صنایع غذایی> واردات بی‌رویه برای محصولی که در داخل کشور توان تولید آن بالا است مانند ضربه‌ای مهلک عمل می‌کند که می‌تواند تولید آن محصول در کشور را به ورطه نابودی بکشاند.
افزایش بی‌رویه واردات شکر به تولیدکنندگان ضربه زده است، با توجه به اینکه تعرفه ۱۰ درصدی واردات شکر در سال ۹۲ که به اضافه ۶ درصد مالیات بر ارزش افزوده در محدوده ۱۶ درصدی قرار داشت؛ اما امسال این تعرفه ۸ درصد افزایش یافت که با افزایش ۲ درصدی مالیات بر ارزش افزوده محصولات واردات شکر نسبت به سال قبل افزایش ۱۰ درصدی داشته است؛ اما مساله اصلی واردات این محصول درست در ماه‌هایی است که مسئولان سرسختانه به ممنوع بودن واردات در این ماه‌ها اصرار ورزیده‌اند.
مصرف سالانه شکر در کشور در حدود ۲میلیون و ۳۰۰ هزار تن برآورد شده است مساله اصلی این است که ۹۰۰ هزار تن کمبود شکر توسط وارداتی که طی سال‌های ۹۱ و ۹۲ انجام گرفت قابل تامین پیش بینی شده است؛ بنابراین این سوال به وجود می‌آید که با وجود مشکلات بسیار تولیدکنندگان و همچنین انبارهای مملو از شکر و گوشزد مسئولان تا جایی که وزیر جهاد کشاورزی واردات را تا بهمن ماه ممنوع اعلام می‌کند چرا در نیمه دوم سال شکر دوباره به کشور وارد شده است.
ممنوعیت واردات شکر در فروردین اعلام شد
با توجه به اینکه در سال ۹۲ بر اساس آمار گمرک ۱۵۷۹ تن و در سال ۹۱ نیز ۱۶۸۰ تن شکر وارد کشور شده است؛ بنابر این دلیل اصرار به واردات این محصول با وجود اینکه مازاد واردات در این دو سال توان جبران کسری شکر در سال جاری در داخل کشور را دارد چیست؟
گفتنی است در فروردین سال ۹۳ وزیر جهاد کشاورزی رسما اعلام کرد که واردات شکرممنوع است و همچنین ۶ ماه فرصتی که به واردکنندگان داده شد تا بنا به ثبت سفارشی که انجام داده بودند اقدام به واردات این محصول کنند بنابراین محموله‌های شکر که از مهر ماه وارد کشور شده است این سوال را به وجود می‌آورد که چه نهادی و با چه روشی اقدام به این کار کرده است.
واردات شکر چگونه رصد می شود؟
گویا اعلام ممنوعیت واردات این محصول به اندازه‌ای اثر گزار نبوده است که وزیر جهاد کشاورزی چندی پیش اعلام کرد: به صورت روزانه و مستمر واردات محصولات کشاورزی از شکر را رصد می‌کنیم و از شورای اقتصاد نیز در این خصوص مجوزی دریافت کرده‌ایم؛ اما آنچه مسلم است نباید محصولات کشاورزی خارجی ارزان‌تر از محصولات داخلی باشد، بنابر این مجوزی برای واردات شکر برای عرضه به صورت آزاد داده نخواهد شد و واردات آن ممنوع است.
همچنین وی تاکید کرد که واگذاری شرکت بازرگانی دولتی ایران به وزارت جهادکشاورزی تصویب و نهایی شده است و در حال حاضر وزارت جهادکشاورزی مسئول و متولی شرکت بازرگانی دولتی ایران است که وظیفه واردات محصولات را بر عهده دارد.
همچنین این نکته که علاوه بر واردات شکرهای ثبت سفارش شده چرا از مهرماه امسال در حدود ۲۰۰ هزار تن شکر سفید وارد کشور شده است حائز اهمیت می‌باشد.
