علیرضا صفاخو
هر آغازی زیباست... در واقع شروع هر اتفاقی به مانند تولد یک موجود زنده یا حتا ساخت یک مخلوق دستساز، حتی اگر چندباره و هزارباره باشد، همواره نشاط انگیز و واجد زیباییهای خلاقیت و امید است. حال اگر این آغاز، مشمول کشت قوت لایموت مردم باشد که سرانجام آن، تأمین نیازهای حیاتی مصرفکنندگانی است که چشم به برداشت پایان فصل از رحم مادر زمین دوختهاند، طعم آن شیرینتر از سایر آغازهایی است که در حوزههای مختلف زندگی رقم میخورد. فصلی که از فردا شنبه ۲۰ شهریورماه ۹۵ با سخنرانی وزیر جهاد کشاورزی آغاز میشود و تا پایان تابستان ۹۶ به خط پایان ماراتن سنگین تولید پرمخاطره، اما جذاب کشاورزی میرسد. خطی که رسیدن به آن، در واقع کارنامه قابل ارزیابی مدیران تصمیمساز و تصمیمگیر و ماحصل شبزندهداریها و خون دل خوردنهای زارعانی است که گنجهای سرزمین خود را ارزانی سفرههای همنوعان خود در گوشه کنار میهن یا کشورهای همسایه و آنسوی مرزها میکنند.
در حالی فردا صبح شنبه در سرآغاز هفته پایانی شهریورماه، شروع چهارمین فصل زراعی در هنگامه دولت یازدهم با گردهمایی معاونان وزیر و مدیران ارشد وزارت جهاد کشاورزی از نقاط مختلف کشور -در اقدامی هماهنگ- از سالن حجاب تهران کلید میخورد که بخش کشاورزی هم در بعد داخلی و هم بینالمللی وارد دوران نوینی از کشت و زرع شده است. دورانی که باید دستاندرکاران آن اعم از دولتمردان و بهرهبرداران، پس از نیل به دستاورد دوباره در خوداتکایی گندم و سایر توفیقات کشاورزی در سال زراعی گذشته، برای شکستن رکوردهای تازه پا به رکاب تولید شوند. رکوردهایی که به لطف توافقات روزافزون همکاریهای بینالمللی نظیر آنچه در توافق اخیر ایران با نهادهای تحقیقاتی معتبر بینالمللی نظیر سیمیت و... شکستن آنها کم از رکوردهای ورزشی آوردگاه حساس المپیک ندارد و افتخار ملی آنها، فقط محدود به رسانههای درونمرزی نیست. افتخاری که نتیجه آن در بازار جهانی، چشیدنی است و صدای آن در رسانههای دیداری و شنیداری، شنیدنی!
آری، فردا ساعت ۸:۳۰ شنبه ۲۰ شهریورماه ۹۵ حجتی برای همرزمانش (اعم از دولتمردان و کشاورزان) در خط شروع پیست مسابقه تولید، "تپانچه" فرمان شروع دو ماراتنی دیگر را شلیک میکند تا در فضایی رقابتی و رفاقتی، آن شود که باید. کشاورزان آگاه به علم روز و پیشرو با حداقل امکانات و به لطف تجهیز به دانش بالای مهندسان مشاور، به لحاظ کمی و کیفی به اوج صعود کنند و کشاورزان کمتوان و کمدانش و سنتی، فقط به حداقل برداشت از دل زمین بسنده کنند و تماشاچی عبور نخبگان نمونه از خط پایان هر سال زراعی!
در واقع حجتی و معاونانش چشم به ساق دوندگان حاضر در این ماراتن دشوار دوختهاند که چقدر از تسهیلات زیرساختهای تدارکدیدهشده پس از "برجام" استفاده خواهند کرد تا با صرفهجویی بیشتر در مصرف آب، میزان تولید بیشتری را در واحد هکتار به کارنامه ارتقای بهرهوری بخش کشاورزی افزوده باشند.
البته صدافسوس که در این دسته گردهماییهای آغازین هر سال زراعی، فقط به چند سخنرانی اکتفا خواهد شد و جشنی به شکوه جشنهای تاریخی ایرانیان در کشت و زرع انواع محصولات کشاورزی برپا داشته نخواهد شد! جشنی که حرکات موزون خوشههای خوش رنگ گندم، نوید برخورداری همزمان" ایمنی غذا و امنیت غذایی" را به تماشاگران آن که مردم باشند، بدهد... جشنی چنین میانه میدانم آرزوست..
نظر شما