علیرضا صفاخو
بولونیا ایتالیا؛ از اواسط هفته ای که گذشت تا شامگاه یکشنبه هفته جاری (7 تا 11 نوامبر 2018) شاهد برگزاری یک رویداد بزرگ تجاری، پژوهشی و آموزشی در جهان بود که قریب به 300 هزار بازدیدکننده گردهم آمدند تا در فضایی مطلوب خواص و حتا در مواردی عوام، از جدیدترین یافته های تحقیقاتی برندهای صاحب نام و جویای نام درحدود دو هزار غرفه از 49 کشور جهان، اندوخته ای سوغات هم میهنان خود کرده و در توسعه مراحل داشت، کاشت و برداشت، ارزانی زمین های کشاورزی کشورشان کنند.
در این وادی، نقل تمام مشاهدات خیره کننده و تجربه های نگارنده از نزدیک، در یک مقال کوتاه روزنامه مجال بروز و ظهور نمی یابد؛ اما آنچه از آن نمی توان گذشت، مشاهده ثمره اوج همکاری و هم فکری ارگان های غیر دولتی و دولتی ایتالیا برای عرض اندام در صنعتی است که شانه به شانه کشورهای آلمان و آمریکا در زمینه های تولید و صادرات در بازار جهانی یکه تازی می کند و در تثبیت بولونیا به عنوان پایتخت صنعت ماشین آلات کشاورزی جهان، گوی سبقت را دست کم از بعد تبلیغاتی از همتایان خود در این صنعت ربوده است. در واقع گردانندگان eima 2018 در حالی یکی از با شکوه ترین نمایشگاه های کشاورزی را به نحو احسن مدیریت کردند که برای مخاطب عام نیز جایگاه حساس ماشین آلات کشاورزی از نان شب هم واجب تر بنماید و در واقع سهم تمام تولیدات غذایی مدیون توسعه فناوری های دیجیتالی و سخت افزاری ماشین هایی است که کشاورزی دقیق با حداکثر بهره وری ممکن مرهون چرخش قدرتمندانه لاستیک های آن ها در مزارع کشاورزی است.
البته نگارنده این یادداشت، قصد وصف امتیازات خارق العاده نمایشگاه «ایما» را در این یادداشت ندارد؛ اما آنچه هویداست، مشارکت و همکاری ویژه بخش بازرگانی سفارت ایتالیا موسوم به ایچه( ICE ) با تشکل صنفی این صنعت است که از ماه ها قبل در یک همکاری بسیار سازنده و مبنی بر تقسیم کار مسوولانه با فدراسیون بین المللی فدراوناکوما FederUnacoma، مخاطبان این نمایشگاه را از 70 کشور جهان برای بازدید کارشناسی و تجاری و 49 کشور جهان برای نمایش ماشین های تولیدی خود و ساماندهی زیرساخت بازدید 300 هزار بازدید کننده مشتاق فراهم کردند. جالب آن که بر اساس پروتکل های منعقد شده این فدراسیون و وزارت آموزش و پرورش، با تدارک حضور 50 استاد از 12 دانشگاه و 800 دانشجو در کنار همکاری های اتحادیه کارگران برای تحویل گواهینامه های یادگیری رانندگان و تعمیر اصولی و نگهداری ماشین آلات و همچنین برگزاری نشستی در مورد رهکارهای مقابله با پدیده سرقت ماشین آلات کشاورزی، کمپین های آگاهی بخشی مستقیمی اجرا شد که گویای سرمایه گذاری های ساختاری برگزار کنندگان و سیاست مداران کشاورزی ایتالیا در کاهش سن عمر حضور ماشین ها در زمین های کشاورزی است. نانی که البته تنها عاید صنعتگران ایتالیایی نمی شود، بلکه تمام فعالان این بازار نیز از آن منتفع می شوند.
حال با نگاهی به کارنامه سال های گذشته در اختصاص بودجه به مکانیزاسیون کشاورزی ایران و بعضا مانورهای خبری صورت گرفته در این وادی، این پرسش به اذهان خطور می کند که چگونه سرنوشت هزاران میلیارد تومان ادعایی پرداختی به خطوط مکانیزاسیون در شکل ظاهری این صنعت ذره ای نمود عینی پیدا نکرده است!؟ آیا اعلام افتخارگونه اختصاص خط اعتباری ۶ هزار میلیارد تومانی برای توسعه مکانیزاسیون کشاورزی از نیمه دوم سال ۹۲ تاکنون از محل منابع بانک کشاورزی، قفل های پیش روی توسعه تولید کالای ایرانی در واحدهای صنعتی این فناوری کلیدی را گشوده است!؟ آیا تمام ارگان های مربوطه، دست انجمن تولید کنندگان ماشین آلات کشاورزی و ادوات ایران (اتماک) به عنوان برگزار کننده نمایشگاه داخلی «آی فارم «را جهت رسیدن به استانداردهای نمایشگاه منطقه ای باز گذاشته اند یا با انواع روش های آشکار و پنهان، چوب لای چرخ آن گذاشته و در ائتلافی نانوشته، شرکت های ثبت نام کننده را در دقیقه نود از مشارکت منصرف کردند و مدیران دولتی نیز مسافرت های نابهنگام برنامه ریزی نشده را به بازدید از نمایشگاهی ملی با حضور تولید کنندگان ایرانی در کنار مشارکت پررنگ میهمانان ایتالیایی ترجیح دادند!؟
نظر شما