رشد بی سابقه تولید چغندر قند
طبق مصوبه شورای اقتصاد اگر نیازی به واردات در کشور احساس شد این کار باید توسط کارخانه‌های قند و شکر که از کشاورزان چغندر قند خریداری کرده‌اند انجام شود که این امر دست دلالان را از بازار کوتاه خواهد کرد اما اینکه تا چه حد این قانون توانسته بازار واردات را از انحصار خاج کند مشخص نیست. تولید چغندر قند طی ۱۰ سال گذشته ۳۵ درصد رشد داشته است بنابراین می‌توان میزان تولید این محصول را بی‌سابقه دانست، امکان تولید در داخل را داریم؛ اما کارخانجات قند کشور در بسیاری از استان‌ها تعطیل است پس چرا تا این حد برای وادرات شکر هزینه می‌شود؟
موضوع جایی تاسف آور‌تر می‌شود که که تولیدکنندگان به جای تولید شکر به واردات روی آورده‌اند، واردات بی‌رویه برای محصولی که در داخل کشور توان تولید آن بالا است مانند ضربه‌ای مهلک عمل می‌کند که می‌تواند تولید آن محصول در کشور را به ورطه نابودی بکشاند کما اینکه کم نیستند تولیدکنندگان شکر که تلمبار این محصول در انبار‌هایشان آن‌ها را به ورشکستگی کشانده است.
رتبه دوازدهم ایران در تولید شکر خام
گفتنی است بزرگ‌ترین تولیدکننده شکرخام در جهان برزیل است؛ همچنین کشورهای هند و چین نیز در رتبه دوم و سوم تولیدکنندگان شکر خام در جهان قرار دارند؛ ایران نیز رتبه دوازدهم تولیداین محصول را در دنیا دارد.
تولید چغندر قند طی ۱۰ سال گذشته ۳۵ درصد رشد داشته است، میزان تولید چغندر در سال گذشته ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تن بوده است؛ همچنین در سال جاری ۴ میلیون و ۸۰۰ هزارتن چغندر تولید شده است بنابراین با توجه به اینکه از مجموع چغندر قند و نیشکر ۱میلیون و ۳۰۰ هزار تن شکر تولید می‌شود بنابراین می‌توان میزان تولید این محصول را بی‌سابقه دانست بنابراین چه کسی پاسخگوی ۸۲۳ هزارتن شکر است که ۲۰۰ هزار تن از این محصول از مهرماه امسال وارد کشور شده است؟
یاسمن خالقیان
افزایش بی‌رویه واردات شکر به تولیدکنندگان ضربه زده است، با توجه به اینکه تعرفه ۱۰ درصدی واردات شکر در سال ۹۲ که به اضافه ۶ درصد مالیات بر ارزش افزوده در محدوده ۱۶ درصدی قرار داشت؛ اما امسال این تعرفه ۸ درصد افزایش یافت که با افزایش ۲ درصدی مالیات بر ارزش افزوده محصولات واردات شکر نسبت به سال قبل افزایش ۱۰ درصدی داشته است؛ اما مساله اصلی واردات این محصول درست در ماه‌هایی است که مسئولان سرسختانه به ممنوع بودن واردات در این ماه‌ها اصرار ورزیده‌اند.
مصرف سالانه شکر در کشور در حدود ۲میلیون و ۳۰۰ هزار تن برآورد شده است مساله اصلی این است که ۹۰۰ هزار تن کمبود شکر توسط وارداتی که طی سال‌های ۹۱ و ۹۲ انجام گرفت قابل تامین پیش بینی شده است؛ بنابراین این سوال به وجود می‌آید که با وجود مشکلات بسیار تولیدکنندگان و همچنین انبارهای مملو از شکر و گوشزد مسئولان تا جایی که وزیر جهاد کشاورزی واردات را تا بهمن ماه ممنوع اعلام می‌کند چرا در نیمه دوم سال شکر دوباره به کشور وارد شده است.
ممنوعیت واردات شکر در فروردین اعلام شد
با توجه به اینکه در سال ۹۲ بر اساس آمار گمرک ۱۵۷۹ تن و در سال ۹۱ نیز ۱۶۸۰ تن شکر وارد کشور شده است؛ بنابر این دلیل اصرار به واردات این محصول با وجود اینکه مازاد واردات در این دو سال توان جبران کسری شکر در سال جاری در داخل کشور را دارد چیست؟
گفتنی است در فروردین سال ۹۳ وزیر جهاد کشاورزی رسما اعلام کرد که واردات شکرممنوع است و همچنین ۶ ماه فرصتی که به واردکنندگان داده شد تا بنا به ثبت سفارشی که انجام داده بودند اقدام به واردات این محصول کنند بنابراین محموله‌های شکر که از مهر ماه وارد کشور شده است این سوال را به وجود می‌آورد که چه نهادی و با چه روشی اقدام به این کار کرده است.
