلی جاها دچار تنش است بلکه من لمس می کنم که کشاورزان تامین کننده مواد اولیه ما هر روز آب کمتر و آب کم کیفیت تری از دیروز دارند. این یعنی روز به روز محصول تولیدیشان کم کیفیت تر و گرانتر می شود. این یک تهدید برای صنعت ماست که از گسترده ترین منابع تامین فرصت های شغلی کشور است. امروز صنایع فولاد و مس و پتروشیمی و حتی طرحهای شهرسازی هم آب را در چالش هایشان در رتبه یک می گذارند.
با این حال کلانتری اعتقاد دارد: من به مجمع تشخیص و دولت پیشنهاد داده ام که آب را موضوع اصلی برنامه ششم توسعه قرار دهند زیرا آب به یک چالش بزرگ در کشور تبدیل شده است، پیشنهادم این است که به جای برنامه هایی که با رشد 6 و 7 در گذشته تنظیم و تدوین کرده ایم که هیچ کدام هم به نتیجه ای نرسیده است این بار برنامه ششم را روی آب تدوین کنیم و حداقل این چالش بزرگ را سامان دهیم. آب چیزی هست که همیشه باید وجود داشته باشد ما در مسئله آب با محدودیت های شدید رو به رو هستیم. در دهه 1340 وقتی گروهی از کارشناسان آمریکایی برای بررسی میزان منابع آب های سطحی کشور به ایران آمدند حجم این منابع را 123 میلیارد مترمکعب اعلام کردند درحالی که بررسی های اخیر وزارت نیرو نشان می دهد این میزان به عدد 120 میلیارد مترمکعب رسیده است که نشان از کاهش 12 میلیارد مترمکعبی است.طبق استانداردهای بین المللی و سازمان های جهانی محیط زیستی سقف برداشت از منابع تجدید پذیر 40 درصد است و این یعنی اگر ما 100 میلیارد مترمکعب آب تجدید پذیر در کشور داریم باید 40 میلیارد مترمکعب آب برداشت کنیم و حق برداشت بیشتر را نداریم درحالی که ما امروز حدود 96 درصد برداشت می کنیم و اگر میزان منابع را 120 ( طبق نظر وزارت نیرو) در نظر بگیریم 80 درصد برداشت می کنیم که این یک فاجعه است.
به گزارش فود پرس، دکتر عیسی کلانتری با سابقه ترین وزیر کشاورزی و دبیر کل خانه کشاورز، به عنوان نامدارترین چهره کشاورزی کشور با حضور در ضیافت ائتلاف برای فردا از لیست کاندیداهای بخش کشاورزی این گروه حمایت کرد.
در این ضیافت که دکتر عنایت الله بیابانی قائم مقام دبیرکل خانه کشاورز نیزعیسی کلانتری را همراهی می کرد کاندیداهای بخش کشاورزی ائتلاف برای فرداعلاوه بر گفت و گوهای صمیمانه در خصوص مباحث کشاورزی، بحران آب و همچنین انتخابات اتاق بازرگانی در تهران و شهرستانها با دکتر کلانتری عکس یادگاری گرفتند.
فعالان کشاورزی از بحران آب می گویند/ بحران آب اقتصاد ایران را به چه سمتی می برد؟
عیسی کلانتری طی ماه های گذشته به یکی از اصلی ترین چهره های اقتصادی کشور بدل شده که اطلاعات و آمارهای تازه ای را در مورد وضعیت بحران آب کشور منتشر می کند.
کلانتری براین باوراست که برداشت منابع آبی کشور به شکل بی رویه ای انجام شده است. به اعتقاد او هدر رفت آب در زمینه کشاورزی موجب شده تا دشت های کشور تا آستانه خشکی پیش بروند.
عیسی کلانتری چندی پیش در این مورد گفته بود: اگر برای هزار بارهم موضوع آب مطرح شود بازهم کم خواهد بود، متاسفانه مسئله آب و مدیریت منابع در گذشته کم تر مورد توجه بوده است ولی اخیرا به خاطر فشارها و چالش ها مورد توجه حاکمیت و دولت قرار گرفته است. برخی منابع مانند نفت، ذخایر معدنی و... تجدید پذیر نیستند ولی آب منبعی تجدید پذیر محسوب می شود که البته دیگر در کشور ما تجدید پذیر نیست و این تنها به دلیل برداشت های بسیار زیاد بوده است. ما در کشور به خصوص پس از انقلاب با آب به شکلی برخورد کرده ایم که از حالت تجدید پذیر خارج شده است و این بزرگ ترین خطری است که کشور را تهدید می کند؛ موضوع کاهش رشد اقتصادی، افزایش تورم و نقدینگی و... قابل احیا و حل است و حتی با تغییر برنامه ها قابل جبران است ولی مسئله آب خیلی جدی تر از این مسائل است.
