به گزارش خبرآنلاین، فلاونولها زیرگروه خاصی از فلاونوئیدها محسوب میشوند؛ فلاونوئیدها مولکولهایی هستند که در بسیاری از میوهها و سبزیجات و حتی در چای یافت میشوند و دارای خواص آنتیاکسیدانی و ضدالتهابی هستند و برای جلوگیری یا کاهش آسیبهای سلولی در سراسر بدن از جمله مغز ضروری شناخته شدهاند.
یک مطالعه جدید نشان میدهد که زوال شناختی در کسانی که بالاترین سطح مصرف فلاونول را داشتند و به طور متوسط روزانه حداقل یک وعده سبزیجات میخوردند، در مقایسه با افرادی که کمترین میزان مصرف فلاونول را داشتند، ۳۲ درصد کمتر بوده است.
مطالعهای که به تازگی در مجله آکادمی نورولوژی آمریکا منتشر شده، نشان میدهد: روند تحلیل حافظه در افرادی که غذاهای حاوی فلاونول مصرف میکنند، آهستهتر طی میشود.
دکتر توماس ام. هالند (Thomas M. Holland)، نویسنده ارشد این مطالعه، در رابطه با تقویت حافظه و سلامت مغز میگوید: «رعایت نکات سادهای، چون خوردن میوه و سبزیجات و نوشیدن زیاد چای یک راه آسان است تا افراد نقش فعالی در حفظ سلامت مغز خود داشته باشند».
این مطالعه شامل ۹۶۱ شرکتکننده، با میانگین سنی ۸۱ سال، بود که زوال عقل نداشتند. اعضای این گروه آزمایشی، حدود هفت سال تحت نظر بودند و سالانه پرسشنامهای در مورد اینکه چند وقت یکبار برخی غذاها را میخوردند، تکمیل کردند.
همچنین محققان هر سال از شرکتکنندگان تستهای شناختی و حافظه میگرفتند که این تستها شامل یادآوری فهرست کلمات، به خاطرسپردن اعداد و شمردن صحیح آنها بود. از آنها در مورد عواملی مانند سطح تحصیلات و مدتزمانی که صرف انجام فعالیتهای بدنی و حتی انجام فعالیتهای ذهنی (مانند خواندن و بازی) میکنند نیز سؤال شد.
به گفته محققان، متوسط مصرف روزانه فلاونول در میان بزرگسالان آمریکایی حدود ۱۶ تا ۲۰ میلی گرم است. طبق دادههای این مطالعه، کمترین میزان مصرفی فلاونول در این آزمایش به طور متوسط حدود ۵ میلی گرم در روز و بالاترین میزان آن روزانه ۱۵ میلی گرم بود.
شرکتکنندگان مسن در این مطالعه، روزانه کمتر از حد انتظار (تقریباً ۱۰ میلی گرم فلاونول) فلاونول مصرف میکردند.
هالند در تحقیق جلوگیری از زوال حافظه اعلام کرد: در جمعیت موردمطالعهی ما، زوال شناختی در کسانی که بالاترین سطح مصرف فلاونول را داشتند و به طور متوسط روزانه حداقل یک وعده سبزیجات میخوردند، در مقایسه با افرادی که کمترین میزان مصرف فلاونول را داشتند، ۳۲ درصد کمتر بوده است.
توماس هالند گفت که اصلاح رژیم غذایی و سبک زندگی در اوایل زندگی به احتمال زیاد نتایج بهتری را به همراه خواهد داشت؛ چرا که تغییرات مغزی، مانند تجمع پلاکهای آمیلوئید و پروتئین تاو (که در داخل سلولهای مغز یافت میشود) یا تودههای نوروفیبریلار در بیماران آلزایمری، شاید ۱۰ سال تا ۲۰ سال قبل از ظهور علائم بالینی شروع شوند؛ اما در صورت اصلاح عادات نادرست تغذیهای و سبک زندگی، این تغییرات به راحتی و خیلی زودتر قابل تشخیص خواهند بود.
با این حال، او تأکید کرد که برای تغییر هیچوقت دیر نیست و برای جلوگیری از زوال حافظه انجام رفتارهای سالم و درست به ویژه در مورد مصرف غذا و نوشیدنی همیشه به موقع است.
نظر شما