غذا و تغذیه> با ایجاد حالت کتوزی، توانایی بدن برای چربی سوزی و تأمین انرژی، به‌طور فوق‌العاده‌ای افزایش می‌یابد. رژیم کتو باعث می‌شود چربی‌ها در کبد به «کِتون» تبدیل شوند. این رژیم غذایی موجب کاهش قند خون و سطح انسولین می‌شود. این امر به‌همراه افزایش کتون‌ها فواید بی‌شماری برای سلامتی دارد.

رژیم کتوژنیک استاندارد (SKD): این رژیم محتوی مقدار بسیار کمی کربوهیدرات، مقدار متوسطی پروتئین و مقدار زیادی چربی است. این نوع از رژیم کتو به‌طور معمول محتوی ۷۵٪ چربی، ۲۰٪ پروتئین و ۵٪ کربوهیدرات است.

رژیم کتوژنیک دوره‌ای (CKD): در این رژیم، دوره‌هایی با کربوهیدرات بیشتر وجود دارد. به‌عنوان مثال در طول هفته، ۵ روز از رژیم کتو پیروی می‌کنید و در ۲ روز بعدی مصرف کربوهیدرات را افزایش می‌دهید.

رژیم کتوژنیک هدفمند (TKD): این رژیم به شما اجازه می‌دهد تا در نزدیکی تمرینات ورزشی‌تان کربوهیدرات بیشتری مصرف کنید.

رژیم کتوژنیک با پروتئین بالا: این رژیم شبیه به رژیم استاندارد است، با این تفاوت که محتوی مقدار بیشتری پروتئین است. رژیم کتو با پروتئین بالا محتوی ۶۰٪ چربی، ۳۵٪ پروتئین و ۵٪ کربوهیدرات است.

با اینکه بیشتر مطالعات بر روی رژیم کتوژنیک استاندارد و رژیم کتو با پروتئین بالا صورت گرفته است، ولی

رژیم‌های کتوژنیک هدفمند و دوره‌ای روش‌های پیشرفته‌تری هستند و عمدتا توسط ورزشکاران و بدنسازان مورد استفاده قرار می‌گیرند.

بیشتر اطلاعات موجود در این مطلب، حول رژیم کتوژنیک استاندارد می‌چرخد. بااین‌حال بسیاری از اصول رژیم کتوژنیک استاندارد با سایر رژیم‌های کتوژنیک مشابه است.

بله! رژیم‌های کتوژنیک راه مؤثری برای کاهش وزن و کاهش خطر بیماری‌های مختلف هستند. در واقع تحقیقات نشان می‌دهند که رژیم کتوژنیک بسیار بهتر از رژیم‌های توصیه‌شده‌ی کم‌چربی هستند.

رژیم کتوژنیک با قابلیت سیرکنندگی‌اش موجب می‌شود بدون نیاز به کالری‌شماری یا وسواس درمورد غذای مصرفی، وزن کم کنید. یک مطالعه نشان می‌دهد که این رژیم نسبت به رژیم غذایی کم‌چربی با محدودیت کالری، در کاهش وزن ۲٫۲ برابر موفق‌تر عمل می‌کند. علاوه بر این رژیم کتوژنیک موجب کاهش تری‌گلیسرید و افزایش کلسترول خوب خون (HDL) نیز می‌شود.

یک مطالعه‌ی دیگر نشان می‌دهد کسانی که رژیم کتوژنیک را دنبال می‌کنند، ۳ برابر کسانی که رژیم توصیه‌شده‌ی انجمن دیابت بریتانیا را دنبال می‌کنند، وزن کم می‌کنند.

برتری رژیم کتوژنیک بر رژیم کم‌چربی، چندین دلیل دارد. یکی از این دلایل، افزایش پروتئین مصرفی است که این امر به‌نوبه‌ی خود فواید زیادی برای سلامتی دارد. علاوه بر این، افزایش کتون‌ها، کاهش قند خون و بهبود حساسیت به انسولین نیز در تأثیرگذاری این رژیم نقشی کلیدی دارند.

