کشاورزی> اقتصاد غذا - زهرا کهریزی- رئیس کارگروه کشاورزی ستاد توسعه زیست فناوری معاونت علم و فناوری ریاست جمهوری در گزارش خود اعلام کرد: زیست فناوری در تامین امنیت غذایی، سلامت و انرژی که تامین کننده استقلال کشور هستند، نقش اساسی ایفا میکند.
دکتر محمدعلی ملبوبی گفت: کشوری که تولید غذای کافی نداشته نباشد قادر به وارد شدن در مجامع بینالمللی از موضع اقتدار نخواهد بود و بر طبق قوانین بالادستی و اسناد چشم انداز کشور رسیدن به خودکفایی و تامین سلامت و امنیت غذایی در کشور یک ضرورت است.
رئیس کارگروه کشاورزی با اشاره به میزان غذای سالانه کشور که صد میلیون تن است گفت: این حجم عظیم غذا نیازمند سرمایه گذاری دولتی است ولی این در حالی است سهم بخش کشاورزی 10% از GDPو از اشتغال 20 درصد است که در صورت عدم موفقیت در تولید غذا علاوه بر مشکل در امنیت غذایی، فاجعه اشتغال در کشور رخ خواهد داد. وی در ادامه این مسئله عنوان کرد از این بودجه سالی 500 الی 600 میلیارد تومان یارانه کود، 23 هزار میلیارد تومان یارانه نان،1000 میلیارد تومان یارانه بازار تضمین محصولات کشاورزی و1000 میلیارد تومان یارانه زیان و یارانه سود خرید تضمینی در نظر گرفته شده است. دکتر محمدعلی ملبوبی با اشاره به کاهش آمار بخش کشاورزی با وجود افزایش جمعیت در کشورعنوان کرد آمار اشتغال بخش کشاورزی در دهه گذشته از 4.2 میلیون نفر به 3.9 میلیون نفر کاهش پیدا کرده است.
وی گفت: با توجه به اینکه 25 درصد سبد مصرفی خانوار را خوراکی و آشامیدنی تشکیل میدهد با توجه به جمعیت 20 میلیون خانواری کشور 1620 هزار میلیارد تومان حجم بازار مصرفی کشور است که در مقایسه با بودجه اختصاص یافته 26 درصدوابستگی ارزی و 55 درصد وابستگی کالری وجود دارد.
رئیس کارگروه کشاورزی ستاد توسعه زیست فناوری با اشاره به آمار واردات محصولات کشاورزی گفت: آمار واردات از پنج درصد در سال 83 به 25 درصد در سال 92 افزایش پیدا کرده است که بسیار نگران کننده است و میزان صادرات هم این مسئله را جبران نخواهد کرد چرا که تراز واردات و صادرت منفی 11 درصد در خصوص محصولات کشاورزی گزارش شده است.
طبق گزارش 5 تا 6 قلم از ده قلم اصلی واردات کشور را محصولات کشاورزی به خود اختصاص دادهاند که 75 درصد وزنی آن را محصولات زراعی تشکیل میدهند. در مورد گوشت سفید که گفته میشود در کشور خودکفا هستیم و 89 درصد مرغ مصرفی را تولید میکنیم هم به این صورت است که 85 درصد هزینه تولید مرغ را دان مرغ تشکیل میدهد که 90 درصد کنجاله سویا و 72 درصد ذرت برای خوراک مرغ وارداتی است که تقریبا صد در صد تراریخته وارداتی هستند. در این صورت فقط تامین منابع پایه و هزینه کارگری به عهده کشور است. تولید آنهم وابسته به واردات است و مردم ما گوشت مرغ را دلاری خریداری میکنند.
این در حالی است که میتوان با استفاده از زیست فناوری و مهندسی ژنتیک این نهادهها را که حجم عظیم واردات را به خود اختصاص دادهاند را در کشور تولید کرد و از وابستگی نجات پیدا کرد.