در همین حال فعالان کشاورزی اعتقاد دارند که دولت برای کنترل بحران آب باید اقداماتی فوری را انجام دهد. خائف کارشناس کشاورزی در این مورد به خبرآنلاین گفت: امروز "بحران آب" پایایی سرمایه گذاری ایرانی را نه تنها در کشاورزی بلکه حتی در صنعت تهدید می کند. نه تنها مزارع و باغات ، کفایت آبی از کف داده اند بلکه مهم ترین صنایع کشور نیز به علت نبود آب تولید خود را گاه به گاه متوقف می کنند. واقعیت آن است که از دیدگاه بخش خصوصی "حکمرانی غلط آب" از دلایل اصلی سقوط کشور به ورطه بحران آبی است. ما فکر می کنیم تا تفاهم ملی ایجاد نشود که راه چهار دهه اخیر غلط بوده و باید دیدمان را به مساله آب عوض کنیم ، اتفاق خوبی نخواهد افتاد. در چند دهه اخیر مایکسره فقط و فقط به دنبال توسعه کشاورزی معیشتی غیر بهره ور خود به هر بهایی بوده ایم . مزارع و باغات خرد و متفرق ما بیش از 90 درصد آب را با یکی از پایین ترین بهره وری های منطقه ، مصرف می کردند. در چند دهه اخیر، سیاستگزاران اساسا محدودیت توان تولید آب شیرین توسط بوم را قبول به رسمیت نشناخته اند. آنها حقوق بهره برداران قدیم را به سخره گرفته اند. تعداد چاههای مجاز امروزین در برخی دشت هایی که قبل از انقلاب ممنوعه شده دو برابر شده است .منابع آب زیر زمینی نابود می شوند.
همچنین سید حامد واحدی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق و از فعالان بخش کشاورزی در مورد بحران آب در اقتصاد ایران به خبرآنلاین گفت: هر روز هم سطح این مزارع با تشویق دولت وباچشم پوشی از تخلفات گسترده در برداشت آب ، توسعه یافته بدون اینکه بهره وری بالا رود. دردناک است بگویم از سال 62 تا امروز سه قانون دیگر برای مشروع سازی تجاوزات به منابع آب تصویب شده است. در بسیاری از مزارع بهره وری آب در سطح دوره قاجار بلکه اگر به مسافات طولانی انتقال آب در جویهای غیر فنی توجه کنیم ، بدتر از قاجار است. من می خواهم به نتایج تحقیق ارزشمند اندیشکده آب اتاق کرمان اشاره کنم که نشان می دهد چگونه با ورود ابزار حفر و پمپاژ چاه عمیق در دوره پهلوی دوم ، یک تحول تکنولوژیک، کل ساختار باستانی و متعادل آب ایرانی را متلاشی کرد.
وی بیان داشت: این تحقیق نشان می دهد پاسخ جامعه فرنگی شده ایرانی به این تحول فن آورانه چقدر غیر هوشمندتر از روش ایرانیان پیشین بوده است. باید بپذیریم ما فرزندان انقلاب هم همان راه غلط را با قوت و شدت بیشتر ادامه دادیم. قوانین غلط بالاخص قانون سال 62 و دیدگاه سوسیالیستی "توزیع ثروت آبی " بود که کشور را به این روز رساند. سیاست غلط سبب شده شرایط بد-بد فراهم آید. تزلزل امنیت آبی ، امنیت ملی را به خطر انداخته است. کشاورزان مظلوم صاحب حق بهره برداری آب هم هرروز آب کمتر و شور تری را در اختیار دارند. یعنی هم همان هایی هم که خواستیم غنی شان کنیم را به گرفتاری انداخته ایم و هم مزارع آباد کشاورزان قدیمی تر را خراب کرده ایم. از همه طرف ضرر است و نارضایتی .. از انصاف به دور است که اشاره نکنیم که برنامه چهارم و پنجم به مساله اضافه برداشت از منابع آب توجه داشت. ولی در عرصه عمل، سیاست های تعادل بخشی به منابع آب در ده سال اخیر با شکست فاحش روبرو بوده است. اینکه در برنامه پنجم به میزان 25 درصد کاهش اضافه برداشت تکلیف شده ولی در پایان برنامه با 60 درصد رشد این شاخص روبرو هستیم ، شاهد این مدعا است.