رژیم کتوژنیک می‌تواند ابزار مؤثری برای درمان بیماری‌های عصبی مانند صرع باشد. مطالعات زیادی فواید رژیم کتوژنیک را برای گستره‌ی وسیعی از بیماری‌ها به اثبات رسانده‌اند. این بیماری‌ها عبارتند از:

بیماری‌های قلبی: رژیم کتوژنیک خطر عوامل مؤثر بر بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد. به‌عنوان مثال در کنترل فشار خون بالا، کاهش قند خون و چربی بدن مؤثر است و سطح کلسترول خوب خون را افزایش می‌دهد.

سرطان: رژیم کتوژنیک تاکنون برای درمان برخی از انواع سرطان و تأخیر در رشد تومور‌ها مورد استفاده قرار گرفته است.

بیماری آلزایمر: این رژیم غذایی می‌تواند نشانه‌های بیماری آلزایمر را کاهش بدهد و روند پیشرفت این بیماری را به تأخیر بیندازد.

صرع: تحقیقات نشان می‌دهند رژیم کتوژنیک می‌تواند بروز تشنج در کودکان مبتلا به صرع را به‌طور چشمگیری کاهش بدهد.

بیماری پارکینسون: یک مطالعه از تأثیر رژیم کتوژنیک در بهبود نشانه‌های بیماری پارکینسون حکایت دارد.

سندروم تخمدان پلی‌کیستیک: رژیم کتوژنیک در کاهش سطح انسولین مؤثر است. این امر می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از ابتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک (یکی از انواع کیست تخمدان) داشته باشد.

آسیب‌های مغزی: یک مطالعه‌ی صورت‌گرفته بر روی جانوران حاکی از آن بود که رژیم کتوژنیک می‌تواند به کاهش آسیب‌های مغزی و بهبود مغز پس از آسیب‌ها کمک کند.

آکنه: کاهش سطح انسولین، مصرف کمتر شیرینی‌ها و غذا‌های فرآوری‌شده، راه مناسبی برای درمان آکنه است.

البته برای اثبات قطعی برخی از موارد بالا به مطالعات بیشتری نیاز است.

در رژیم کتوژنیک، چه غذا‌هایی نباید بخورید؟

به‌طورکلی باید مصرف غذا‌های سرشار از کربوهیدرات، محدود شود. موارد زیر خوراکی‌هایی هستند که باید مصرف‌شان را محدود یا قطع کنید:

غذا‌های شیرین: نوشابه،  آبمیوه، کیک، آب‌نبات، بستنی و ….

غلات و محصولات سرشار از نشاسته: محصولات بر پایه‌ی گندم، برنج، پاستا، غلات صبحانه و ….

میوه‌ها: تمام میوه‌ها به‌جز مقادیر کم میوه‌های خانواده‌ی بِری مانند توت فرنگی.

حبوبات و لوبیا: نخود فرنگی، لوبیا قرمز، عدس، لپه و ….

سبزیجات ریشه‌ای و غده‌ای: سیب‌زمینی، سیب‌زمینی شیرین، هویج و ….

برخی از چاشنی‌ها و سُس‌ها: این محصولات معمولا محتوی شکر و چربی‌های ناسالم‌اند.

چربی‌های ناسالم: روغن‌های گیاهی فرآوری‌شده، سُس مایونز و ….

الکل: بسیاری از نوشیدنی‌های الکلی به‌خاطر دارا بودن کربوهیدرات می‌توانند بدن‌تان را از حالت کتوزی خارج کنند.

غذا‌هایی که محتوی شیرین‌کننده‌های جایگزین شکر هستند: این غذا‌ها اغلب سرشار از الکل قند (نوعی الکل تهیه‌شده از قند) هستند و در برخی موارد بر سطح کتون‌ها تأثیر می‌گذارند. همچنین این غذا‌ها معمولا بسیار فرآوری‌شده هستند.

گوشت‌ها: گوشت قرمز،  استیک، مرغ،  بوقلمون، سوسیس،  کباب و همبرگر.