رئیس کارگروه کشاورزی با بیان این موضوع که نظارت کافی بر تولید محصولات کشاورزی صورت نمیگیرد گفت: علیرغم اینکه ما توان پوشش دهی و تولید این نهادهها را در کشور داریم عنوان میشود که ظرفیت نداریم. این در حالی است که هم ظرفیت واقعی و دستاوردهای عظیم زیست فناوری کتمان می شود و هم بر طبق قوانین بالا دستی ملزم به ایجاد ظرفیت در کشور برای افزایش تولید هستیم. وی گفت: با توجه به مجوزهای ارائه شده قادریم حداقل 10 میلیون هکتار از سطح زمینهای کشاورزی را با کودهای زیستی پوشش دهیم و مصرف کودهای شیمیایی که سلامت انسان و محیط زیست را به خطر میاندازد بیش از 50 درصد کاهش دهیم. با مقیاسی مشابه می توانیم از زیست مهارگرها (بیوکنترل) مصرف سموم را کاهش دهیم. از طرفی با توجه به کشت 186 میلیون هکتاری گیاهان تراریخته در جهان، این فناوری را در کشور گسترش و با تولید گیاهان تراریخته در داخل، موجب توانمندی کشور در این حوزه شده و با کاهش مصرف سموم و افزایش تولید و کاهش وابستگی به بیگانه را در کشور ایجاد کنیم.
ملبوبی وارد شدن زیست فناوری و مهندسی ژنتیک به بخش کشاورزی را در تولیدغذا و امنیت غذایی، حفظ آب و خاک، بهبود وضعیت اقتصادی و افزایش رفاه اجتماعی و سلامت را تضمین کننده دانست. وی همچنین با اشاره به آمارهای فزونی یابنده بیماریهای غیرواگیر هچون سرطان، رجوع به فناوریهای زیستی برای افزایش توان ملی در تولید غذای کافی و سالم را یادآور شد و گفت برای اطمینان از تولید غذای سالم باید مشوقهایی برای تولید غذای سالم در نظر گرفت. برای این هدف نیاز به نظارت همگانی نهادهای مردمی برای پایش محصولات کشاورزی (به جای کنترل دولتی) است. همچنین ایجاد شبکهای از آزمایشگاههای خصوصی تحت نظارت دستگاههای مسئول که میتوانند گواهی کیفیت و سلامت صادر کنند، بستر لازم برای اجرای برنامههای تشویق تولید غذای سالم با قیمت متناسب با سطح سلامتی آن برای انسان و محیط زیست را فراهم میکند.
دکتر محمدعلی ملبوبی گفت: کشوری که تولید غذای کافی نداشته نباشد قادر به وارد شدن در مجامع بینالمللی از موضع اقتدار نخواهد بود و بر طبق قوانین بالادستی و اسناد چشم انداز کشور رسیدن به خودکفایی و تامین سلامت و امنیت غذایی در کشور یک ضرورت است.
رئیس کارگروه کشاورزی با اشاره به میزان غذای سالانه کشور که صد میلیون تن است گفت: این حجم عظیم غذا نیازمند سرمایه گذاری دولتی است ولی این در حالی است سهم بخش کشاورزی 10% از GDPو از اشتغال 20 درصد است که در صورت عدم موفقیت در تولید غذا علاوه بر مشکل در امنیت غذایی، فاجعه اشتغال در کشور رخ خواهد داد. وی در ادامه این مسئله عنوان کرد از این بودجه سالی 500 الی 600 میلیارد تومان یارانه کود، 23 هزار میلیارد تومان یارانه نان،1000 میلیارد تومان یارانه بازار تضمین محصولات کشاورزی و1000 میلیارد تومان یارانه زیان و یارانه سود خرید تضمینی در نظر گرفته شده است. دکتر محمدعلی ملبوبی با اشاره به کاهش آمار بخش کشاورزی با وجود افزایش جمعیت در کشورعنوان کرد آمار اشتغال بخش کشاورزی در دهه گذشته از 4.2 میلیون نفر به 3.9 میلیون نفر کاهش پیدا کرده است.
وی گفت: با توجه به اینکه 25 درصد سبد مصرفی خانوار را خوراکی و آشامیدنی تشکیل میدهد با توجه به جمعیت 20 میلیون خانواری کشور 1620 هزار میلیارد تومان حجم بازار مصرفی کشور است که در مقایسه با بودجه اختصاص یافته 26 درصدوابستگی ارزی و 55 درصد وابستگی کالری وجود دارد.