در همین حال احمد صادقیان عضو هیات نمایندگان اتاق ایران در مورد بحران آب در ایران به خبرآنلاین گفت: این قضاوت را قبول دارم . من بر این باورم که دولت قبل هم شدیدا به آب به عنوان ابزار تامین اجتماعی و توزیع ثروت می نگریست. اوج این پوپولیسم در مصوبه زمستان 89 هیات دولت که به طرح فدک معروف شد دیده می شود. باور می کنید همزمان با شکست سیاست های تعادل بخشی، دولت تصمیم بگیرد با واگذاری 2 میلیون هکتار زمین آبی جدید، موج عظیمی از تقاضای آب فراهم آورد. یک نفر از وزارت نیرو یا وزارت جهاد یا مراکز تحقیقی ، علمی عریض و طویل شان جلوی اینکار نایستاد. باید از کمیسیون کشاورزی اتاق ایران و دفتر کشاورزی و آب اتاق تشکر کرد که آن گزارش علمی و مستدل را خدمت مقام رهبری و مقامات عالیه فرستاد و جلوی این فاجعه عملا گرفته شد.
صادقیان اضافه کرد: ما توجه اتاق به مساله "بحران آب" و تاثیرش بر سرمایه گزاریهای بخش خصوصی را و بالاخص مصوبه قانونی تاسیس " مرکز ملی مطالعات کشاورزی و آب ایران " توسط اتاق را ، از دستاوردهای بزرگ دوره نهاوندیان می دانیم. اتاق تهران نیز باید نقش خود را در این حرکت مفید به خوبی بازی کند. توصیه ما آن است که هر کدام از دوستان بخش خصوصی مساله آب ، مساله احترام به حقوق بهره بردار آب و مساله خطر بزرگی که بحران آبی متوجه سرمایه گزاری ما ، اقتصاد ایران و امنیت ملی می کند را در اولویت قرار دهند.
همچنین مهدی معصومی عضو هیات مدیره انجمن طیور ایران نیز در این مورد به خبرآنلاین گفت: اگر در آن وانفسای تحریم اتاق توسط دولت ، بخش خصوصی توانست آن حرکت سرنوشت ساز را بکند، امروز که قانون کسب و کار را داریم و سه قوه علاقمند به کار با اتاق هستند ، باید بشود باز هم کارهای بزرگ کرد. به نظر من شرطش آن است که همان شرایط فراهم شود یعنی مردان معتبر و بزرگ نماینده اتاق در میزهای بالادستی کشور باشند و تیم های دانشمند و مجرب و فهیم کارشناسی به آنها خوراک کارشناسی برسانند.برگردیم به بحث آب.... بمن اجازه دهید . اولین شرط حرکت به طرف مهار بحران آب ایران، تغییر دیدگاه و تصحیح اولویت در ذهن مسئولین تراز اول ،وزرا ، مدیران ارشد ، نمایندگان مجلس و تصمیم سازان است. ما فکر می کنیم این جهت گیری صحیح در سخنان نوروزی سالهای اخیر رهبری ، هر سال تکرار می شود. ایشان به جدیت مطالبه مدیریت تقاضا و تعادل بخشی دارد. دولت فعلی هم نسبت به دولت قبلی خیلی همراه تر است. امید ما آن است که در انتخابات بعدی ، مجلس نیز یک گام بلند به جلو بردارد.
در همین حال فروزان فرد عضو انجمن متخصصین صنایع غذایی در این مورد به خبرآنلاین گفت: من هم معتقدم مجلس نقش بسیار مهمی دارد. چه نقش غیر مثبتی که تا امروز غالبا بازی کرده ، چه نقش راهگشایی که منتظریم بازی کند. نمایندگان برای حفظ امنیت کشور باید از اصرار بر توسعه مصرف کمیته امدادی آب ، دست بردارند. راستش کم کم مطالبه مردم هم به سوی حفاظت از مصارف موجود رفته است. مردم روزی از تقسیم و غارت آب سهم می بردند. اما امروز در مساله آب دارند آگاه می شوند و مطالبه صحیح دارند. دنبال حفظ کاربریهای قبلی هستند و فهمیده اند توسعه مصرف حدی دارد. یک تحقیق آماری جدید اتاق که هزاران کشاورز را مخاطب قرار داده نشان می دهد اکثریت قاطع کشاورزان توصیه به تشدید برخورد با چاه های غیر مجاز می کنند. زارعین فهمیده اند که چاه غیر مجاز ، به معنی ایجاد فرصت برای یک سفره معیشت جدید نیست بلکه ضربه به امنیت و ثبات دهها سفره معیشت قدیمی است.