واردات شکر چگونه رصد می شود؟
گویا اعلام ممنوعیت واردات این محصول به اندازه‌ای اثر گزار نبوده است که وزیر جهاد کشاورزی چندی پیش اعلام کرد: به صورت روزانه و مستمر واردات محصولات کشاورزی از شکر را رصد می‌کنیم و از شورای اقتصاد نیز در این خصوص مجوزی دریافت کرده‌ایم؛ اما آنچه مسلم است نباید محصولات کشاورزی خارجی ارزان‌تر از محصولات داخلی باشد، بنابر این مجوزی برای واردات شکر برای عرضه به صورت آزاد داده نخواهد شد و واردات آن ممنوع است.
همچنین وی تاکید کرد که واگذاری شرکت بازرگانی دولتی ایران به وزارت جهادکشاورزی تصویب و نهایی شده است و در حال حاضر وزارت جهادکشاورزی مسئول و متولی شرکت بازرگانی دولتی ایران است که وظیفه واردات محصولات را بر عهده دارد.
همچنین این نکته که علاوه بر واردات شکرهای ثبت سفارش شده چرا از مهرماه امسال در حدود ۲۰۰ هزار تن شکر سفید وارد کشور شده است حائز اهمیت می‌باشد.
رشد بی سابقه تولید چغندر قند
طبق مصوبه شورای اقتصاد اگر نیازی به واردات در کشور احساس شد این کار باید توسط کارخانه‌های قند و شکر که از کشاورزان چغندر قند خریداری کرده‌اند انجام شود که این امر دست دلالان را از بازار کوتاه خواهد کرد اما اینکه تا چه حد این قانون توانسته بازار واردات را از انحصار خاج کند مشخص نیست. تولید چغندر قند طی ۱۰ سال گذشته ۳۵ درصد رشد داشته است بنابراین می‌توان میزان تولید این محصول را بی‌سابقه دانست، امکان تولید در داخل را داریم؛ اما کارخانجات قند کشور در بسیاری از استان‌ها تعطیل است پس چرا تا این حد برای وادرات شکر هزینه می‌شود؟
موضوع جایی تاسف آور‌تر می‌شود که که تولیدکنندگان به جای تولید شکر به واردات روی آورده‌اند، واردات بی‌رویه برای محصولی که در داخل کشور توان تولید آن بالا است مانند ضربه‌ای مهلک عمل می‌کند که می‌تواند تولید آن محصول در کشور را به ورطه نابودی بکشاند کما اینکه کم نیستند تولیدکنندگان شکر که تلمبار این محصول در انبار‌هایشان آن‌ها را به ورشکستگی کشانده است.
رتبه دوازدهم ایران در تولید شکر خام
گفتنی است بزرگ‌ترین تولیدکننده شکرخام در جهان برزیل است؛ همچنین کشورهای هند و چین نیز در رتبه دوم و سوم تولیدکنندگان شکر خام در جهان قرار دارند؛ ایران نیز رتبه دوازدهم تولیداین محصول را در دنیا دارد.
تولید چغندر قند طی ۱۰ سال گذشته ۳۵ درصد رشد داشته است، میزان تولید چغندر در سال گذشته ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تن بوده است؛ همچنین در سال جاری ۴ میلیون و ۸۰۰ هزارتن چغندر تولید شده است بنابراین با توجه به اینکه از مجموع چغندر قند و نیشکر ۱میلیون و ۳۰۰ هزار تن شکر تولید می‌شود بنابراین می‌توان میزان تولید این محصول را بی‌سابقه دانست بنابراین چه کسی پاسخگوی ۸۲۳ هزارتن شکر است که ۲۰۰ هزار تن از این محصول از مهرماه امسال وارد کشور شده است؟
یاسمن خالقیان
نظر شما