بهمن دانايي – دبیر انجمن صنایع قند و شکر ایران
حجت الاسلام دكتر حسن روحاني رييس جمهور ايران در روزي كه بودجه 1395 كل كشور را به مجلس قانونگذاري ارايه كرد گفت: وابستگي بودجه به درآمدهاي حاصل از صادرات نفت خام به حداقل رسيده و كمتر از 25 درصد درآمد كل بودجه از اين محل است.اين سخنان آقاي رييس جمهور با تفسيرهاي متفاوت كارشناسان و اقتصاددانان و فعالان صنعت مواجه شد. يك دسته از تفسيرها اين بود كه چون قيمت در بازارهاي جهاني به كمترين اندازه در 12 سال گذشته سقوط كرده است و همچنين عربستان سعودي در رويارويي با ايران ميزان توليدش را افزايش داده و بازار را لبريز از نفت كرده است ايران توانايي بيشتري براي كسب درآمد نفت ندارد. اگر اين فرض را كنار بگذاريم و خوشبينانه نگاه كنيم كه دولت يازدهم قصد دارد از محلي غير از صادرات نفت، مخارج اداره كشور را تأمين كند، به اين پرسش ميرسيم كه اين محل كجاست؟ بدون چون و چرا بايد پذيرفت كه اخذ ماليات از صاحبان كسب و كار در سطوح خرد و ميانه و كارمندان و كارگران ايران، محل كسب درآمد از محل ماليات به حساب مي آيند و البته ماليات بر واردات و حقوق و عوارض گمرك نيز قابل توجه است.
در شرايط ادامه ركود فعلي آيا توليد مي تواند محل رشد درآمدهاي مالياتي باشد؟ تجربه نشان ميدهد كه پاسخ منفي است. دستكم در صنعت قند و شكر كه به دليل اتخاذ سياستهاي غلط كه از ناحيه يك فرد و يك مدير رفته از بخش كشاورزي به روزهاي بسيار سخت رسيده است افزايش درآمد مالياتي براي دولت ناممكن است. كارخانه هاي قند و شكر در دو سال اخیر به شدت زیانده شدهاند و گرفتاريهای شديدی دارند و حتي توانايي پرداخت بدهي هاي خود را نيز ندارند تا برسد به اينكه بخواهند ماليات بيشتري دهند. از شرکتهایی که با تصمیمات غلط و پی در پی به زیاندهی افتاده اند نمیتوان انتظار مالیات داشت. در صورتي كه دولت محترم قصد دارد وعده رييس دولت را محقق كند بايد به بخش توليد توجه واقعي و هدفمند كند. يكي از راههاي رشد توليد اين است كه درجه رقابت پذيري توليد داخلي با واقعي كردن نرخ ارز افزايش يابد. در شرايطي كه نرخ تبديل ريال به دلار را به صورت غيرواقعي در سطحي پايين نگه داريم نمي توان انتظار داشت كه كالاهاي وارداتي دامپينگ شده به سبد مصرف خانواده ها راه نيابد.
علاوه بر اين دولت محترم براي رشد توليد چارهاي جز اينكه براي يك دوره معين از توليد كالاهاي استراتژيك حمايت كند و راه را براي تقويت آنها هموار كند ندارد. نميتوان از توليد انتظار داشت كه كاستي هاي سياستگذاري به نفع واردات را در يك دوره كوتاه مدت جبران كند.
افزايش رشد توليد براي اينكه ستون محكم ماليات را تشكيل دهد نيازمند مديراني است كه به اين مقوله اعتمادو باور داشته باشند و از صميم قلب و با همه نيروي مادي و سازماني راه رشد توليد را صاف كنند. بدون وجود مردان و زنان باورمند به توليد داخلي همواره بايد نگران باشيم كه سياستهاي ضد توليد در لباسهاي زيبا و شعارهاي فريبنده پايه هاي صنعت را به لرزه درآورد.
در حال حاضر صنعت قند و شكر، لبنيات، كفش و كيف و نساجي و پوشاك و لاستيك و لوازم خانگي و... به محاق رفته اند و از آنها نمي توان انتظار درآمد مالياتي داشت. راه را براي توليد باز كنيد تا شعار اقتصاد بدون نفت لباس عمل بپوشد.
