ابراهیم جوان
با توجه به اهمیت اطلاعات تغذیه ای موجود بر روی انواع محصولات غذایی ونقش آن در سلامت مصرف کنندگان و به دنبال اجباری شدن برچسب های تغذیه ای از چند سال پیش ، اخیرا سازمان غذا وداروی وزارت بهداشت ضمن ایجاد اصلاحاتی در اطلاعات موجود در این جدول ها ، نشانگر های رنگی جدیدی را علاوه بر جدول های قبلی طراحی کرده است که بر اساس آن مصرف کنندگان می توانند در حد اقل زمان ممکن هنگام خرید یک فراورده غذایی درمورد میزان موادی نظیر قند ، چربی ، نمک و اسید های چرب ترانس موجود در آن فراورده که مستقیما در سلامتی افراد نقش دارد اطلاعات لازم را کسب کنند. بر اساس این سیستم رنگ بندی که در آن از سه رنگ قرمز ، نارنجی و سبز استفاده می شود، اگر رنگ هر یک از این چهارترکیب غذایی سبز باشد مفهوم آن این است که مقدار دریافتی آن ترکیب از هر سهم آن ماده غذایی (مثلا در یک قاشق غذا خوری یا یک لیوان) در مقایسه با حد اکثر مطلوب اعلام شده از سوی مراجع بین المللی اندک است وخطری سلامتی او را تهدید نمی کند. اگر رنگ هر یک از این چهارترکیب غذایی نارنجی باشد مفهوم آن این است که مقدار دریافتی آن ترکیب از هر سهم آن ماده غذایی در مقایسه با حد اکثر مطلوب اعلام شده از سوی مراجع بین المللی در حد متوسط است .اما اگر رنگ هر یک از این چهارترکییب غذایی قرمز باشد مفهوم آن این است که مقدار دریافتی آن ترکیب از هر سهم آن ماده غذایی در مقایسه با حد اکثر مطلوب اعلام شده از سوی مراجع بین المللی در حد زیاد است و ممکن است سلامتی فرد مصرف کننده را تهدید کند.
بدین ترتیب به نظر می رسد که وزارت بهداشت با این اقدام به نوعی خواهد توانست تا حد زیادی سلامت مصرف کنندگان را در مورد جلوگیری از مصرف بیش از اندازه قندها، چربی ها ، نمک و اسید های چرب ترانس که بر سلامت آنها تاثیر منفی دارد ، تضمین نماید ، هر چند که به هر حال تامین چنین شرایطی از سوی تولید کنندگان مواد غذایی مستلزم صرف هزینه ها ی اضافی خواهد بود. از سوی دیگر رعایت این چراغهای راهنمای غذایی در مورد ترکیباتی نظیر قند و چربی برای برخی از فراورده های غذایی مغایرت هایی با ویژگیهای استانداردهای ملی آن محصول خواهد داشت به این مفهوم که در برخی موارد رعایت استاندارد ملی سبب قرمز شدن رنگ چربی یا قند و حتی نمک در یک ماده غذایی خواهد شد که بدین ترتیب به نظر می رسد تولید کنندگان در چنین مواردی بین یک دوراهی گرفتار شده اند که در نهایت مجبور به رعایت ویژگی های استاندارد ملی مربوطه و عدم توجه به سلامت مصرف کنندگان ودریافت چراغ قرمز یا نارنجی خواهند شد.
با توجه به اهمیت اطلاعات تغذیه ای موجود بر روی انواع محصولات غذایی ونقش آن در سلامت مصرف کنندگان و به دنبال اجباری شدن برچسب های تغذیه ای از چند سال پیش ، اخیرا سازمان غذا وداروی وزارت بهداشت ضمن ایجاد اصلاحاتی در اطلاعات موجود در این جدول ها ، نشانگر های رنگی جدیدی را علاوه بر جدول های قبلی طراحی کرده است که بر اساس آن مصرف کنندگان می توانند در حد اقل زمان ممکن هنگام خرید یک فراورده غذایی درمورد میزان موادی نظیر قند ، چربی ، نمک و اسید های چرب ترانس موجود در آن فراورده که مستقیما در سلامتی افراد نقش دارد اطلاعات لازم را کسب کنند. بر اساس این سیستم رنگ بندی که در آن از سه رنگ قرمز ، نارنجی و سبز استفاده می شود، اگر رنگ هر یک از این چهارترکیب غذایی سبز باشد مفهوم آن این است که مقدار دریافتی آن ترکیب از هر سهم آن ماده غذایی (مثلا در یک قاشق غذا خوری یا یک لیوان) در مقایسه با حد اکثر مطلوب اعلام شده از سوی مراجع بین المللی اندک است وخطری سلامتی او را تهدید نمی کند. اگر رنگ هر یک از این چهارترکیب غذایی نارنجی باشد مفهوم آن این است که مقدار دریافتی آن ترکیب از هر سهم آن ماده غذایی در مقایسه با حد اکثر مطلوب اعلام شده از سوی مراجع بین المللی در حد متوسط است .اما اگر رنگ هر یک از این چهارترکییب غذایی قرمز باشد مفهوم آن این است که مقدار دریافتی آن ترکیب از هر سهم آن ماده غذایی در مقایسه با حد اکثر مطلوب اعلام شده از سوی مراجع بین المللی در حد زیاد است و ممکن است سلامتی فرد مصرف کننده را تهدید کند.
بدین ترتیب به نظر می رسد که وزارت بهداشت با این اقدام به نوعی خواهد توانست تا حد زیادی سلامت مصرف کنندگان را در مورد جلوگیری از مصرف بیش از اندازه قندها، چربی ها ، نمک و اسید های چرب ترانس که بر سلامت آنها تاثیر منفی دارد ، تضمین نماید ، هر چند که به هر حال تامین چنین شرایطی از سوی تولید کنندگان مواد غذایی مستلزم صرف هزینه ها ی اضافی خواهد بود. از سوی دیگر رعایت این چراغهای راهنمای غذایی در مورد ترکیباتی نظیر قند و چربی برای برخی از فراورده های غذایی مغایرت هایی با ویژگیهای استانداردهای ملی آن محصول خواهد داشت به این مفهوم که در برخی موارد رعایت استاندارد ملی سبب قرمز شدن رنگ چربی یا قند و حتی نمک در یک ماده غذایی خواهد شد که بدین ترتیب به نظر می رسد تولید کنندگان در چنین مواردی بین یک دوراهی گرفتار شده اند که در نهایت مجبور به رعایت ویژگی های استاندارد ملی مربوطه و عدم توجه به سلامت مصرف کنندگان ودریافت چراغ قرمز یا نارنجی خواهند شد.
نظر شما