کشاورزی> وضعیت آب در کشور بحرانی تر شده است. چند روز پیش حمید چیت چیان، وزیر نیرو در نخستین کنفرانس ملی اقتصادی آب گفت: «ادامه وضعیت موجود حیات انسان و ادامه تمدن ایرانی را مورد تهدید قرار میدهد.»
چیتچیان با اشاره به اینکه دو سوم ایران در منطقه خشک است، گفت: «متوسط بارندگی کاهش یافته که یک سوم متوسط جهان است؛ تغییر اقلیم موجب شده از نظر نوع شدت و مدت بارش کشور دچار تغییر جدی شود و موجب شده دمای هوا به طور متوسط در کشور دو درجه سانتی گرد افزایش یابد.»
وزیر نیرو در صحبت هایش به قیمت آب هم اشاره کرد و ادامه داد: «قیمت آب برای کشاورزی کمتر از یک بیستم یا 5 درصد قیمت واقعی است، از سوی دیگر، محصولات تولیدی با قیمت تضمینی از کشاورزان خریداری می شود، قیمتی که بسیار بالاتر از قیمت جهانی است.»
حسن فروزان فرد، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران در گفتگو با سایت خبری اتاق تهران اعلام کرد: اطلاعات کامل بحران آب را آدم های مختلف از نظر تخصصی توضیح داده اند و دلایلش هم مشخص است. برداشت نامناسب و نامتناسب با میزان بارندگیها از منابع سطحی و منابع زیرسطحی شرایطی را حاصل کرده که اغلب دشتهای حاصلخیز ایران دچار افت شدید ارتفاع آب شوند به گونهای که چاهها بیشتر از صد یا دویست متر عمق پیدا کرده و این باعث شده که در واقع اتفاقی ناگوار رخ دهد.
به گفته فروزان فرد، این بحران به دلیل به هم خوردن و بی نظمی ورودی و خروجی آب حاصل شده است. او ادامه داد: این بحران ناشی از توسعه غیرحرفهای سطح زیرکشت به علاوه انتخاب اشتباه محصولات کشاورزی برای کاشت و توسعهاش بوده است.
این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران تاکید کرد: در واقع به جای اینکه ما تلاش کنیم در طول 40 سال گذشته از سطح زیر کشتی که موجود بوده بیشترین بهره برداری را از طریق کود مناسب، مراحل داشت مناسب، استفاده از بذر مناسب، آبیاری تحتفشار یا آبیاریهای صنعتی و حرفهای بالا ببریم، تلاش کردیم که صرفا از طریق افزایش سطح زیرکشت، افزایش تولید کشاورزی داشته باشیم.
براساس صحبت های او، در این چند سال گذشته، بهرهوری هیچ تغییری نکرده و در بعضی موارد حتی پایینتر هم آمده؛ اما سطح زیرکشت افزایش پیدا کرده و آب هم به شدت مصرفش افزایش داشته است. فروزان فرد همچنین گفت: تقریبا در همه کالاهای مهمی که ما تولید کردیم یک سوم، یک پنجم و یا یک ششم نرم جهانی در سطح زیر کشت برداشت انجام میدهیم که خب معلوم است که باید یک چنین اتفاقی هم برایمان بیفتد. کشوری که محدودیت آب زیرسطحی و سطحی دارد نباید سطح زیر کشت را افزایش می داده است. زمانی که خواستیم از آبهای سطحی استفاده کنیم دچار افراط شدیم، در زمینه سدسازی و آب های سطحی، برداشت زیادی داشته ایم. در حال حاضر اوضاع به گونه ای شده است که یک سری از فرصت های آب های سطحی از بین رفته و در واقع بسترهای بعدی این آبهای سطحی خشک شده است.
منبع:اتاق بازرگانی
نظر شما