ماهی‌های چرب: ماهی سالمون، تُن، قزل‌آلا و ماکرل.

تخم مرغ: بهتر است از تخم‌مرغ‌های ارگانیک و محتوی امگا ۳ استفاده کنید.

کره و خامه: تا حد امکان بهتر است از شیر حیواناتی تهیه شود که تغذیه‌ی طبیعی داشته‌اند.

پنیر: پنیر‌های فرآوری‌نشده مانند چدار، پنیر آبی و موتزارلا.

مغز‌ها و دانه‌ها: بادام،  گردو،  تخم کتان،  تخم کدو،  تخم شربتی و ….

چربی‌های سالم: روغن زیتون بکر،  روغن نارگیل و روغن آووکادو.

آووکادو: آووکادو کامل یا له‌شده.

سبزیجاتی که کربوهیدرات پایسینی دارند: بیشتر سبزیجات سبزرنگ،  گوجه فرنگی،  پیاز، فلفل و ….

چاشنی‌ها: نمک، فلفل، سبزیجات خشک و ادویه‌جات مختلف.

 

اگر در بین وعده‌های غذایی‌تان احساس گرسنگی کردید، در زیر نمونه‌های خوبی از میان وعده‌های مناسب برای کاهش وزن متناسب با رژیم کتوژنیک آمده است:

گوشت یا ماهی چرب.

پنیر.

یک مشت از آجیل و دانه‌ها.

پنیر به همراه زیتون؛

۱ تا ۲ تخم‌مرغ آب‌پز.

شکلات تلخ ۹۰٪.

میلک‌شیک با شیر بادام، پودر کاکائو و کره‌ی بادام‌زمینی.

ماست پرچرب همراه با کره‌ی بادام‌زمینی و پودر کاکائو.

توت‌فرنگی و خامه.

کرفس به‌همراه آووکادو و سُس سالسا.

مقدار کمی از غذای باقی‌مانده از وعده‌ی قبل.

حفظ رژیم کتوژنیک در رستوران‌ها کار خیلی سختی نیست. در منوی بسیاری از رستوران‌ها گوشت یا ماهی وجود دارد. این غذا‌ها را سفارش بدهید و هرگونه غذایی را که محتوی مقدار زیادی کربوهیدرات است، با سبزیجات اضافه جایگزین کنید.

غذا‌های حاوی تخم‌مرغ نیز گزینه‌های مناسبی به‌عنوان وعده‌ی غذایی هستند. به‌عنوان مثال املت یا تخم‌مرغ به‌همراه گوشت، گزینه‌های مناسبی هستند.

گزینه‌ی دیگری که برای انتخاب دارید، همبرگر بدون نان یا کباب بدون برنج است. همچنین بهتر است به‌جای برنج، نان و سیب‌زمینی سرخ‌شده، از سبزیجات استفاده کنید. مقدار بیشتری آووکادو، پنیر، گوشت و تخم‌مرغ مصرف کنید.

معمولا رژیم کتوژنیک برای افراد سالم مشکلی ایجاد نمی‌کند، ولی ممکن است در برخی مواقع تا زمانی که بدن به آن عادت کند، عوارضی ایجاد کند. یکی از این عوارض آنفولانزای کِتو (آنفولانزای کربوهیدرات کم) نامیده می‌شود و پس از چند روز از شروع رژیم بروز می‌کند.

آنفولانزای کتو موجب کاهش انرژی، تضعیف عملکرد ذهنی، افزایش گرسنگی، مشکلات خواب،  حالت تهوع، اختلالات گوارشی و کاهش عملکرد ورزشی افراد می‌شود.

برای کاهش این عوارض بهتر است چند هفته رژیم کم‌کربوهیدرات را دنبال کنید تا بدن‌تان یاد بگیرد چگونه چربی بیشتری بسوزاند و سپس کربوهیدرات را از رژیم غذایی‌تان حذف کنید.