حجت الاسلام دكتر حسن روحاني رييس جمهور ايران در روزي كه بودجه 1395 كل كشور را به مجلس قانونگذاري ارايه كرد گفت: وابستگي بودجه به درآمدهاي حاصل از صادرات نفت خام به حداقل رسيده و كمتر از 25 درصد درآمد كل بودجه از اين محل است.اين سخنان آقاي رييس جمهور با تفسيرهاي متفاوت كارشناسان و اقتصاددانان و فعالان صنعت مواجه شد. يك دسته از تفسيرها اين بود كه چون قيمت در بازارهاي جهاني به كمترين اندازه در 12 سال گذشته سقوط كرده است و همچنين عربستان سعودي در رويارويي با ايران ميزان توليدش را افزايش داده و بازار را لبريز از نفت كرده است ايران توانايي بيشتري براي كسب درآمد نفت ندارد. اگر اين فرض را كنار بگذاريم و خوشبينانه نگاه كنيم كه دولت يازدهم قصد دارد از محلي غير از صادرات نفت، مخارج اداره كشور را تأمين كند، به اين پرسش ميرسيم كه اين محل كجاست؟ بدون چون و چرا بايد پذيرفت كه اخذ ماليات از صاحبان كسب و كار در سطوح خرد و ميانه و كارمندان و كارگران ايران، محل كسب درآمد از محل ماليات به حساب مي آيند و البته ماليات بر واردات و حقوق و عوارض گمرك نيز قابل توجه است.
در شرايط ادامه ركود فعلي آيا توليد مي تواند محل رشد درآمدهاي مالياتي باشد؟ تجربه نشان ميدهد كه پاسخ منفي است. دستكم در صنعت قند و شكر كه به دليل اتخاذ سياستهاي غلط كه از ناحيه يك فرد و يك مدير رفته از بخش كشاورزي به روزهاي بسيار سخت رسيده است افزايش درآمد مالياتي براي دولت ناممكن است. كارخانه هاي قند و شكر در دو سال اخیر به شدت زیانده شدهاند و گرفتاريهای شديدی دارند و حتي توانايي پرداخت بدهي هاي خود را نيز ندارند تا برسد به اينكه بخواهند ماليات بيشتري دهند. از شرکتهایی که با تصمیمات غلط و پی در پی به زیاندهی افتاده اند نمیتوان انتظار مالیات داشت. در صورتي كه دولت محترم قصد دارد وعده رييس دولت را محقق كند بايد به بخش توليد توجه واقعي و هدفمند كند. يكي از راههاي رشد توليد اين است كه درجه رقابت پذيري توليد داخلي با واقعي كردن نرخ ارز افزايش يابد. در شرايطي كه نرخ تبديل ريال به دلار را به صورت غيرواقعي در سطحي پايين نگه داريم نمي توان انتظار داشت كه كالاهاي وارداتي دامپينگ شده به سبد مصرف خانواده ها راه نيابد.
علاوه بر اين دولت محترم براي رشد توليد چارهاي جز اينكه براي يك دوره معين از توليد كالاهاي استراتژيك حمايت كند و راه را براي تقويت آنها هموار كند ندارد. نميتوان از توليد انتظار داشت كه كاستي هاي سياستگذاري به نفع واردات را در يك دوره كوتاه مدت جبران كند.
افزايش رشد توليد براي اينكه ستون محكم ماليات را تشكيل دهد نيازمند مديراني است كه به اين مقوله اعتمادو باور داشته باشند و از صميم قلب و با همه نيروي مادي و سازماني راه رشد توليد را صاف كنند. بدون وجود مردان و زنان باورمند به توليد داخلي همواره بايد نگران باشيم كه سياستهاي ضد توليد در لباسهاي زيبا و شعارهاي فريبنده پايه هاي صنعت را به لرزه درآورد.
در حال حاضر صنعت قند و شكر، لبنيات، كفش و كيف و نساجي و پوشاك و لاستيك و لوازم خانگي و... به محاق رفته اند و از آنها نمي توان انتظار درآمد مالياتي داشت. راه را براي توليد باز كنيد تا شعار اقتصاد بدون نفت لباس عمل بپوشد.
نظر شما