کاوه زرگران دبیرکل کانون انجمن های صنایع غذایی نیز در این مورد گفت : کلانتری جزء اولین سیاسیونی است که در نیمه اول دهه 80 آن نامه معروف را در مورد پیش بینی بحران ارومیه می نویسد. او اولین کسی است که پشت حرکت اتاق در رد طرح فدک احمدی نژاد ایستاد. در سالهای اخیر کلانتری فکر و ذکرش شده "تهدید آبی امنیت ملی" و حاضرست در این راه هزینه بدهد. انکار هم نمی کند که سیاستهای قبلی منجمله در زمان وزارت خودش ، نسبت به آب هوشمند نبوده و داد می زند که اگر در تصمیم سازی امنیت آبی مقدم نباشد، فرصت دیگری برای جبران نخواهیم داشت. این شجاعت در تقدم منافع ملی به منافع فردی و این رویکرد تعادلی آب در این سیاستمدار جاافتاده همان چیزی است که اگر دیگر سیاستمداران الگو کنند ، می شود روی حل مساله کارکرد. این تجلیل از فرد نیست بلکه تجلیل و تعظیم به"تدبیر درست" است. حرف ما این است که این "رشد استراتژیک" باید در سایر مسئولین کشور هم اتفاق بیفتد. تجلیل از ایشان ، دعوت از سایرین برای اصلاح مبانی فکری و رسیدن به سطح بلوغ مدیریتی مشابه در مساله آب است. البته امروز کلانتری تنها نیست. روحانی ، نهاوندیان ، چیت چیان و تا حد زیادی حجتی و حتی پورمحمدی را می شود مدافعین صادق آب و دارای پارادایم صحیح دانست.البته خیلی ها جرات و جسارت و حوصله اورا ندارند که برای این هدف بجنگند و هزینه سیاسی بدهند.
وی بیان داشت: امروز "بحران آب" را در بین اصلی ترین مسایل استراتژیک صنعت خود به رسمیت می شناسم. نه تنها آب مصرف صنعتی ما خیلی جاها دچار تنش است بلکه من لمس می کنم که کشاورزان تامین کننده مواد اولیه ما هر روز آب کمتر و آب کم کیفیت تری از دیروز دارند. این یعنی روز به روز محصول تولیدیشان کم کیفیت تر و گرانتر می شود. این یک تهدید برای صنعت ماست که از گسترده ترین منابع تامین فرصت های شغلی کشور است. امروز صنایع فولاد و مس و پتروشیمی و حتی طرحهای شهرسازی هم آب را در چالش هایشان در رتبه یک می گذارند.
با این حال کلانتری اعتقاد دارد: من به مجمع تشخیص و دولت پیشنهاد داده ام که آب را موضوع اصلی برنامه ششم توسعه قرار دهند زیرا آب به یک چالش بزرگ در کشور تبدیل شده است، پیشنهادم این است که به جای برنامه هایی که با رشد 6 و 7 در گذشته تنظیم و تدوین کرده ایم که هیچ کدام هم به نتیجه ای نرسیده است این بار برنامه ششم را روی آب تدوین کنیم و حداقل این چالش بزرگ را سامان دهیم. آب چیزی هست که همیشه باید وجود داشته باشد ما در مسئله آب با محدودیت های شدید رو به رو هستیم. در دهه 1340 وقتی گروهی از کارشناسان آمریکایی برای بررسی میزان منابع آب های سطحی کشور به ایران آمدند حجم این منابع را 123 میلیارد مترمکعب اعلام کردند درحالی که بررسی های اخیر وزارت نیرو نشان می دهد این میزان به عدد 120 میلیارد مترمکعب رسیده است که نشان از کاهش 12 میلیارد مترمکعبی است.طبق استانداردهای بین المللی و سازمان های جهانی محیط زیستی سقف برداشت از منابع تجدید پذیر 40 درصد است و این یعنی اگر ما 100 میلیارد مترمکعب آب تجدید پذیر در کشور داریم باید 40 میلیارد مترمکعب آب برداشت کنیم و حق برداشت بیشتر را نداریم درحالی که ما امروز حدود 96 درصد برداشت می کنیم و اگر میزان منابع را 120 ( طبق نظر وزارت نیرو) در نظر بگیریم 80 درصد برداشت می کنیم که این یک فاجعه است.
نظر شما