رژیم کتوژنیک ممکن است تعادل آب و مواد معدنی را در بدن‌تان برهم بزند؛ بنابراین به وعده‌های غذایی‌تان کمی نمک اضافه کنید یا از مکمل‌های غذایی استفاده کنید. مصرف روزانه ۳ تا ۴ گرم سدیم، یک گرم پتاسیم و ۳۰۰ میلی‌گرم منیزیم‌ می‌تواند عوارض احتمالی ناشی از رژیم کتوژنیک را به حداقل برساند.

حداقل در شروع رژیم کتوژنیک باید تا جایی غذا بخورید که سیر شوید و مصرف کالری‌تان را محدود نکنید. معمولا این رژیم به خودی‌خود موجب کاهش وزن می‌شود و نیازی به ایجاد محدودیت در کالری دریافتی نیست.

دیابت موجب تغییراتی در سوخت و ساز، افزایش قند خون و اختلالاتی در عملکرد انسولین می‌شود. رژیم کتوژنیک در کاهش چربی اضافی مؤثر است. وجود چربی اضافه در بدن، با ابتلا به دیابت نوع ۲، پیش‌دیابت و سندروم متابولیک ارتباط نزدیکی دارد.

نتایج مطالعه‌ای حاکی از آن است که این رژیم می‌تواند مقاومت به انسولین را تا ۷۵٪ بهبود ببخشد. در مطالعه‌ی دیگری که بر روی مبتلایان به دیابت صورت گرفت، مشاهده شد ۷ نفر از ۲۱ نفری که رژیم کتوژنیک را دنبال می‌کنند، می‌توانند مصرف تمام داروهایشان را متوقف کنند.

در مطالعه‌ی دیگری کسانی که این رژیم را دنبال کردند، توانستند ۱۱٫۱ کیلوگرم وزن کم کنند. درحالی‌که کسانی که رژیم غذایی با کربوهیدرات بالاتر داشتند، توانستند تنها ۶٫۹ کیلوگرم وزن کم کنند. اهمیت این موضوع به‌خاطر تأثیری است که اضافه وزن بر دیابت نوع ۲ دارد.

همچنین ۹۵٫۲% از مبتلایان به دیابت که رژیم کتوژنیک را دنبال کردند، توانستند مصرف دارو‌های دیابت‌شان را قطع کنند یا کاهش بدهند. این عدد برای کسانی که رژیم‌های با کربوهیدرات بیشتر را دنبال می‌کردند، ۶۲٪ بود.

معمولا مکملی برای رژیم کتوژنیک ضروری نیست، ولی مصرف مکمل‌های زیر می‌تواند سودمند باشد:

روغن MCT (تری‌گلیسرید با زنجیره‌ی متوسط):‌ می‌توانید آن را به نوشیدنی‌ها و ماست بیفزایید. روغن MCT به تأمین انرژی و افزایش سطح کتون‌ها کمک می‌کند.مواد معدنی: زمانی که تازه رژیم کتوژنیک را شروع می‌کنید، ممکن است تعادل آب و مواد معدنی در بدن‌تان دستخوش تغییراتی شود؛ بنابراین افزودن نمک و سایر مواد معدنی اهمیت ویژه‌ای می‌یابد.

کافئین: کافئین‌ می‌تواند در افزایش انرژی، کاهش چربی و بهبود عملکرد فرد مؤثر باشد.

کتون‌های خارجی: این مکمل‌ها می‌توانند به افزایش سطح کتون‌های بدن کمک کنند.

کراتین: کراتین برای سلامتی و عملکرد فرد فواید بسیاری دارد. اگر این رژیم را با ورزش همراه می‌کنید، مصرف مکمل کراتین می‌تواند بسیار سودمند باشد.

پروتئین آب‌پنیر:‌ می‌توانید نصف ملاقه پروتئین آب‌پنیر را به میلک‌شیک یا ماست اضافه کنید تا مصرف پروتئین روزانه‌تان افزایش یابد.

۱. آیا می‌توانم باز هم کربوهیدرات مصرف کنم؟

بله. بهتر است اوایل رژیم کربوهیدرات را حذف کنید. پس از ۲ تا ۳ ماه می‌توانید در موقعیت‌های خاص کربوهیدرات مصرف کنید، ولی دوباره باید به رژیم‌تان برگردید.