رئیس کارگروه کشاورزی ستاد توسعه زیست فناوری با اشاره به آمار واردات محصولات کشاورزی گفت: آمار واردات از پنج درصد در سال 83 به 25 درصد در سال 92 افزایش پیدا کرده است که بسیار نگران کننده است و میزان صادرات هم این مسئله را جبران نخواهد کرد چرا که تراز واردات و صادرت منفی 11 درصد در خصوص محصولات کشاورزی گزارش شده است.
طبق گزارش 5 تا 6 قلم از ده قلم اصلی واردات کشور را محصولات کشاورزی به خود اختصاص دادهاند که 75 درصد وزنی آن را محصولات زراعی تشکیل میدهند. در مورد گوشت سفید که گفته میشود در کشور خودکفا هستیم و 89 درصد مرغ مصرفی را تولید میکنیم هم به این صورت است که 85 درصد هزینه تولید مرغ را دان مرغ تشکیل میدهد که 90 درصد کنجاله سویا و 72 درصد ذرت برای خوراک مرغ وارداتی است که تقریبا صد در صد تراریخته وارداتی هستند. در این صورت فقط تامین منابع پایه و هزینه کارگری به عهده کشور است. تولید آنهم وابسته به واردات است و مردم ما گوشت مرغ را دلاری خریداری میکنند.
این در حالی است که میتوان با استفاده از زیست فناوری و مهندسی ژنتیک این نهادهها را که حجم عظیم واردات را به خود اختصاص دادهاند را در کشور تولید کرد و از وابستگی نجات پیدا کرد.
رئیس کارگروه کشاورزی با بیان این موضوع که نظارت کافی بر تولید محصولات کشاورزی صورت نمیگیرد گفت: علیرغم اینکه ما توان پوشش دهی و تولید این نهادهها را در کشور داریم عنوان میشود که ظرفیت نداریم. این در حالی است که هم ظرفیت واقعی و دستاوردهای عظیم زیست فناوری کتمان می شود و هم بر طبق قوانین بالا دستی ملزم به ایجاد ظرفیت در کشور برای افزایش تولید هستیم. وی گفت: با توجه به مجوزهای ارائه شده قادریم حداقل 10 میلیون هکتار از سطح زمینهای کشاورزی را با کودهای زیستی پوشش دهیم و مصرف کودهای شیمیایی که سلامت انسان و محیط زیست را به خطر میاندازد بیش از 50 درصد کاهش دهیم. با مقیاسی مشابه می توانیم از زیست مهارگرها (بیوکنترل) مصرف سموم را کاهش دهیم. از طرفی با توجه به کشت 186 میلیون هکتاری گیاهان تراریخته در جهان، این فناوری را در کشور گسترش و با تولید گیاهان تراریخته در داخل، موجب توانمندی کشور در این حوزه شده و با کاهش مصرف سموم و افزایش تولید و کاهش وابستگی به بیگانه را در کشور ایجاد کنیم.
ملبوبی وارد شدن زیست فناوری و مهندسی ژنتیک به بخش کشاورزی را در تولیدغذا و امنیت غذایی، حفظ آب و خاک، بهبود وضعیت اقتصادی و افزایش رفاه اجتماعی و سلامت را تضمین کننده دانست. وی همچنین با اشاره به آمارهای فزونی یابنده بیماریهای غیرواگیر هچون سرطان، رجوع به فناوریهای زیستی برای افزایش توان ملی در تولید غذای کافی و سالم را یادآور شد و گفت برای اطمینان از تولید غذای سالم باید مشوقهایی برای تولید غذای سالم در نظر گرفت. برای این هدف نیاز به نظارت همگانی نهادهای مردمی برای پایش محصولات کشاورزی (به جای کنترل دولتی) است. همچنین ایجاد شبکهای از آزمایشگاههای خصوصی تحت نظارت دستگاههای مسئول که میتوانند گواهی کیفیت و سلامت صادر کنند، بستر لازم برای اجرای برنامههای تشویق تولید غذای سالم با قیمت متناسب با سطح سلامتی آن برای انسان و محیط زیست را فراهم میکند.
نظر شما