دفتر منطقه‌ای سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در آسیا و اقیانوسیه ضمن هشدار درباره پیامدهای همه‌گیری جهانی بیماری ویروس کرونا، بر ضرورت ارائه پاسخ‌های هماهنگ‌تر در تمامی سطوح سیاست‌گذاری جهت تضمین امنیت غذایی و تغذیه میلیاردها نفر از مردمان ساکن در منطقه آسیا و اقیانوسیه تأکید می‌کند.

بر اساس گزارش منتشر شده توسط این دفتر، همه‌گیری جهانی بیماری ویروس کرونا تهدیدی جدی را برای امنیت غذایی و تغذیه در منطقه آسیا و اقیانوسیه ایجاد کرده است؛ در این گزارش آمده است که اختلال در فعالیت‌های اقتصادی بر اثر همه‌گیری این بیماری و تعطیلی‌ها، هم از نظر اقتصادی (توان مالی) و هم از نظر فیزیکی (حمل ونقل کالاها) دسترسی افراد به غذا را در معرض تهدید قرار داده است. 

در حالی که روند کند اقتصاد جهانی موجب از دست رفتن گسترده فرصت‌های شغلی و در پی آن کاهش شدید درآمدها و کمک‌های مالی در آسیا و اقیانوسیه شده است؛ به گفته فائو مجموع این عوامل ممکن است باعث آن شود تا تهیه و دسترسی به غذا، خصوصا غذاهای مغذی، برای برخی اقشار جامعه از جمله افراد فقیر و همچنین گروه‌های آسیب‌پذیر شامل زنان، کودکان و افراد توان‌یاب به‌مانند گذشته مقرون‌به‌صرفه و امکان‌پذیر نباشد. 

با وجود این واقعیت که طی چند ماه گذشته تولید کشاورزی و زنجیره تأمین مواد غذایی کمتر تحت تأثیر قرار گرفته و قیمت‌های بین‌المللی بازار مواد غذایی تغییرات شدیدی را تجربه نکرده است، فائو هشدار می‌دهد هرگونه اختلال یا فروپاشی احتمالی در نظام‌های بازاریابی، حمل‌ونقل و تجارت – بر اثر همه‌گیری جهانی بیماری ویروس کورنا – می‌تواند موجب کمبود یا دسترس‌ناپذیری به مواد غذایی در برخی مناطق در برخی بازه‌های زمانی شود. 

این گزارش همچنین نشان می‌دهد که کشورهایی که درگیر مخاصمات هستند، از شمار زیادی از پناهندگان میزبانی می‌کنند و یا به‌طور ویژه در معرض بلایای طبیعی شدید قرار دارند، وضعیتی شکننده‌تر دارند، زیرا این قبیل کشورها احتمالا به صورت شدیدتری تحت تأثیر بیماری ویروس‌کرونا قرار گرفته‌اند و در نتیجه وضعیت وخیم‌تری را از نظر ناامنی غذایی و سوءتغذیه تجربه می‌کنند. 

با توجه به این نگرانی‌های شدید، دفتر منطقه‌ای فائو در آسیا و اقیانوسیه از کشورهای منطقه می‌خواهد که به‌طور ویژه توصیه‌های سیاستی زیر را مدنظر قرار دهند: 

•کنترل گسترش  این ویروس و اجرای فاصله‌گذاری فیزیکی برای کاهش هراسمیان تمامی کارگران، از جمله نیروی کار شاغل در زنجیره‌های تأمین غذا.

•گسترش طرح‌های حمایت اجتماعی کوتاه مدت به عنوان بخشی از بسته‌های محرک اقتصادی کشورها برای پوشش شمار بیشتری از مردم و ارائه مزایای سخاوتمندانه‌تر جهت تضمین دسترسی همگان به غذا، همزمان با کاهش موانع اداری مورد نیاز برای دسترسی به منابع مالی. 

•ضرورت همکاری دولت‌ها و بخش خصوصی برای حل هرگونه اختلال ایجاد شده در زنجیره‌های تأمین غذا.

•خودداری از اعمال محدودیت‌های صادراتی بر سر راه تجارت بین‌المللی به‌منظور اطمینان از تداوم کارکرد زنجیره‌های تأمین.

•ایجاد و تقویت تاب‌آوری در نظام‌های تولید و تأمین مواد غذایی به‌منظور حفاظت از آن‌ها در مقابل شوک‌های احتمالی اقتصادی و بهداشتی آتی، در چارچوب بسته‌های محرک اقتصادی برای تضمین دسترسی به غذا. 

به گفته «جونگ-جین کیم»، رئیس دفتر منطقه‌ای فائو در آسیا و اقیانوسیه، در چنین شرایطی «کاملا مبرهن است که باید بسیاری از ابعاد و جنبه‌های سیاست‌ها و رویکردهای کنونی ‌ما نسبت به پرورش، برداشت، حمل‌و‌نقل، فرآوری و فروش مواد غذایی را با توجه به تحولات جاری مرتبط با بیماری ویروس کرونا، منطبق سازیم تا بتوانیم سلامت تغذیه‌ای همچنین معیشت‌هایمان را تضمین کنیم.»