۲. آیا رژیم کتوژنیک باعث از بین رفتن عضلات می‌شود؟

خطر کاهش عضلات در تمام رژیم‌های غذایی وجود دارد. بااین‌حال افزایش مصرف پروتئین‌ها و سطح کتون بالا می‌تواند احتمال کاهش عضلات را به حداقل برساند. (مخصوصا اگر با وزنه‌ها کار می‌کنید.)

۳. آیا می‌توان با رژیم کتوژنیک عضله‌سازی کرد؟

بله. اما ممکن است این رژیم برای عضله سازی به‌خوبی رژیم‌های با کربوهیدرات متوسط نباشد.

۴. آیا مصرف کالری زیاد یا خوراکی‌های سرشار از کربوهیدرات در برخی روز‌ها ضروری است؟

خیر. بااین‌حال ممکن است مصرف کالری بیشتر در برخی روز‌ها سودمند باشد.

۵. چه مقدار پروتئین می‌توانم مصرف کنم؟

مصرف پروتئین باید در حد متوسط باشد. مصرف زیاد پروتئین ممکن است موجب جهش سطح انسولین و کاهش کتون‌ها شود. حداکثر می‌توانید ۳۵٪ از کل کالری مصرفی روزانه‌تان را از پروتئین‌ها دریافت کنید.

۶. اگر به‌طور مداوم احساس خستگی و ضعف داشتم، باید چه کاری انجام بدهم؟

اگر دائما احساس خستگی و ضعف دارید، شاید به‌طور کامل وارد حالت کتوزی نشده‌اید یا بدن‌تان نمی‌تواند به‌خوبی از چربی‌ها و کتون‌ها استفاده کند. برای مقابله با این وضعیت مقدار کربوهیدرات مصرفی‌تان را کاهش بدهید و نکات بالا را دوباره بررسی کنید. مصرف مکمل‌هایی مانند روغن MCT و کتون‌ها نیز می‌تواند به خارج شدن از این وضعیت کمک کند.

۷. چرا ادرارم بوی میوه می‌دهد؟

نگران نباشید. دلیل این امر به‌خاطر دفع محصولات جانبی حاصل از کتوز است.

۸. نفسم بدبو شده است، علت آن چیست؟

این امر جزو عوارض جانبی رایج رژیم کتوژنیک است. برای مقابله با این وضعیت آب‌های طعم‌دار و آدامس بدون شکر استفاده کنید.

۹. آیا کتوز بسیار خطرناک است؟

برخی کتوز را با کتواسیدوز اشتباه می‌گیرند. کتوز طبیعی است، ولی کتواسیدوز در اثر دیابت رخ می‌دهد. کتواسیدوز خطرناک است. اما کتوز در رژیم کتوژنیک کاملا طبیعی است و ضرری برای سلامتی ندارد.

۱۰. من دچار اختلال هضم و اسهال شده‌ام، چه کار کنم؟

اختلال هضم و اسهال جزو عوارض جانبی رایج رژیم کتوژنیک هستند که به‌طور طبیعی پس از ۳ تا ۴ هفته از بین می‌روند. اگر این وضعیت ادامه پیدا کرد، از خوراکی‌های حاوی فیبر بالا بیشتر استفاده کنید. مکمل‌های منیزیم نیز می‌تواند به درمان یبوست کمک کند.

رژیم کتو برای افرادی که اضافه وزن دارند، مبتلایان به دیابت و کسانی که می‌خواهند سلامت متابولیک‌شان را بهبود بدهند، فوق‌العاده است. اما ممکن است این رژیم برای ورزشکاران حرفه‌ای و کسانی که می‌خواهند حجم عضلات و وزن‌شان را بالا ببرند، مناسب نباشد.

مانند تمام رژیم‌ها و انواع روش‌های لاغری، این رژیم تنها زمانی می‌تواند ثمربخش باشد که در اجرای آن ثبات‌قدم داشته باشید و برای مدتی طولانی آن را دنبال کنید.

منبع:شفاف